മഴ മേഘങ്ങൾ [Gibin] 177

ഞാൻ ആകെ മിണ്ടാട്ടം മുട്ടി നിന്നു. അവൾ പിന്നെയും വാതിലിൽ അവൾ മുട്ടികൊണ്ടേ ഇരുന്നു.
അവൾ വീണ്ടും വാതിലിൽ തട്ട് തുടർന്നപ്പോൾ ഞാൻ വേദന അടക്കി പിടിച്ചു പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ ഒന്ന് തെന്നി വീണതാ. കുഴപ്പമില്ല.”
“നീ വാതിൽ തുറന്നെ.”
“ഇപ്പോ ഞാൻ പുറത്തു വരും. നീ പൊക്കോ.”
“നീ വാതിൽ തുറക്ക് കാവ്യാ ”
ഞാൻ ആകെ പെട്ടു.
ഞാൻ പതുക്കെ കുനിഞ്ഞു താഴെ കിടന്ന ഡിൽഡോ എടുത്ത് മാറ്റി പുറകിലോട്ട് വെച്ചു. എന്നിട്ട് പതുക്കെ കതകു തുറന്നു.
നിത്യ എന്നെ നോക്കിയിട്ട് ചോദിച്ചു.
“എന്താടി പറ്റിയെ? നോക്കി നടക്കണ്ടേ. ശ്രേയ വന്നാൽ എന്നെ കൊല്ലും.”
“ഒന്നും പറ്റിയില്ല. വീണപ്പോൾ പേടിച്ചു. അതാ പെട്ടെന്ന് നിലവിളിച്ചേ. ”
“ശരി, നീ ഇറങ്ങിക്കെ. ”
ഞാൻ പതുകെ തോർത്തും നേരത്തെ ഇട്ട ഡ്രസ്സ്‌ ഒക്കെ എടുത്തു ഇറങ്ങി.
ഞാൻ ഇറങ്ങുന്നതിനു പുറകെ അവൾ ബാത്‌റൂമിലേക്ക് കേറി. എന്റെ നെഞ്ച് പതിവിലും വേഗത്തിൽ ഇടിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവൾ ആ ഡിൽഡോ കണ്ടാൽ എന്ത് വിചാരിക്കും. അവൾ ഇറങ്ങുന്നത് വരെ എന്റെ നെഞ്ചിൽ ഒരു യുദ്ധം തന്നെ നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. 3 മിനിറ്റ് ശേഷം അവൾ വാതിൽ തുറന്നു. പെയ്യുന്ന മഴയുടെ ശക്തി കൂടി ഇവിടെ വരെ കയറി വന്നു എന്നെ മുക്കി കൊന്നിരുന്നേൽ എന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചു പോയി. നിത്യയുടെ കൈയിൽ ഞാൻ ഇപ്പോ കയറ്റിയ ഡിൽഡോ. രക്തം തീരെ ഇല്ല, അതിനർത്ഥം അവൾ അത് കഴുകി. ആകെ ചൂളി നിന്നു ഞാൻ. പക്ഷെ അവൾ എന്നെ നോക്കാതെ ഉള്ളിലെ റൂമിലേക്ക് ഡിൽഡോ ആയിട്ട് പോയി. അവൾക്ക് എന്നോട് ദേഷ്യം തോന്നിയോ? ആകെ ഞാൻ കൺഫ്യൂസ്ഡ് ആയി. ഞാൻ പതുക്കെ എന്റെ ഡ്രസ്സ്‌ എല്ലാം മടക്കി ബാഗിൽ വെച്ചുകൊണ്ട് ഇരുന്നപ്പോൾ അകത്തു നിന്നു നിത്യയുടെ വിളി.
“കാവ്യ, ഒന്ന് ഇങ്ങു വന്നേ.”
ഞാൻ അനുസരണ ഉള്ള കുട്ട്യേ പോലെ അവൾ വിളിച്ച റൂമിലേക്ക് പോയി. പതുക്കെ പുറത്തു നിന്നു റൂമിലേക്ക് നോക്കി. അവൾ എന്നെയും നോക്കി.
“നീ ഇങ്ങു വന്നു ഈ കസാരയിൽ ഇരുന്നേ.”
ഞാൻ കണ്ണ് തള്ളി പിടിച്ചു എന്തിനാ എന്നർത്ഥത്തിൽ അവളെ നോക്കി. എന്നിട്ട് പതുക്കെ നടന്നു റൂമിൽ കയറി. കസേരയുടെ മുൻപിൽ നിന്നു. നിത്യ എന്നെ നോക്കിട്ട് പറഞ്ഞു.
“ഇരിക്ക് അവിടെ.”
ഞാൻ ഇരുന്നു. അവൾ പെട്ടെന്ന് അടുത്തുള്ള ടേബിളിന്റെ സൈഡിൽ ഇരുന്ന ഒരു ബോക്സ്‌ എടുത്തിട്ട് എന്റെ മുൻപിൽ വന്നിരുന്നു. അതിൽ നിന്നു ഒരു പഞ്ഞി എടുത്തിട്ട് അതിൽ എന്തോ oilment തേച്ചു. എനിക്ക് കാര്യം മനസ്സിലായി. ആകെപ്പാടെ ചമ്മി ഇരുന്ന എന്റെ പാവാടയുടെ അടിയിൽ പിടിച്ചു അവൾ പൊക്കി. ഞാൻ പെട്ടെന്ന് പാവാടയിൽ പിടിച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു.
“വേണ്ട ”
അവൾ എന്നെ നോക്കി.
“മര്യാദക്ക് ഇരുന്നോ ഇല്ലേൽ മൂക്ക് ഇടിച്ചു ഞാൻ പരത്തും.”