മുതലാളിയുടെ പരാക്രമങ്ങൾ [Sharath Pattambi] 182

പിറ്റേന്ന് വെളുപ്പിനെ തന്നെ ഞാൻ മുറി വൃത്തിയാക്കാൻ ചെന്നു, അയാൾ ഉണർന്ന് കിടക്കുകയായിരുന്നു, എന്നെ കണ്ടതും മുഖം വിടർന്നു, ഞാൻ മുറി തൂത്ത് തുടങ്ങി, എന്റെ മുലയൊക്കെ അയാൾക്ക് നന്നായി കാണാം, അപ്പോൾ ഇതായിരുന്നു ഉദ്ദേശം, ഞാൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. രാവിലെ കണി കണ്ടുണരാനായിരുന്നു ഈ പരാക്രമം. ഇത് പിന്നെ സ്ഥിരം കലാപരിപാടിയായി. എന്റെ കരിക്കിൻ കുല പോലത്തെ ഉടവ് തട്ടാത്ത മുലകളും പാവാടയിൽ തുള്ളിക്കളിക്കുന്ന കുണ്ടിയും അയാൾക്ക് കാണാപ്പാഠമായിരിക്കണം. ഞാനും കണ്ണടച്ചു, പണി ഇല്ലാതായാലുള്ള അവസ്ഥ ചിന്തിക്കാൻ കൂടി ആവില്ലായിരുന്നു. അമ്മയുടെ മരുന്നും അനിയത്തിയുടെ പഠിപ്പുമൊക്കെ ഇത് കൊണ്ടാണു നടന്ന് പോകുന്നത്.

അങ്ങനെയിരിക്കേ ഒരു ദിവസം അമ്മയ്ക്ക് അസുഖം കലശലായി, ഉടനെ തന്നെ ഓപ്പറേഷൻ നടത്തണമെന്നും 1 ലക്ഷം രൂപ ഉടനെ അടച്ചാൽ അമ്മ രക്ഷപ്പെടുമെന്നും ഡോക്ടർ പറഞ്ഞു. അച്ഛനു പിറകേ കൂടി നഷ്ടമായാൽ. ഞാൻ മുതലാളിയോട് കാര്യം പറഞ്ഞു. “ഇത്രയും വലിയ തുക നീ ഇവിടെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ ജോലി ചെയ്താലും വീട്ടാൻ കഴിയില്ലല്ലോ പെണ്ണേ,

തിരിച്ച് കിട്ടില്ലെന്നറിഞ്ഞ് കൊണ്ട് ഞാൻ എങ്ങനാടീ നിനക്ക് പൈസ തരിക. . ? ? ?

ഇത് കേട്ട് എന്റെ കണ്ണു നിറഞ്ഞു. അത് കണ്ടിട്ടാകണം അയാൾ അടുത്ത് വന്ന് എന്റെ തോളിൽ തട്ടിക്ക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു ” പണം തരില്ല എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ. , പകരം എനിക്ക് ഈടായി എന്തെങ്കിലും വേണം ഒരുറപ്പിനു ” ഞാൻ ആലോചിച്ചു, ഉള്ള വീടും സ്ഥലവും ഇപ്പോൾ തന്നെ പണയത്തിലാണു, പിന്നെ എന്ത് വെക്കാനാണു.??

എന്റെ മനസ്സ് വായിച്ചെന്ന പോലെ അയാൾ പറഞ്ഞു ” ഇപ്പോൾ പണയം വെക്കാൻ നിനക്ക് നീയും അനിയത്തിയും മാത്രമേ ഉള്ളല്ലേ? ശരി, ആ കൊച്ച് പെണ്ണിനെക്കൊണ്ട് എനിക്ക് വല്യ ഗുണമൊന്നുമില്ല, അതുകൊണ്ട് നിന്നെ പണയമായി കരുതി ഞാൻ പണം തരാം, എന്തേ? എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലായില്ല, ഞാൻ പണയ വസ്തുവോ.? ”

നിനക്ക് സമ്മതമാണെങ്കിൽ ആ മേശപ്പുറത്തിരിക്ക പണം നിനക്കുള്ളതാണു. അത് എടുത്ത് ആശുപത്രിയിൽ അടച്ചോളൂ.. പക്ഷെ ഇന്നു മുതൽ നീ എന്റെ പണയ വസ്തുവാണു, ഞാൻ എന്ത് പറഞ്ഞാലും നീ അനുസരിക്കണം, മറുത്തൊന്നും തന്നെ പറയാൻ പാടില്ല. എനിക് എന്ത് പറയണമെന്നറിയാതെ നിന്ന് പോയി, പിന്നെ ഒന്നും ആലോചിച്ചില്ല, പണം എടുത്ത് കൊണ്ട് ഞാൻ ഓടുകയായിരുന്നു. പോകുമ്പൊൾ ഓപ്പറേഷൻ കഴിഞ്ഞാലുടനെ തിരിച്ച് ഇവിടെ വരണമെന്ന് ഓർമ്മപ്പെടുത്താൻ അയാൾ മറന്നില്ല. എല്ലാം ശുഭമായി നടന്നു,
അമ്മയുടെ പഴയ ചിരി വീണ്ടും ഞങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരികെയെത്തി. അമ്മയെ വാർഡിലേക്ക് മാറ്റിയ ശേഷം ഞാൻ ജോലിയുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞ് തിരികെ ഇറങ്ങി.

അയാൾ ഉമ്മറത്ത് തന്നെ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു, എന്നെ കണ്ട ഉടനെ മുകളിലേക്ക് പോകാൻ പറഞ്ഞു, മേശ മുകളിൽ നിനക്ക് ഒരു സമ്മാനമുണ്ടെന്നും ഞാൻ വരുമ്പോഴെക്കും അത് ഇട്ട് ഒരുങ്ങി നിൽക്കാനും പറഞ്ഞു. എന്താണു നടക്കുന്നതെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല, തിരിച്ചൊന്നും പറയാൻ പറ്റില്ലല്ലോ. ഞാൻ ആ പൊതി തുറന്ന് നോക്കി , അതിൽ ഒരു വല പോലെയുള്ള വസ്ത്രം ആയിരുന്നു, വലയുടെ കണ്ണികൾ പോലെയുള്ളത്.