നന്ദലീല 2 [Madanamohan] 183

“എന്താ ബോറായോ?.” സജിത തിരക്കി.

“ഹും കുറച്ച്.” അവൻ അവളെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.

“ഞാനും ഇവിടെ ബിസി ആണെടാ “. അവളല്പം സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“അതേ ഞങ്ങടെ കല്യാണപെണ്ണിനെ കാണണ്ടേ. ജിനീ ഒന്നിങ്ങോട്ട് വന്നേ.”

ജനാലരികിലേക്കു വന്ന കല്യാണ പെണ്ണിനെ കണ്ടു നന്ദു അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ ഞെട്ടി.

അവിടിരിക്കുന്ന ആ കിരാതൻ കശക്കി എറിഞ്ഞ ആ പെണ്ണ്. തന്റെ മുൻപിൽ ഇന്നലെ മുഴുവൻ നഗ്നതയും കാണിച്ചു കിടന്ന അതേ പെണ്ണ്.

ഈശ്വരാ എന്നിട്ടാണയാൽ ഒരു കൂസലും ഇല്ലാതെ അവിടെ ഇരിക്കുന്നത്.

“എങ്ങനുണ്ട് നന്ദൂ ഞങ്ങളുടെ കല്യാണപെണ്ണ്. നീ കണ്ടിട്ടില്ലേ ഇവളെ ”

“പിന്നേ, അടിപൊളി, സൂപ്പർ ആയിട്ടുണ്ട് . എന്നാ നിങ്ങളുടെ പരുപാടി നടക്കട്ടെ.” നന്ദു അവരെ കൈകാണിച്ചു.

“ഓക്കേ ഡാ പിന്നെ കാണാം “. സജിത അവളെയും കൂട്ടി അകത്തേക്ക് പോയി.

നന്ദു ആകെ സ്ഥബ്ധനായി ഇരുന്നു പോയി. കഴിഞ്ഞ ദിവസം കണ്ട കാഴ്ചകളെല്ലാം അവന്റെ മനസ്സിൽ മിന്നി മറഞ്ഞു.

ഭക്ഷണം എല്ലാം കഴിഞ്ഞു ഓരോരുത്തർ ഒരോ പണിയിലാണ്. നന്ദുവിന് വെറുതെ ഇരുന്നു ബോറായി തുടങ്ങി. വെറുതെ മൊബൈലിൽ ഇരുന്നു കുറേ സമയം കളഞ്ഞു. ഇവിടെ കൂട്ടിനാരുമില്ലാത്തതു അവനെ നന്നായി വിഷമിപ്പിച്ചു. സജിത ഇന്നത്തെ ദിവസം ഫ്രീ ആകുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. എന്നാലും കുറച്ചൂടെ വെയിറ്റ് ചെയ്യാം എന്ന് അവൻ കരുതി.

അവൻ വെറുതെ എണിറ്റു പാചകപുരയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. ആണുങ്ങൾ ഒക്കെ പാചകത്തിലാണ്. പെണ്ണുങ്ങൾ എല്ലാം ചേർന്നു പച്ചക്കറികളും ഒക്കെ അരിയുന്നു.

“ഇരുന്നു ബോറായോ നന്ദുവേ”. കണ്ടതേ ചെറിയമ്മ തിരക്കി.

നന്ദു വെറുതെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

അമ്മേ രജിത എവിടെ. അവൾക്ക് വയ്യെങ്കിൽ വീട്ടിൽ പൊക്കോട്ടെ. നന്ദുനെ കൂട്ടി വിടാം. അവനും പോയി കിടന്നു ഉറങ്ങിക്കോട്ടെ. ചെറുക്കന് ഇതൊക്കെ എവിടാ ശീലം.

“അവൾക്കു എന്ത് പറ്റി”. നന്ദു ചെറിയമ്മയോട് തിരക്കി.

“ഹോ അവൾക്കു തലവേദന, ഇന്നൊരുപാട് വെയില് കൊണ്ട് അലഞ്ഞു, സാധങ്ങൾ ഒക്കെ വാങ്ങാൻ അവളും കൂടിയാ പോയത്. പോരാഞ്ഞിട്ട് ഇപ്പൊ എന്തോ അരിഞ്ഞപ്പോൾ കയ്യുടെ വിരലും ഒന്ന് മുറിഞ്ഞു.”