മഴപെയ്തനേരം [ശ്രീക്കുട്ടൻ] 322

“നന്ദൂട്ടി… എനിക്ക് വരമ്പോണൂ…”

ശുക്ലസഞ്ചി പൊട്ടുമെന്ന് ഉറപ്പായപ്പോൾ അവൻ അവളോട് അലറിയെങ്കിലും അവൾ അവളുടെ പ്രവർത്തി തുടന്നുകൊണ്ടിരുന്നു, അവസാനം ശക്തമായി പുറത്തേക്ക് തള്ളിയ ശുക്ലം ഒരു തുള്ളിപോലും കളയാതെ അവൾ കുടിച്ചിറക്കി, പിന്നീട് അവന്റെ കുണ്ണ നക്കി തുടച്ചു, അപ്പോഴേക്കും അവൻ തളർന്നുപോയിരുന്നു, കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം അപ്പു നന്ദനയെ പിടിച്ച് തന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് കിടത്തി,

“നന്ദൂട്ടി…”

“മ്…”

“ഇപ്പൊ വന്നാൽ എന്തും തരാന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്…?”

അവളെ ഒന്നുകൂടെ തന്നിലേക്ക് ചേർത്തു കിടത്തിയിട്ട് അവൻ ചോദിച്ചു

“എന്താ വേണ്ടെന്ന് വച്ചാൽ എടുത്തോ… എന്നോട് ചോദിക്കണ്ട…”

അവൾ നാണത്തോടെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് തല താഴ്ത്തി

“എനിക്കത് കേട്ടാ മതി…”

അവൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് തന്റെ മുഖമടുപ്പിച്ചു

അവളുടെ കീഴ്ചുണ്ട് പതിയെ നുകർന്നു, അവൾ കണ്ണടച്ച് അതാസ്വദിച്ചു, കുറച്ചു സമയത്തിന് ശേഷം അവളും പ്രതികരിച്ചു തുടങ്ങി, അവളും അവന്റെ അധരങ്ങൾ വാശിയോടെ നുകർന്നു… ശ്വാസം മുട്ടിയപ്പോഴോ ചോര ചുവച്ചപ്പോഴോ അവർ അകന്ന് മാറി, അവനവളെ രണ്ട് കയ്യിലും കോരിയെടുത്തു, അവൾ കാണിച്ചു കൊടുത്ത അവളുടെ ബെഡ്റൂമിലേക്ക് അവൻ അവളെയും കൊണ്ട് കയറി,

അവളെ പതിയെ ബെഡിലേക്കിട്ട് അവനകന്ന് മാറാൻ നോക്കിയതും അവൾ അവനെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് തന്നോട് ചേർത്തു അവന്റെ നെഞ്ചിൽ ഗാഡമായി ചുമ്പിച്ചു… പാതിയുണർന്ന തന്റെ പുരുഷത്തം ഉഗ്രരൂപം പ്രാപിക്കാൻ ആ ഒരു ചുംബനം മാത്രം മതിയായിരുന്നു,

അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ നിന്നും പതിയെ പ്രയാണം ആരംഭിച്ചിരുന്നു, അവ അവളുടെ കവിളുകളെ നേർമയായി തഴുകുമ്പോൾ അവൾക്ക് ശരീരം കോരിത്തരിച്ചു… മിഴികൾ പൂട്ടി അവൾ ആ സുഖം ആസ്വദിച്ചു… രണ്ടു കവിളുകളിലും ചുംബനവർഷം നടത്തി അവൻ അവന്റെ മൂക്ക്കൊണ്ട് അവളുടെ മൂക്കിൽ ഉരസി അവൾ പതിയെ മിഴികൾ തുറന്നു, കാമ പറവശയായ അവൾ അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു, പതിയെ അവർ തങ്ങളുടെ അധരങ്ങളെ അധരങ്ങൾ കൊണ്ട് താലോലിച്ചു, ഇടക്കെപ്പോഴോ നാവുകൾകൂടി പങ്ക്ചേർന്നു, രണ്ടുപേരുടെയും ഉമിനീരുകൾ ഒന്നായി…

“നന്ദൂട്ടി…”

അപ്പു അവളെ പതിയെ വിളിച്ചു

“മ്…”

“എല്ലാ മറകളും നീക്കി നിന്നെ ഞാൻ സ്വന്തമാക്കട്ടെ…??”