നന്ദലീല 2 [Madanamohan] 190

ഇയാൾ പഠിച്ച കള്ളനാണ്, ഭവ്യതയുടെ മൂടുപടം ഇട്ട ഒരു കുറുക്കൻ.

“ഹാ നന്ദുട്ടാ നിനക്ക് ജോണിച്ചേട്ടനെ ഓർമയില്ലേ”., ചെറിയച്ഛൻ കൂടെ വന്ന ആളെ കാട്ടി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു

നന്ദു അയാളെ ഒന്ന് ശ്രദ്ധിച്ചു നോക്കി. പെട്ടന്ന് അവന് ആളെ പിടികിട്ടി.

“ഹാ ഓർമയുണ്ട്. ജീപ്പ് ഉള്ള ജോണി ചേട്ടനല്ലേ?.

“ഹാ ചെക്കന് ഓർമയുണ്ട് സുരേഷേ, ജോണിച്ചേട്ടൻ നന്ദുന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.

“മോനെ ഞാൻ നിന്നെ കാണാനാ വന്നേ. മറ്റന്നാൾ മോളുടെ എൻഗേജ്മെന്റ് ആണ്. നാളെ വൈകുന്നേരം എല്ലാരും നമ്മുടെ വീട്ടിലാ കൂടുന്നെ. നാട്ടുമ്പുറത്തെ പോലെ അല്ല, ഇവിടെ തലദിവസമേ എല്ലാരും കൂടി ആഘോഷമാക്കും. പാചകവും, ആട്ടും, പാട്ടുമൊക്കെയായി. മോൻ വന്നിട്ടുണ്ടെന്നറിഞ്ഞു ഞാൻ വിളിക്കാൻ വന്നതാ. ഇവിടുന്നു എല്ലാരും നാളെ അങ്ങ് പോരും. കൂട്ടത്തിൽ മോനും പോരണം. നമുക്ക് അവിടങ്ങു അടിച്ചു പൊളിക്കാം.”

“അതിനെന്താ ജോണിച്ചേട്ടാ. ഇങ്ങനൊരു ചടങ്ങുണ്ടെന്നു അറിഞ്ഞാ വിളിച്ചില്ലേലും ഞാനങ്ങു എത്തും.”.

ജോണി അവനെ കെട്ടിപിടിച്ചു.

“നമ്മുടെ ചെക്കനാടാ സുരേഷേ.” ജോണിച്ചേട്ടൻ അവിടെ ഇരിക്കുന്ന മാഷിനെ നോക്കി.

“മാഷേ നേരത്തെ അങ്ങ് എത്തിക്കോണേ. നാളെ തിരക്കൊന്നും ആക്കല്ലേ. മാഷിന്റെ അനുഗ്രഹം ഉണ്ടാവണം.”

നല്ല ആളെയാ അനുഗ്രഹത്തിനു വിളിക്കുന്നതെന്നു നന്ദു മനസ്സിലോർത്തു.

“അത് പറയണോ ജോണി ചേട്ടാ. നിങ്ങളൊക്കെയല്ലേ എനിക്കിപ്പോ സ്വന്തമായുള്ളു. ഞാനങ്ങു എത്തികൊള്ളാം.”

എന്തൊരു വിനയം ആണ് ഇവൻ കയ്യിന്നു ഇറക്കി കളിക്കുന്നത്.

യാത്ര പറഞ്ഞു ജോണിച്ചേട്ടൻ പോയി.

പിറ്റേ ദിവസം നന്ദു സുരേഷിനൊപ്പം ടൗണിൽ പോയി കുട്ടികൾക്കും മറ്റുള്ളവർക്കും ഉള്ള ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ എടുത്തു വന്നു. നന്ദുവിന് ഏറെ സന്തോഷമായതു, ഇന്ന് വല്യച്ഛന്റെ വീട്ടിന്നും എല്ലാരും കല്യാണ വീട്ടിലാണ്. എന്തെങ്കിലും ഒരു അവസരം ഒക്കുമോ എന്ന് നോക്കണം.

വൈകുന്നേരം ആയപ്പോ സജിത ഓടി വന്നു. അണിഞ്ഞൊരുങ്ങി നന്ദുവിന്റെ മനസ്സ് പിടിച്ചു കുലുക്കാൻ പരുവത്തിൽ.

ഇമ വെട്ടാതെ നോക്കി നിന്ന നന്ദുവിനെ നോക്കി അവൾ തന്റെ നുണക്കുഴി വിരിയിച്ചു.

“ചേച്ചി എവിടെ നന്ദൂ,”.

“ചേച്ചി പിള്ളേരെ ഒരുക്കുന്നു. നീ മനുഷ്യനെ കൊല്ലുമല്ലോ പെണ്ണേ.”

നന്ദു അവളെ അടിമുടി നോക്കി.