മേഥ ~ മിഥുൻ ~ മേദിനി [? ? ? & ?????] 746

ആണോന്നു എനിക്ക് സംശയം തോന്നി. മനസ്സിൽ ഈ നശിച്ച ഐഡിയ വന്ന നേരം ….

പണ്ടാരം…..മിഥു ഇപ്പൊ പേടിച്ചു നിപ്പായിരിക്കും പാവം. ശത്രുക്കൾക്ക് പോലുമീ ഗതിവരുത്തില്ലെ…യേശു ഗുരുവായൂരപ്പാ…ശോ ….എന്റെ ചെക്കൻ!!!!

“എന്താ സംഭവം വാസൂ..” അപ്പുറത്തെ മതിലിന്റെ മേലെന്നു മറ്റൊരു ദരിദ്രവാസി മനോഹരൻ അച്ഛനോട് ചോദിച്ചു.

“കള്ളൻ ആണെന്ന് തോനുന്നു…മനോഹരാ…”

“ആഹ് എടാ ശശാങ്കാ സതീശാ ഓടിവാ.. വാസൂട്ടന്റെ വീട്ടിൽ കള്ളൻ കയറീന്ന് …”

ഈശ്വരാ മിഥു ഒളിച്ചിരുന്ന് എന്നെ തന്നെ നോക്കുന്നുണ്ട്… അടികിട്ടും ഉറപ്പാണ്. അവന്റെ ജീവനെങ്കിലും തിരിച്ചു കിട്ടിയാൽ മതിയായിരുന്നു പൊന്നുപോലെ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം…
ദൈവങ്ങളെ എന്റെ ചെക്കനെ കാത്തോളണേ …..
ഏർ!!!!!!!
എന്തായിരുന്നു മേഥ മയൂരിയുടെ ഒരഹങ്കാരം ..!!!
നാട്ടിലെ പഠിപ്പിസ്റ്…എല്ലാര്ക്കും അഭിമാനം…വഴികാട്ടി…റോൾ മോഡൽ തേങ്ങാ …മാങ്ങാ…. എല്ലാം ഇന്നത്തോടെ തീർന്നു!!!!!

“ദേ ഫ്രിഡ്ജിന്റെ അരികിൽ ഒരു നിഴൽ പോലെ…” അമ്മ പിറകിൽ നിന്നും അച്ഛന്റെ തോളിൽ അമർത്തി കൈ അങ്ങോട്ടേക്ക് ചൂണ്ടി…

കഴിഞ്ഞു തീർന്നു!!! ഞാനിനി ജീവിച്ചിരിക്കില്ല!!!!!!!

“ഒന്നുല്ലമേ… ഇവിടെയാരും കേറീട്ടില്ല…!!!” ഞാൻ പേടിച്ചെങ്കിലും അത് കാണിക്കാതെ അവനെ രക്ഷിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

അപ്പർത്തേ ശശാങ്കൻ ചേട്ടനതുകേട്ടതും “എങ്കിൽ ഉറപ്പാ ഇത് തമിഴ് നാട്ടിൽ നിന്നും വന്നവർ ആകാൻ വഴിയുണ്ട്. കണ്ടാൽ നിഴൽ പോലെയിരിക്കുനന്നല്ലെ റ്റീവിലും പറഞ്ഞത്. അവരുടെ കയ്യില് ആയുധം കാണും വാസുവേട്ടാ…. ശ്രീകല ചേച്ചി ഒരു ഒലക്ക കിട്ടുമോ….”

“അയ്യോ വേണ്ടമ്മേ…!!!” ഞാൻ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അമ്മയോട് പറഞ്ഞു.

“എന്താമോളെ…എന്തിനാ കരയുന്നെ….”

“ഒന്നൂല്ല …..ഇതിനകത്താരും കയറീട്ടില്ലമ്മേ…..” ഞാൻ അമ്മയുടെ മുന്നിലേക്ക് കയറി നിന്ന് പറഞ്ഞു.

“ഒന്ന് നോക്കട്ടെ മോളെ …..” ഗോപാലൻ ചേട്ടനും നിർബന്ധിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ എന്റെ ലോകം കീഴ്മേൽ മറിയുന്ന ആ സത്യം അവരുടെ മുന്നിൽ ഉടയ്ക്കാൻ തയാറായി…..

“വേണ്ടമ്മേ വേണ്ട…..അത് കള്ളനൊന്നുമല്ല!!!!!!!”

“പിന്നെ…….?!!!!!!” എന്റെ പേടിയും പേടച്ചലും കണ്ടുനിന്ന അവരെന്നോട് അതാരാണെന്നും ചോദിച്ചു.