മിഴി 8 [രാമന്‍] [Climax] 1437

ഒന്നുമവൾ കേൾക്കുന്നില്ല ചന്തി മടിയിൽ അമര്‍ന്നു എന്‍റെ മുഖത്തുണ്ടായ ഭാവം കണ്ട് അവളൊന്നു അയഞ്ഞിരുന്നു. എന്നാ ഞാൻ അങ്ങനെ കിടക്കുന്നതിലുള്ള ബുദ്ധിമുട്ട് മാറ്റാൻ  അവളുടെ രണ്ടു ഇടുപ്പിലും പിടിച്ചതും. അവൾ വേണ്ടുമെന്‍റെ കഴുത്തിൽ പിടിച്ചു ഞെരിച്ചു

.”നീ ചിരിക്കും ല്ലേ ഡാ…..”  തല പൊക്കി കുടയുന്നപോലെ ഇളക്കി അവൾ കളിക്കാണ്.

“അമ്മേ ഇത് നോക്ക്….”അവൾക്കുത്തരം കൊടുക്കാതെ ഞാൻ അമ്മയെ വിളിച്ചു.

“അനൂ……” അമ്മയുടെ ശാസനയോടെയുള്ള വിളി. രണ്ടു വട്ടം കൂടെ ചെറിയമ്മ കഴുത്തിൽ മുറുക്കി എന്‍റെ തല പൊക്കി താഴ്ത്തി.ആ മുടിയെല്ലാം എന്‍റെ മുഖത്തേക്ക് തൂങ്ങി നിൽക്കാണ്. മുഖം പോലും കാണുന്നില്ല. അമ്മയുടെ വിളി ഒരാശ്വാസമായി. അവൾ കഴുത്തിൽ നിന്ന് കൈ വിട്ടു തന്നു.നിരങ്ങി നീങ്ങി മേത്തു നിന്ന് മാറാൻ നോക്കി. എവിടെ ഞാൻ സമ്മതിച്ചില്ല. അവളുടെ കൊഴുത്ത ഇടുപ്പിൽ മുറുക്കി ഞാൻ എന്‍റെ മെത്തേക്ക് അവളെ വേഗം വലിച്ചു. “ഹാ…” പൊട്ടി വന്ന സൗണ്ട്…

“അഭീ….” കേട്ടു കാണും. അച്ഛന്‍റെ വിളിയാണ്.ഞാൻ എന്തോ അവളെ വേദനയാക്കിന്നാവും ചിന്ത.

ചെറിയമ്മ എന്‍റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണു. ആ പാൽക്കുടങ്ങാളാണ് നെഞ്ചിനു തൊട്ട് താഴെ വന്നമർന്നത്. ചൂട് പരത്തുന്ന സുഖം. എന്‍റെ കഴുത്തേക്ക് നീണ്ട അവളുടെ കവിളിൽ ഞാൻ ഒരുമ്മ എങ്ങനെയൊക്കെയോ നീണ്ടു കൊടുത്തു. ബ്ലൗസ് മറക്കാത്ത ആ പുറത്തുകൂടെ ഞാൻ കൈ കൊണ്ട് ഉഴിഞ്ഞു കൊടുക്കുമ്പോ ബോധം വരുന്ന വരെ ചെറിയമ്മ അങ്ങനെ കിടന്നു പിന്നെ എന്‍റെ കൈ പിടിച്ചു മാറ്റി അവള്‍ പിടഞ്ഞു. ഇരുട്ടിൽ നിന്നെവിടെനിന്നോ ചുണ്ട് ഒന്നു വലിച്ചീമ്പി വിട്ടവൾ നേരെയിരുന്നു. പിന്നെ ഞാനും ഡീസന്‍റായി.അവളുടെ സാമീപ്യം മതിയായിരുന്നു. ആ കൈ എന്‍റെ വിരലുകളിൽ മുറുകുന്നത് മതിയായിരുന്നു. തെളിഞ്ഞു വരുന്ന അവളുടെ മുഖത്തെ ചിരി വെളിച്ചം കടന്നു വരുമ്പോ കാണുന്നതും. മിണ്ടാതെ വണ്ടിയിടിക്കുന്ന അമ്മയുടെ ചില നോട്ടങ്ങൾ പതുങ്ങി പതുങ്ങി പിറകിലേക്ക് വരുന്നതും അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

അതിനിടക്ക് ഒരു അറിയിപ്പ് അച്ഛൻ അറിയിച്ചു. നാളെ ഏതോ അച്ഛന്‍റെ കൂട്ടുകാരന്‍റെ മോളുടെ കല്യാണം. എല്ലാരും പോവണമെന്ന് നിർബന്ധം. അതിനിടക്ക് അമ്മയൊന്നു കൂടെ ഓർമിപ്പിച്ചു. മീനുവിന്‍റെ പിറന്നാളാണ് പോലും.ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.