മിന്നാമിനുങ്ങ്

Minnaminungu | Author : Ashan

“ഹാ മോനൂ!

ഇപ്പോ വേണ്ട മുത്തേ! കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു എൻ്റെ പൂറ്റിലോട്ടു കേറ്റിക്കോ. ഇപ്പോ എൻ്റെ പൂറൊന്ന് നക്കിതാ പൊന്നൂ! എന്നിട്ട് നിൻ്റെ ചെറുക്കനെ എൻ്റെ വായിലോട്ട് താ. ഞാൻ അവനെ ഒന്ന് ഊമ്പി വലിക്കട്ടെ. എനിക്ക് കഴച്ചു പൊട്ടുന്നു മുത്തേ!”

മിന്നു കിടന്നു പുളഞ്ഞുകൊണ്ട് അവനോട് പറഞ്ഞു.

നിരാശയുടെ രാത്രി……

നിശയുടെ കനത്ത നിശബ്ദത എങ്ങും നിഴലിച്ചു നിന്നു. പാടവരമ്പത്തെ തവളകൾപോലും പുതച്ചു മൂടി ഉറങ്ങുന്ന സമയത്ത് താൻ മാത്രമാണ് ഉണർന്നിരിക്കുന്നതെന്ന് മിന്നുവിന് തോന്നി.

ഉടുതുണി ഇല്ലാതെ കിടന്നുറങ്ങുന്ന തൻ്റെ ഭർത്താവായ അനിലിനോട് അന്നാദ്യമായി അവൾക്ക് വല്ലാത്ത അവജ്ഞ തോന്നി. തങ്ങളുടെ ഇടയിലുള്ള ശാരീരിക ബന്ധം മിക്കവാറും ഒന്നോ രണ്ടോ മാസങ്ങൾ കൂടുമ്പോൾ മാത്രമാണ് നടക്കാറ്. എന്നിട്ടും ഈ രാത്രി അവൻ നടത്തിയ വെറും ഒരു മിനിറ്റ് പ്രകടനം എന്തിന് വേണ്ടി ആയിരുന്നു? സ്വന്തം കഴപ്പു തീർത്തിട്ട് തിരിഞ്ഞു കിടന്നുറങ്ങാൻ എങ്ങനെ തോന്നി അവന്? തന്നെ മടുത്തോ അവന്?

മിന്നുവിൻ്റെ ചിന്തകൾ കാടുകയറി.

തനിക്കൊരിക്കലും ഒരമ്മയാകാൻ പറ്റില്ല എന്നറിഞ്ഞ അന്ന് തുടങ്ങിയ അകൽച്ചയാണിത്. ഒരുപാട് ചികിത്സകളും വഴിപാടുകളും നടത്തിയിട്ടും പ്രയോജനം ഒന്നുമുണ്ടായില്ല. തന്നോട് ഇപ്പോൾ പഴയപോല മിണ്ടാട്ടമൊന്നുമില്ല അവന്. ഏത് മനുഷ്യനും എന്തെങ്കിലുമോക്കെ കുറവുകളും കുറ്റങ്ങളും കാണും. പക്ഷേ ആ കുറവുകളിലും സങ്കടങ്ങളിലും കൂടെ നിക്കണ്ടെയാൾ ഇന്ന് മനസ്സുകൊണ്ട് തന്നെ ഒഴിവാക്കുന്നു.

എന്നും 9 മണി കഴിഞ്ഞേ അനിൽ വീട്ടിൽ എത്തിയിരുന്നൊള്ളു. കോട്ടയത്തുള്ള തങ്ങളുടെ സ്വന്തം സൂപ്പർ മാർക്കറ്റ് അടച്ചു വരുമ്പോൾ ആ സമയമാകും. അനിലിൻ്റെ കുടുംബസ്വത്ത് വിറ്റുകിട്ടിയ തുകക്കാണ് അവർ അതും ഇപ്പൊൾ താമസിക്കുന്ന ഈ വീടും പണിതത്. സ്വത്ത് വിറ്റകാരണം അനിലിൻ്റെ അച്ഛനും അമ്മക്കും അവരോട് അധികം അടുപ്പമൊന്നുമില്ല. തൻ്റെ തലയിണ മന്ത്രമാണ് അതിനു കാരണമെന്നാണ് അമ്മായിയമ്മ പറയുന്നത്. ശരിക്കും അനിലിൻ്റെ നിർബന്ധം കൊണ്ടായിരുന്നു സ്വത്ത് വിറ്റത്. പക്ഷേ കുറ്റം മുഴുവൻ തനിക്കും. അവർ ഇപ്പോൾ അനിലിൻ്റെ അനിയൻ്റെ കൂടെയാണ് താമസം. ഒരുകണക്കിന് അത് നന്നായി എന്നേയുള്ളൂ. അല്ലേൽ എൻ്റെ കുഞ്ഞിൻ്റെ ഭാവി നശിപ്പിച്ചു എന്ന് പറഞ്ഞുള്ള അമ്മയിയമ്മയുടെ പരാതി എന്നും കേൾക്കേണ്ടി വന്നേനെ.