നാമം ഇല്ലാത്തവൾ [വേടൻ] 281

“” ആമി.. മോളെ എണ്ണിക്ക്… “”

ന്റെ സാമിപ്യത്തിൽ ഇപ്പോളും നാണത്തിന്റെ കണികകൾ പൊട്ടിവിരിയുന്ന ആ തടിച്ച കവിളിൽ ഞനൊന്ന് തട്ടി.. ഒരു ഞെരുക്കത്തോടെ അവളൊന്നും ചിമ്മിതുറന്ന മിഴികൾ ന്നെ തേടി ഒരു മാത്ര അലഞ്ഞു.., മുന്നിൽ ഞാൻ ആണെന്ന് കണ്ടതും ചിണുങ്ങിയവൾ ഒന്നുടെ ന്നോട് ചേർന്നു, പെണ്ണിന്റെയൊരു കാര്യം..

“” ആഹ്ഹ് എണ്ണിക്ക് പെണ്ണെ, ദേ നേരം ഇരുട്ടി..””

“” ഹും… ന്നെയെടുക്കുവോ…? “”

കൊച്ചുകുഞ്ഞിനെ പോലെ ന്റെ പെണ്ണ് കൈ രണ്ടും വായുവിലേക്ക് കടത്തി ന്നെ നോക്കി കൊഞ്ചി, .., മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന ഞങ്ങളുടെ മോൾക്ക് ഇതൊന്നുമൊരു പുതുമയായ കാര്യമല്ല, അവൾ അവളുടെ അപ്പേടെയും അമ്മേടേം സ്നേഹം കണ്ടറിഞ്ഞു വളരണം ന്നലെ നാളെ അവളുടെ പാതിയെ അവൾക്ക് മറയില്ലാതെ സ്നേഹിക്കാൻ കഴിയു..

“” ഡീ പെണ്ണ് നിക്കണ്.. പോരാഞ്ഞിട്ട് ഇത് വീടല്ല എടുത്തോണ്ട് നടക്കാൻ.. ഒന്നുല്ലേലും നീയൊരു ഡോക്ടർ അല്ലെ..ഒരു കൊച്ചിന്റെ അമ്മയല്ലേ ആമി. “”

അതവൾക്ക് ഇഷ്ടമായില്ല.., പണ്ട് നിങ്ങള് കണ്ട പെണ്ണ് തന്നെയാണ് അവളിന്നും, കുറച്ചു കുറുമ്പ് കുടിയിട്ടേ ഉള്ളു ഞാൻ നോക്കിട്ട്, എല്ലാം ന്നോട് മാത്രം,. വരുന്ന രോഗികളെ എല്ലാം വളരെ സ്നേഹത്തോടെ പരിപാലിക്കുന്നവൾ, എല്ലാർക്കും ഡോക്ടർ മീര മനുനെ കുറിച്ച് നൂറ് നാവാ..,

വീണ്ടും പ്രതീക്ഷയോടെ എടുക്കാനായി കൈ പൊക്കിയതും ഞാൻ അവളെ ഇരുകൈകളിലും വാരിയെടുത്തു.,

“” നിനക്ക്…. നിനക്കെ കുറച്ച് വെയിറ്റ് കുടിട്ടുണ്ട്… “”

അവളുമായി ആ മണൽത്തരികളോട് മത്സരപ്പെട്ട് നടന്നു നീങ്ങാൻ ഞാൻ കുറച്ച് പ്രയാസപ്പെട്ടു,

ചോദിച്ചതിന് മറുപടി എന്നോണം ന്റെ നെഞ്ചിൽ മോള് കാണാതെ യൊന്നുകടിച്ചു..

“”ഹോ..”” … ന്നൊരു ശബ്ദം എന്നിൽ നിന്നും പുറത്തു വന്നതും അവളുടനെയെന്റെ വാ പൊത്തി.. ഞാൻ കണ്ണ് കൂർപ്പിച്ചു നോക്കിയതിനു ഒന്നിളിച്ചു കാട്ടി പ്രാന്തി..

“” ന്നാ അപ്പേ… ന്നാ പറ്റിയെ… “”

“” ഏയ്യ് ഒന്നുല ടാ.. ന്തോ കുത്തിതാ.. “”

ന്റെ കഴുത്തിലൂടെ വട്ടം പിടിച്ചു ന്റെ കൈകളിൽ തൂങ്ങി ഒരു കുഞ്ഞു കൊച്ചിന്റെ ലകവത്തോടെ ന്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കുന്നവളെ നോക്കി പല്ലുരുമ്മി, അതിനും ന്നെ മയക്കുന്ന പുഞ്ചിരി നൽകി ന്നെ അവളുടെ അടിമയാക്കി, വിടർത്തിയിട്ട പനങ്കുലകൾ കൈകൾക്കു താഴെ കടൽകാറ്റിനൊപ്പം വിടർന്നാടി..