റോണിയുടെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ സൂസൻ പറഞ്ഞു.
“എന്നാ കൊലയാ? പൂവൻ പഴവാണോ ഞാലിപ്പൂവനാണോ?”
പാപ്പച്ചൻ അത് കേട്ട് പുഞ്ചിരി മാറ്റി അവനെ നോക്കി.
“എന്നിട്ട് കൊല പഴുത്തോ?”
ആവശ്യത്തിലധികം ഊന്നലും നീട്ടവും സ്വരത്തിൽ കൊടുത്ത് അവൻ ചോദിച്ചു.
“ആ ഒരുമാതിരി പഴുത്തു…നീയെന്നാ സി ബി ഐയിൽ ചേർന്നോ?”
പാപ്പച്ചൻ ഗൗരവത്തിൽ ചോദിച്ചു.
“ഇങ്ങനെയാണേൽ ചേരേണ്ടി വരും,”
അവരെ ഇരുവരെയും മാറി മാറി നോക്കികൊണ്ട് റോണി തുടർന്നു.
“അസമയത്ത് ഒരു കൊല പഴുത്തോന്ന് നോക്കൽ! അവടെ രണ്ട് വരിക്കച്ചക്കേം കാച്ചിലും ഒക്കെ ഒണ്ടാരുന്നല്ലോ! അതുംകൊടെ ഒന്ന് നോക്കാംമേലാരുന്നോ?”
“ചെറുക്കാ രാവിലെ തന്നെ നീ എന്റെ കൈയ്യീന്ന് മേടിക്കും കേട്ടോ!”
അയയിൽ കിടന്ന തുണികൾ ഓരോന്നായി കുടഞ്ഞെടുക്കുന്നതിനിടയിൽ സൂസൻ പറഞ്ഞു.
“നിന്റെ വിചാരം എന്നാ? ഞാൻ പൊട്ടിയാണെന്നോ? നീ കുത്തും കോളും വെച്ച് പറയുന്നതൊന്നും എനിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നില്ലന്നോ?”
റോണി ചിരിച്ചു.
“ഏത്തക്കൊല നോക്കാനാണേലും പാളയംകോടൻ നോക്കാനാണേലും സ്റ്റോർ റൂമിനാത്ത് ഞാൻ കേറീത് കരക്കാരുടെ കൂടെയല്ല. നിന്റെ അപ്പന്റെ കൂടെയാ. അതിന് നെനക്ക് എന്നാ ഇത്ര ദണ്ണം?”
റോണി പാപ്പച്ചൻ നോക്കി.
“വെറുതെ മമ്മിയുടെ വായിൽ കിടക്കുന്നത് കേൾക്കാതെ പോകാൻ നോക്കെടാ വഴീത്തൂറി ചെക്കാ!”
Suppppper. Its a feel good story keepitup smitha
ഹായ്.. ഇന്നാണ് വായിക്കാൻ പറ്റിയത്… പറഞ്ഞാലും പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും.. സെക്സിനു വൈവാഹിക ജീവിതത്തിൽ നിഷേധിക്കാനാവാത്ത സ്ഥാനം ഉണ്ട്‌ എന്നത് തന്നെയാണ് സത്യം… കിടപ്പറയിലെ പുറത്തു പറയാൻ പറ്റാത്ത അതൃപ്തികൾ എത്രയോ കുടുംബ ബന്ധങ്ങളുടെ താളം തെറ്റിച്ചിരിക്കുന്നു… ഇവിടെ യും പാപ്പച്ചൻ പറയുന്ന വാക്കുകളിലൂടെ പരോക്ഷമായെങ്കിലും ആ സത്യം ചൂണ്ടി കാട്ടിയിട്ടുണ്ട്…. കഥ എന്നതിൽ ഉപരി.. ഒരു സന്ദേശം.. അത് മാത്രമായി കാണാൻ ആണ് എനിക്കിഷ്ടം.. ബാക്കിയൊക്കെ.. താഴെ ഓരോരുത്തരുടെയും കമെന്റുകളിൽ ഉണ്ട്‌.. അത് ഞാൻ വീണ്ടും പറയുക എന്നത് അരോചകം ആവും..
ഇനീപ്പോ ഈ കമന്റ് കാണുമോ എന്തോ….
ആ സാരല്യ… പറയാൻ തോന്നീത് പറഞ്ഞല്ലേ പറ്റൂ…
വീണ്ടും ഒരു കുഞ്ഞിടവേള കഴിഞ്ഞ് ഇന്നാ ഇങ്ങോട്ടൊന്നു തല നീട്ടീത്..
നീർ മാതളം പബ്ലിഷ് ആയ അന്നെന്നെ കണ്ടതാ.. ഒന്നാം പേജ് വായിച്ച് രണ്ടാം പേജിൽ ഒരു പത്തുപ്രാവശ്യമെങ്കിലും കുത്തിക്കാണും..
പത്തുപ്രാവശ്യോം വന്നത് ബാഡ് ഗേറ്റ് വേ ആയിരുന്നു…
ദേഷ്യം വന്നപ്പോ, എന്നാപ്പിന്നെ പിന്നെ വായിക്കാംന്നുവെച്ചു…
ഇവിടെ പീസെഴുന്ന കാലം മുതൽക്ക് എന്റെ സംശയായിരുന്നു… ഈ വെറുതെ ഒരു ഭാര്യാഭർതൃ സംഭോഗം (മറ്റാളുകളുടെയൊന്നും ഇടപെടലുകളോ ഏച്ചുകെട്ടലുകളോ ഇല്ലാതെ) എഴുതിയാൽ അത് യഥാർത്ഥത്തിൽ സംതൃപ്തികരമാവുമോ എന്നത്…
ബോർ ആവും എന്നായിരുന്നു എന്റെ ഒരു നിഗമനം ട്ടാ…
കാരണം യാഥാർഥ്യങ്ങൾക്ക് , സത്യത്തിൽ ഒരു കഥയുടെ ഏരിയയിലേക്ക് കടന്നാൽ അത്രയ്ക്ക് പ്രാധാന്യമുള്ളതായി തോന്നിയിട്ടില്ല… എല്ലാര്ക്കും ഫാന്റസികളോടാണ് എന്നും പ്രിയം..
യാഥാർഥ്യങ്ങൾ എന്നും കാണുന്നതല്ലേ…
അതുകൊണ്ടാണല്ലോ പലപ്പോഴും അവാർഡുപടങ്ങളുടെ വ്യൂകൗണ്ടിലും കൊമേർഷ്യൽ സിനിമകളുടെ കാഴ്ചക്കാരുടെ എണ്ണത്തിലും ഇത്രകണ്ട് വ്യതിയാനമുള്ളതും.
ആ ഒരു കാരണംകൊണ്ടുതന്നെയാണല്ലോ ഈ സൈറ്റിൽ നിഷിദ്ധ, അവിഹിത സംഗമങ്ങൾക്ക് ഇത്രയേറെ പ്രാധാന്യമുള്ളതും…
യഥാർത്ഥത്തിൽ നടക്കാത്തത്, യഥാർത്ഥത്തിൽ നടന്നാൽ ആർക്കും ഒരിക്കലും ഉൾക്കൊള്ളാൻപോലും സാധിക്കാത്തത്… അതാണല്ലോ ഫാന്റസികളായി മാറുന്നതും..
വായുവിലൂടെ പറന്നുവെന്ന് വില്ലന്റെ നെഞ്ചത്ത് മുട്ടുകുത്തി നിക്കാൻപോന്ന നായകനും, കാണുന്ന ആണുങ്ങൾ മുഴുവൻ തന്നെ വലിച്ചുകീറുന്നത് ഭർത്താവറിയാതെ സ്വപ്നം കാണുന്ന ഭാര്യയും പ്രിയങ്കരരാവുന്നതും ഇതുകൊണ്ടൊക്കെത്തന്നെ..
പക്ഷെ സത്യത്തിൽ ഈ കഥയിലോട്ട് വന്നപ്പോ എന്റെ നിഗമനം പാടെ തെറ്റി…
സംഗതി, ഇച്ചിരി (ഒരിച്ചിരി) ഫാന്റസി കൂടിക്കലർന്നുവെങ്കിലും ഭാര്യാഭർതൃ സംഭോഗം ഇത്ര രസമായി, ഇന്റെരെസ്റ്റിംഗായി എഴുതാൻ പറ്റുമെന്ന് മനസ്സിലായത് ഇപ്പോഴാണ്..
ഒരു അവിഹിതബന്ധത്തിൽ സാധിക്കാത്ത ഒന്ന് പക്ഷെ ഇവിടെ സാധിക്കുമെന്ന് സ്മിതാമ്മ തെളിയിച്ചു…
കാമമെന്നും പ്രണയമെന്നും വാത്സല്യമെന്നുമൊക്കെയുള്ള പേരുകളെ – സങ്കൽപ്പങ്ങളെ – ഒന്ന് മാറ്റിനിർത്തിയാൽ….
ആത്യന്തികമായി മനുഷ്യനിൽ ഏതൊരു സങ്കല്പത്തോടൊപ്പവും അനുഭവപ്പെടുന്ന ആ ഫീൽ… ആ അനുഭൂതി (ശാരീരികമായതല്ല) യഥാർത്ഥത്തിൽ ഒന്നുതന്നെ ആണെന്നും,
അത് ഭർത്താവിലേക്കൊഴുകുമ്പോൾ പ്രണയം കലർന്ന കാമമായും മകനിലേക്കൊഴുകുമ്പോൾ വാത്സല്യം കലർന്ന സ്നേഹമായും സ്വയം മാറിമറിയുന്നുവെന്നും ഉള്ള സത്യം…
ഈ കഥയിലെ ഹൈലൈറ്റ് അതുതന്നെയാണ്…
ഈ കഥ പത്തുപേജുള്ള കഥയല്ല…
ഒറ്റപേജുള്ള ഒരു സത്യമാണ്…
മനുഷ്യനിലെ വിവിധ വികാരങ്ങളായി സങ്കല്പിച്ചു നാം അനുഭവിക്കുന്ന ഒരേയൊരു അനുഭൂതിയുടെ രഹസ്യം….
ഹാറ്സ് ഓഫ് സ്മിതാമ്മേ…
ഒരുപാട് ഒരുപാട് ഇഷ്ടായി…
അടുത്തുണ്ടായിരുന്നേൽ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കവിള് കടിച്ചുതിന്നേനെ…
ഇഷ്ടത്തോടെ
സ്മിതാമ്മേടെ
സിമോണ.
സിമോണ
കമന്റ് കണ്ടു. വായിച്ചു. വായിച്ചു പഠിച്ചു എന്നാണ് പറയേണ്ടത്. അതാണ്‌ ഞാൻ ചെയ്തത്. ദേവേന്ദ്രനുള്ളത് ദേവേന്ദ്രനും സീസർക്കുള്ളത് സീസർക്കും എന്നാണല്ലോ. നിനക്കുള്ളത് എന്തായാലും കിട്ടിയിരിക്കും.
ബാഡ് ഗേറ്റ് വേ കോ പഹ്‌ലെ സെ ഗോലി മാർനാ ചാഹിയേ. മൊബൈലിൽ വായിക്കാൻ തുടങ്ങിയ പല കഥകളെയും അവൻ സംഹരിച്ചിട്ടുണ്ട്.
ഭാര്യ ഭർത്തൃ പ്രണയ ലീലകൾ ഞാൻ മുമ്പും കഥകളിൽ കൊണ്ടുവന്നിട്ടുണ്ട്. അശ്വതിയിൽ, അശ്വതിയും രവിയും ഒക്കെ. പക്ഷെ ഒരു ചേരും പടി ചേരായ്മ അന്നേ ഫീൽ ചെയ്തിരുന്നു. സൈറ്റിന്റെ എഴുതപ്പെടാത്ത ഇരു നിയമത്തെ കണ്ണും പൂട്ടി ലംഘിക്കുന്നത് കൊണ്ടാവാം അത്.
അതേ, ശരിയാണ്. ഫാൻറ്റസി എഴുതാനുള്ള, വായിക്കാനുള്ള, വലിയ ഒരു കാരണമാണ്. ആപ്പ്ലിക്കേഷനോ റേഷൻ ആധാർ കാഡുകളോ ആവശ്യമില്ലാതെ ഏത് മാരക ഭാവനയും ത്രീ ഡിയിൽ കാണാനുള്ള ലൈസൻസ് ഫാന്റസി നൽകുന്നുണ്ട് എന്നത് കൊണ്ട് തന്നെയാണ് സിമോണ പറഞ്ഞതുപോലെ മേൽപ്പറഞ്ഞ റ്റാഗുകൾ ഇത്രമേൽ ജനപ്രിയമാകുന്നതും അത് എഴുതുന്നവർ തെറി കേൾക്കുന്നതും.
റിയൽ ലൈഫിൽ സിമോണയും സ്മിതയും സെൻട്രി ഫ്യൂഗൽ നിയമങ്ങളെ അനുസരിക്കുന്നവരാണ്. ജനഗണ മന കേൾക്കുമ്പോൾ അറ്റൻഷനിൽ നിൽക്കുന്നവരും പാക്കിസ്ഥാനെതിരെ ഇന്ത്യ ക്രിക്കറ്റ് കളിക്കുമ്പോൾ കൊന്തയെടുത്തു പിടിച്ചുകൊണ്ട് കോഹ്ലിയും ടീമും ജയിക്കണമെന്നു പ്രവർത്തിക്കുന്നവരും തന്നെയാണ്. നല്ല ഭാര്യമാർ, ഭർത്താക്കന്മാർ, അമ്മമാർ, അച്ചന്മാർ ഒക്കെ ആണ്. സുരത വേഗം അളന്നു തീരുമ്പോൾ പ്രിയതമന്റെ സകല ഭാരങ്ങളെയും നെഞ്ചിൽ സ്വീകരിക്കുന്നവരാണ്….
അത് റിയൽ ലൈഫ്
സത്യമായ ഒരേയൊരു ലൈഫ്.
സൈറ്റിൽ എഴുതുന്ന സകല ഫാൻറ്റസികളും ഒരിക്കലും സത്യമായി തീരരുതേ എന്ന് ഇടമറുകിന്റെ മച്ചുനത്തി ആണെങ്കിൽ പോലും കണ്ണടച്ചു പ്രാർത്ഥിക്കുന്ന ഒരേ ഒരു ലൈഫ്….
ആ ലൈഫിനെ പുകഴ്ത്തി ഒരു കഥ എഴുതൂ എന്ന് ഇരു സുഹൃത്ത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് അതിന് വേണ്ടി അക്ഷരങ്ങൾ നിരത്തിയത്.
അത് വെറുതെയായില്ല എന്ന് ജോ പറഞ്ഞു.
ഇപ്പോൾ നീയും.
നീ കമന്റ് ആയി എഴുതിയ സുവിശേഷം മാത്രം മതി എനിക്ക് എന്നും ഓർമ്മിക്കാൻ.
അല്ലെങ്കിലും “സിമോണ “എഴുതിയ സിമോണയ്ക്കേ അതിന്റെ നോവും നീരും മനസ്സിലാകൂ…
കെട്ടിപ്പിടിച്ച്
ഉമ്മ
സ്നേഹത്തോടെ
സ്വന്തം
സ്മിത