മൗനരാഗം
Maunaraagam | Author : Valsyayanan
(കഥാപാത്രങ്ങൾ ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരോ മരിച്ചുപോയവരോ ആയ ആരുമായും യാതൊരു ബന്ധവുമില്ലാത്തവരും പ്രായപൂർത്തിയായവരും ആണെന്നും കൂടാതെ കഥാകൃത്ത് [ഇതെഴുതുന്ന കാലയളവിൽ] ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവനും രണ്ടു വട്ടം പ്രായപൂർത്തിയായവനും ആണെന്നും ഇതിനാൽ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തിക്കൊള്ളുന്നു. ഒപ്പ്.)
എൻ്റെ പേര് റോബി. നാട് കൊല്ലം. ഞാൻ പ്ലസ് റ്റുവിന് പഠിക്കുന്ന സമയത്ത് മറ്റൊരു സ്കൂളിൽനിന്ന് ട്രാൻസ്ഫർ വാങ്ങി വന്ന ഒരു പെൺകുട്ടി എൻ്റെ ക്ലാസിൽ ചേർന്നു. പേര് ജ്യോത്സ്ന. അവൾ ഊമയായിരുന്നു. അതിനാലും കൂടാതെ ആദ്യത്തെ വർഷം കഴിഞ്ഞ് വന്നതിനാലും അവൾക്ക് അധികം സുഹൃത്തുക്കൾ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അവളോടൊപ്പം ഒരേ ബെഞ്ചിൽ ഇരിക്കുന്ന റിൻസി, സുജ, ഫാത്തിമ എന്നീ പെൺകുട്ടികളുമായി ആയിരുന്നു അവൾക്ക് ആകെ ഉണ്ടായിരുന്ന കൂട്ട്.
ഒരു ദിവസം ഞാൻ നേരത്തെ സ്കൂളിൽ വന്നപ്പോൾ ജ്യോത്സ്ന മാത്രമേ ക്ലാസ്റൂമിൽ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. അവളുടെ വീട് സ്കൂളിനടുത്ത് ആയതിനാൽ മിക്കവാറും ദിവസങ്ങളിൽ അവളായിരിക്കും ആദ്യം ക്ലാസിൽ എത്തുക. അവൾ എൻ്റെ നേർക്ക് ചെറുതായി ഒന്ന് മന്ദഹസിച്ചു.
“ഹലോ, ഗുഡ് മോണിങ്.” ഞാൻ ആംഗ്യഭാഷയിൽ അവളോട് പറഞ്ഞു.
ജ്യോത്സ്നയുടെ മുഖത്ത് അദ്ഭുതം. “ഗുഡ് മോണിങ്!” അവൾ തിരിച്ച് സൈൻ ചെയ്തു. “സൈൻ ലാങ്ഗ്വേജ് അറിയാമോ?”
“കുറച്ച്. എൻ്റെ പേര് റോബി.” ഞാൻ മറുപടി കൊടുത്തു.
“എനിക്കറിയാം. എങ്ങനെ പഠിച്ചു?”
അതിന് ഉത്തരം പറയാൻ മാത്രം സൈൻ ലാങ്ഗ്വേജ് എനിക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു. ഒന്നു ചിരിച്ചിട്ട് ഞാൻ വാമൊഴിയിൽത്തന്നെ അവൾക്ക് മറുപടി കൊടുത്തു.
“പത്താം ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞ് വെക്കേഷൻ ടൈമിൽ ഞാനും രണ്ടുമൂന്ന് ഫ്രണ്ട്സും കുറച്ചു നാൾ ബ്രേക്ക് ഡാൻസ് പഠിക്കാൻ പോയിരുന്നു. അവിടുത്തെ മാഷിന് സൈൻ ലാങ്ഗ്വേജ് അറിയാം. പുള്ളിയാണ് ഞങ്ങളെ പഠിപ്പിച്ചത്.”
“എനിക്ക് മിണ്ടാൻ ഒരാളായി.”
“എനിക്ക് ഇനിയും ഒരുപാട് പഠിക്കാനുണ്ട്.”
“ഞാൻ പഠിപ്പിക്കാം.”
സഹപാഠികൾ ഓരോരുത്തരായി ക്ലാസിൽ വന്നു കയറുന്ന മുറയ്ക്ക് സൈൻ ലാങ്ഗ്വേജ് പഠനത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്ന എന്നെയും ജ്യോത്സ്നയെയും കണ്ട് അദ്ഭുതം കൂറി. പലരും ഞങ്ങൾക്കു ചുറ്റും കൂട്ടം കൂടി നിന്നു. ചില വാക്കുകളും പ്രയോഗങ്ങളും ജ്യോത്സ്ന എനിക്ക് എഴുതിക്കാണിച്ചു തരേണ്ടി വന്നെങ്കിലും — അതും ASL (അമേരികൻ സൈൻ ലാങ്ഗ്വേജ്) ആൽഫബെറ്റ് ഉപയോഗിച്ചു തന്നെ — ഒരു വിധം വേഗത്തിൽ ഞാൻ സംഗതികൾ ഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ക്ലാസ് തുടങ്ങുന്നതിനു മുൻപ് പതിനഞ്ചോളം പുതിയ വാക്യങ്ങൾ എനിക്ക് പഠിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു.
കൊള്ളാം, നല്ല കഥ, short and good
💚
സാധാരണ ഇറോട്ടിക്കും നിഷിദ്ധവും അങ്ങനെ വായിക്കാറില്ല… രണ്ടിന്റെയും ഇടയ്ക്കുള്ള കഥകളാണ് ഫേവറൈറ്റ് . പക്ഷെ ഇത് പേജ് കുറവായതുകൊണ്ട് വായിച്ചു തുടങ്ങി…
പിന്നെ പേജ് തീർന്നതറിഞ്ഞില്ല;സിംപിൾ ആൻഡ് പവർഫുൾ… 👌
സാധാരണ ഇറോട്ടിക്കിൽ കാണുന്ന വലിച്ച് നീട്ടലില്ല.. ഇളയരാജയുടെ പാട്ടിൽ തുടങ്ങി
അവരുടെ അടുപ്പങ്ങളൊക്കെയായി കമ്പിക്ക് പുറത്തുള്ള കാര്യങ്ങൾ ബ്ളെൻഡ് ചെയ്ത്
വരുന്നത് നല്ല പോലെ സുഖിപ്പിച്ചു…..,
പലപ്പോഴും സ്കിപ്പ് ചെയ്ത് വായിക്കാറുള്ള ഈ ഭാഗങ്ങളാണ് കഥയിലേക്ക് ആകർഷിച്ചത് എന്ന്തോന്നി….
തെറിയൊന്നും വരാതെയുള്ള കൊച്ചുങ്ങളുടെ കൊച്ചുകഥ എന്തോ ഒരു നൊക്ളാജിയ ഉണർത്തിവിട്ടു…💞
സണ്ണി, താങ്ക്സ്, കാരണം വായനക്കാർ എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കുമെന്ന് എനിക്ക് ആശങ്കയുണ്ടായിരുന്ന ഭാഗങ്ങളാണ് താങ്കൾ എടുത്തു പറഞ്ഞത്. (“ആണാകാൻ മോഹിച്ച പെൺകുട്ടി” എന്ന കഥയിൽ ഞാൻ ഈ സംഭവം പരീക്ഷിച്ചിരുന്നു. എന്തോ അത് കാര്യമായി സ്വീകരിക്കപ്പെട്ടില്ല.)
കൊള്ളാം ബ്രോ. Pages കുറവാണെങ്കിലും താങ്ങളുടെ കഥ വായിക്കുമ്പോൾ അതിലേക്ക് ഇറങ്ങി ചെല്ലാൻ സാധിക്കുന്നുണ്ട്. ഇനിയും ഇതുപോലോത്ത കഥകൾ അങ്ങയുടെ തൂലികയിൽ പിറക്കട്ടെ ❤️.
Thanks 💚
ഇഷ്ടമായി സഹോ
ജോസ്ന കാര്യംബോധമുള്ള പെണ്ണാണ് എന്ന് കോണ്ടം പാക്കറ്റ് എടുത്തുകൊണ്ടുവതിൽ നിന്നറിയാം
താങ്ക്സ്. പണ്ട് കഥയെഴുതി തുടങ്ങുന്ന കാലത്ത് ഞാൻ ഇതൊന്നും അങ്ങനെ കാര്യമാക്കാറില്ലായിരുന്നു. ഇപ്പോൾ കുറെക്കൂടി റിയലിസ്റ്റിക് ആകണം സംഭവം എന്നൊരു ചിന്ത വന്നു. അങ്ങനെയാണ് കഥാപാത്രങ്ങൾ സേഫ്റ്റി ഒക്കെ നോക്കാൻ തുടങ്ങിയത്. പണി ‘പാലുംവെള്ളത്തിൽ’ കിട്ടിക്കഴിഞ്ഞ് പിന്നെ പറഞ്ഞിട്ടു കാര്യമുണ്ടോ ഇല്ലല്ലോ? ഇപ്പോഴത്തെ തലമുറയ്ക്ക് പ്രത്യേകിച്ചും അത് നന്നായി അറിയാം.
Sweat and short🤛🌹
Adipoly
💚
സഹോ…. ന്താ പറയ്ക…. മനസ്സിൽ തളിരിട്ട പൂക്കാലം ന്നൊക്കെ പറയാം.. അത്രയ്ക്ക് മനോഹരമായിരുന്നു.. ജോത്സന ന്നാ കഥാപാത്രം.. എല്ലാം കൊണ്ടും അറിവും ബോധവുമുള്ള കഴിവുമുള്ള ഒരു പെൺകുട്ടി… നല്ല കഥ, നല്ല അവതരണം…നല്ല പക്കാ ഒറിജിനാലിറ്റി… മനസ്സിൽ നല്ലവണ്ണം പതിഞ്ഞ ഒരു കഥാപാത്രമാണ് ജോത്സന… താങ്ക്സ്…
💚💚💚💚
താങ്ക് യൂ 💚 നമ്മൾ ചില സംഭവങ്ങൾ ഉദ്ദേശിച്ച് എഴുതും. അത് വായനക്കാർക്ക് കിട്ടി എന്നറിയുന്നതാണ് അതിന്റെ സംതൃപ്തി 😊
Next part bro
Kidilan story
🖤✨