നീതുവിലേക്ക് ഒരു കടൽ ദൂരം 3 [Sathi] 230

വിജയശ്രീ കണ്ണീരോടെ പറഞ്ഞു.

“വിജയം .. നിന്നെ വിഷമിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞതല്ല .. അവൻ്റെ ശിക്ഷ തീരാൻ ഇനി ആറു മാസങ്ങൾ കൂടി ബാക്കിയുണ്ട് .. എൻ്റെ മുൻപിൽ ഇനി അവൻ വന്നാൽ .. ജയിലിൽ പോകുന്നത് ഞാനായിരിക്കും , അവനെ കൊന്നിട്ട് ..!!”
പ്രഭാകരൻ പറഞ്ഞു.

“അതെനിക്ക് നന്നായിട്ട് അറിയാം .. അവൻ പരോളിന് വന്നപ്പോൾ ഉണ്ടായ സംഭവങ്ങൾ ഞാൻ മറന്നിട്ടില്ല .. നിങ്ങടെ .. അല്ല നമ്മുടെ മുന്നിൽ അവൻ ഇനി ഒരിക്കലും വരല്ലേ … എന്നാണ് എൻ്റെ പ്രാർത്ഥന ”
അതും പറഞ്ഞ് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞുകൊണ്ട് വിജയശ്രീ സോഫയിലേക്ക് വീണു.

മകനെ ഓർത്ത് കരയുമ്പോഴും വിജയശ്രീക്ക് അറിയാമായിരുന്നു , കൊലയാളിയായ തൻ്റെ മകനേക്കാൾ ക്രിമിനൽ ബുദ്ധി ഉള്ളവനാണ് തൻ്റെ ഭർത്താവ് എന്ന് .. താൻ കണ്ടു തുടങ്ങിയ അയാളുടെ പരസ്ത്രീ ബന്ധങ്ങൾക്ക് ഏകദേശം വിവാഹം കഴിഞ്ഞ നാൾ മുതലുള്ള പഴക്കമുണ്ട് , ഒക്കെ കണ്ടില്ലെന്ന് നടിച്ചു കൊണ്ടാണ് കഴിയുന്നത്.

വെട്ടിയൊതുക്കിയ മീശ രോമങ്ങളിൽ അവിടവിടെയായി തെളിഞ്ഞ വെള്ള രോമങ്ങൾക്ക് മേൽ ഡൈ പുരട്ടി കൊണ്ട് പ്രഭാകരൻ പറഞ്ഞു ,

“ഇനി കരഞ്ഞു കരഞ്ഞ് വല്ല ദീനവും ഒപ്പിച്ചു വെക്കണ്ട .. ഒന്നാമത് നിനക്ക് സുഖം ഇല്ലാത്തതാണ് .. വൈകുന്നേരം ഞാൻ ടൗണിൽ പോയിട്ട് ഒരു കേക്ക് മേടിച്ച് വരാം , അവിടെ ഒരു കൊച്ചു കുഞ്ഞ് ഉള്ളതല്ലേ എന്തെങ്കിലും മധുരം ആയിക്കോട്ടെ .. ക്വാട്ട കിട്ടിയതിൽ നിന്ന് ഒരു കുപ്പി കൂടി എടുത്താൽ ആ പയ്യനുമായി എനിക്കൊന്നു കൂടുകയും ചെയ്യാം “.
പ്രഭാകരൻ പറഞ്ഞത് കേൾക്കാതെ വിജയ ശ്രീ കരച്ചിൽ തുടർന്നു.

സോഫയിൽ ചെരിഞ്ഞു കിടന്ന് കരയുന്ന വിജയശ്രീയെ പ്രഭാകരൻ ദയനീയമായി ഒന്ന് നോക്കി .. ഭാര്യയുടെ സങ്കടം ആയിരുന്നില്ല അയാളുടെ ദയനീയ നോട്ടത്തിന് കാരണം. ‘ അറുപത് കഴിഞ്ഞിട്ടും ഇപ്പോഴും ബോഡി ഫിറ്റ്നസ്സും അടങ്ങാത്ത ലൈംഗിക ആസക്തിയും കാത്ത് സൂക്ഷിക്കുന്ന തനിക്ക് , ഒരു തരത്തിലും തൃപ്തിപ്പെടുത്താൻ കഴിയാത്ത ഭാര്യ ആയിരുന്നു വിജയശ്രീ .. കൃത്യമായി ഓർത്ത് എടുക്കുകയാണ് എങ്കിൽ പത്ത് പതിനഞ്ച് വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് എപ്പോഴോ ആയിരുന്നു ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ അവസാനമായി ലൈംഗിക ബന്ധം ഉണ്ടായത് .. മകൻ ജയിലിൽ കഴിയുന്ന വിഷമത്തിൽ ഇങ്ങനെയുള്ള സുഖങ്ങളൊന്നും വേണ്ടെന്നു വെച്ചതല്ല.. വിവാഹം കഴിഞ്ഞ നാൾ മുതൽക്ക് തന്നെ ഇതിലൊന്നും ഒരു താൽപര്യവും ഇവൾക്കില്ല .. ഇപ്പോഴും രാത്രിയുടെ ഏതെങ്കിലുമൊരു യാമത്തിൽ ഉറക്കം ഉണരുമ്പോൾ കുലച്ചു നിൽക്കുന്ന കുണ്ണയിൽ ഒന്ന് പിടിച്ച് എങ്കിലും വെള്ളം കളയാൻ പറഞ്ഞാൽ പോലും അവൾ അനുസരിക്കില്ല .. ഒന്നോർത്താൽ അത് തനിക്കൊരു അനുഗ്രഹവുമാണ് , തൻ്റെ പല ചുറ്റിക്കളികളും അവൾ കണ്ടില്ല എന്ന് നടിച്ചു കൊള്ളും ‘

**********

ബാങ്കിൽ നിന്നും രൂപേഷ് എത്തിയത് പതിവിലും താമസിച്ചാണ് , കാർ പോർച്ചിൽ ഹോണ്ടാ സിറ്റി പാർക്ക് ചെയ്തപ്പോൾ,