മായരാഗം പോലെ 2 [MJ] 169

നന്ദുവിൻ്റെ കൂടേ ബൈക്കിൽ ആദ്യമായി യാത്ര ചെയ്തത് വളരെ ആസ്വദിച്ചു. ഒരുമിച്ച് പ്രാർത്ഥിച്ചത്. ഇനിയുള്ള ഏഴു ജന്മങ്ങളിൽ അവന് ഞാൻ കൂടെ വേണം എന്നു പറഞ്ഞത് , അതിനു വേണ്ടി അവൻ നടത്തിയ ശ്രമങ്ങൾ , അവൻ സഹിച്ച വേദന എന്നെ തളർത്തി. അരുത് എന്നു പറഞ്ഞിട്ടും കേൾക്കാത്ത അവനെ വിലക്കാൻ എന്തോ എന്നെ തടഞ്ഞു നിർത്തി. ഒടുവിൽ ഏഴു ജന്മങ്ങളിൽ ഒന്നിച്ചു

വേണം എന്ന അവൻ്റെ തീവ്ര ആഗ്രഹവും പരിശ്രമവും അവൻ അതിനു വേണ്ടി സഹിച്ച വേദനയും ഒക്കെ കുട്ടി കളിയാണ് എങ്കിലും

എന്നെ പോലൊരു പെണ്ണിനെ സംബന്ധിച്ച് അതൊരു നിസാര കാര്യം ആയിരുന്നില്ല.

എൻ്റെ നന്ദു… എനിയ്ക്ക് വേണം അവനേ.. അവൻ്റെ സാമിപ്യം ഞാൻ ആ സമയം അത്രയ്ക്ക് കൊതിച്ചു. എൻ്റെ മാറിലേക്ക് അവനേ മുറുകെ വാരി പുണരാൻ, അവൻ്റെ മുഖത്ത് നിറയെ ഉമ്മകൾ നൽകാൻ ഞാൻ അത്രയ്ക്ക് കൊതിച്ചു പോയി..

ഒടുവിൽ അവൻ അതിൽ ജയിച്ചു.. ആ നൂൽ പൊട്ടാതെ എടുത്ത് കഴിഞ്ഞ് അവൻ എന്നെ നോക്കിയ അവൻ്റെ കണ്ണിലെ കുറുമ്പ് എൻ്റെ പൂറിനെ തരിപ്പിച്ചോ എന്ന് തോന്നി.

എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിൽ എത്തിയപ്പോൾ അവന് വന്ന പനിയിൽ ഞാൻ പേടിച്ചു പോയി. പണ്ടും അങ്ങനെ തന്നേ ആയിരുന്നു. എല്ലാവരും ഉറങ്ങാൻ കിടക്കുമ്പോൾ ഞാൻ വെറും ഷർട്ട് മാത്രം ഇട്ടു.. അരയിൽ വളരെ നേർത്ത പാൻ്റി

ഇട്ടു പുറമെ മുട്ടിൻ്റെ താഴെ എത്തുന്ന പാവാടയും ധരിച്ച് അവൻ്റെ അരികിൽ കിടന്നു.

ജനൽ കടന്നു ചെറിയ കാറ്റ് കടന്നു വന്നിരുന്നു.

ഒരു തണുപ്പൻ കാറ്റ്. ഞാൻ നന്ദുവിൻെറ അരികിൽ കിടന്നു. അവൻ ഉറങ്ങിയിരുന്ന്.

അവൻ്റെ നെറ്റിയിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു കൊണ്ട് ഒരു വശം ചെരിഞ്ഞ് കിടന്ന് അവനേ ഞാൻ എൻ്റെ മാറിലേക്ക് ചേർത്ത് വെച്ചു.

നെഞ്ചോളം വരെ പുതപ്പ് മൂടി കിടക്കുമ്പോൾ സുഖകരമായ ചൂട് ഞങ്ങളിൽ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു..

നന്ദുവിൻ്റെ മുഖം ചെറു വെളിച്ചത്തിൽ കണ്ടപ്പോൾ അവനെ നോക്കി ഇരുന്നു പോയി.