മേഥ ~ മിഥുൻ ~ മേദിനി [? ? ? & ?????] 746

ആദ്യമായി അവനെ ഞാൻ ഉള്ളിലേക്ക് ആവാഹിക്കുമ്പോ എന്റെ പൂവിതൾ ആ മാരനെ പനിനീരുകൊണ്ട് സ്വീകരിച്ചു. കണ്ണീരിൽ കലർന്ന പുഞ്ചിരിയോടെ അവനെ ഞാൻ പുണർന്നു കിടന്നു. ഇരുവരും വേദനമറന്നുകൊണ്ട് ഒന്നായി മാറുന്ന ഓരോ നിമിഷവും പ്രണയത്തിന്റെ ദേവൻ തരും പ്രസാദത്തിനായി ഞങ്ങൾ ഉള്ളുരുകി പ്രാർഥിച്ചു. ഒടുവിൽ ഏകാഗ്രമായ മനസും ശരീരവും അനുഗ്രഹിപ്പെട്ടു. ഉൾപൂവിൽ നിറയുന്ന ചുടു കണ്ണീർ പോലെ മിഥുന്റെ കിതപ്പിന്റെ ഒടുവിൽ….. വിയർത്തുകൊണ്ട് ഞങ്ങൾ ഒരേ നിമിഷം രതിമൂർച്ഛ നേടി…..അവന്റെ നെഞ്ചിൽ ചാഞ്ഞുകൊണ്ട് എന്റെ കൂർത്ത മുലഞെട്ടുകൾ അവന്റെ ഹൃദയത്തിലേക്ക് പ്രണയമഴ ചൊരിഞ്ഞു കൊണ്ട് ഇങ്ങനെ ഞാൻ കിടക്കുന്നു….

“….അലകടൽ തിരവർഷ മദം കൊണ്ടു വളർന്നും
അടിത്തട്ടിൽ പവിഴങ്ങൾ വിങ്ങി വിളഞ്ഞൂ …
പരിരംഭണത്തിന്റെ രതിഭാവമെന്നും
പകരുമീ സാഗരത്തിൻ ഗാനം
നിത്യഗാനം മർത്യദാഹം….”

“ശുഭം!!!”

?????????????????????????

പ്രിയരെ …കഥ ഇഷ്ടമായെന്നു വിശ്വസിക്കുന്നു. ഏതൊരു പെണ്ണിനും ഇതുപോലെ ചങ്കു പറിച്ചു സ്നേഹിക്കാനും കൂടെ നിൽക്കാനും അവളിഷ്ടപ്പെടുന്ന ഒരാണിന് പ്രായമോ സൗന്ദര്യമോ ഉയരമോ ഒന്നും പ്രേശ്നമല്ല. പരസ്പരം ബഹുമാനിച്ചുകൊണ്ട് ഒന്നാണെന്ന വിശ്വാസം മാത്രം മതി.

നന്ദി…
മീര.