മായികലോകം 10 [രാജുമോന്‍] 233

“ഏട്ടാ..”

“മോളു ഒന്നും പറയേണ്ട. നീ ഇപ്പോ എന്‍റെ പെണ്ണാണു. മരിക്കുന്നതു വരെ ഞാന്‍ നിന്‍റെ കൂടെ തന്നെ ഉണ്ടാകും.”

“ഉം.. ഞാന്‍ ഫോണ്‍ വെക്കട്ടെ?”

“ഓകെ. വെറുതെ വേണ്ടാത്തതൊന്നും ആലോചിച്ചു വിഷമിക്കേണ്ടട്ടോ.”

“ഇല്ല. ഏട്ടന്‍ ഉണ്ടല്ലോ കൂടെ.”

“ഉം. എപ്പോഴും ഉണ്ടാകും കൂടെ”

“ലവ് യൂ”

“ലവ് യൂ ടൂ മോളൂ”

അങ്ങിനെ ആ ഫോണ്‍ സംഭാഷണം അവിടെ അവസാനിച്ചു.

മായയോട് അവന്‍ അങ്ങിനെ പറഞ്ഞെങ്കിലും ഒരു നെരിപ്പോട് എരിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവന്‍റെ മനസില്‍.

മായ അങ്ങിനെ തുറന്നു പറയുമെന്ന് രാജേഷ് സ്വപ്നത്തില്‍ പോലും പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല. ഇനി അവള്‍ നീരജുമായി ശരീരം പങ്കുവെച്ചു കാണുമോ? അതോ വെറും കമ്പി സംസാരം മാത്രം ആയിരിക്കുമോ ഉണ്ടായിരുന്നത്? കുറഞ്ഞത് മുലപിടുത്തം എങ്കിലും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടാകും. ഏയ്. അതൊന്നും ഉണ്ടാകില്ല. അല്ലെങ്കില്‍ ഞാനിതൊക്കെ എന്തിനാ ഓര്‍ക്കുന്നേ? അവര്‍ തമ്മില്‍ ഒന്നാകും എന്നു ഉറപ്പുള്ളപ്പോ സംഭവിച്ച കാര്യങ്ങള്‍ അല്ലേ? അപ്പോ പിന്നെ അവളെ എന്തിനാ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നത്. അതുമാത്രമല്ലല്ലോ അവള്‍ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും തുറന്നു പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ. ബാക്കി കൂടി പറയാന്‍ തയ്യാറായിരുന്നല്ലോ. ഞാന്‍ തന്നെ അല്ലേ അവളോടു ഒന്നും അറിയേണ്ട എന്നു പറഞ്ഞതും. അപ്പോ പിന്നെ ഇങ്ങനൊന്നും ചിന്തിക്കാനേ പാടില്ല. അവളുടെ ശരീരം കണ്ടിട്ടല്ലല്ലോ മായയെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടതും. എന്തായാലും ഞാന്‍ അവളെ കൈവിടില്ല.

ഇതേ സമയം മായയും രാജേഷിനെ ഓര്‍ക്കുകയായിരുന്നു. എല്ലാം തുറന്നു പറയാന്‍ ശ്രമിച്ചിട്ടും അതിനു സമ്മതിക്കാത്തത് എന്നോടുള്ള ഇഷ്ടം കൊണ്ടല്ലേ. വേറൊരു പുരുഷന്‍ തൊട്ട പെണ്ണിനെ അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് ആരെങ്കിലും സ്വീകരിക്കാന്‍ തയ്യാറാകുമോ? ഇനി രാജേഷേട്ടന്‍റെ മാത്രം പെണ്ണായി ജീവിക്കണം. നീരജിന് ഇനി എന്‍റെ ഹൃദയത്തില്‍ ഇടമില്ല. അതെ. ഞാന്‍ രാജേഷേട്ടന്‍റെ പെണ്ണാണ്.