നിലാവിൽ വിരിഞ്ഞ പാരിജാതം [Smitha] 423

ഒരു വിധത്തിൽ ജെന്നിഫർ അകത്ത് കയറിപ്പറ്റി. തിക്കി ഞെരിക്കുന്നത്ര തിരക്കായിരുന്നു. സൈഡിലേക്ക്, ഗ്ലാസ്സിന്റെ അടുത്തേക്ക് നിൽക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അവിടെ നിന്നിരുന്നവർ അതിർത്തി സംരക്ഷണ സേന ശത്രുരാജ്യത്തിൽ നിന്നുള്ള നുഴഞ്ഞു കയറ്റക്കാരെ കണ്ടതുപോലെ അവളെ നോട്ടം കൊണ്ടും ദേഹം കൊണ്ടും പ്രതിരോധിച്ചു.

അൽപ്പം സമയം തിരക്കിൽ ശ്വാസം വിടാനാകാതെ ആടിയുലഞ്ഞു നീങ്ങിക്കഴിഞ്ഞാണ് അത് സംഭവിക്കുന്നത്.

തന്റെ ചന്തിവിടവിൽ അമരാൻ തുടങ്ങുന്ന ദൃഢമായ സാന്നിധ്യം!

അവൾക്ക് കാര്യം മനസ്സിലായി.

ആണുങ്ങളുടെ കാര്യം!

മരിക്കാൻ പോവുകയാണെങ്കിലും ഒരു ചാൻസ് കിട്ടിയാൽ അവിടേക്ക് നുഴഞ്ഞു കുത്താൻ നോക്കും!

അല്ലെങ്കിൽ തീപോലെയുള്ള ഈ തിരക്കിലും വിയർപ്പിലും എങ്ങനെയാണ് അവർക്ക് ഇതൊക്കെ ആസ്വദിക്കാൻ തോന്നുന്നത്!

ജെന്നിഫർ മുമ്പോട്ട് അൽപ്പം നീങ്ങി നിൽക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

പക്ഷെ അത് അസാധ്യമായിരുന്നു.

പിമ്പിൽ നിൽക്കുന്നയാളിന്റെ പീരങ്കി മുന ആക്രമണ വീര്യത്തോടെ ഒന്നുലഞ്ഞു.

ചന്തിവിടവിൽ അതിന്റെ വീതിയും വിസ്തൃതിയും കനവും കൂടി.

ജെന്നിഫറിന്റെ ദേഹം വിയർപ്പിൽ കുതിർന്നു.
ഇതിനു മുമ്പ് ഇത്തരം ചുറ്റുപാടുകളിലൂടെയൊക്കെ കടന്നു പോയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും നോട്ടംകൊണ്ടോ കായികമായോ ജെന്നിഫർ അതിനെ നേരിട്ടിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. ഇതും നേരിടാൻ അവൾക്ക് അറിയാൻ സാധിക്കാത്തതല്ല. പക്ഷെ ഒന്ന് തിരിയാനുള്ള സാവകാശമെങ്കിലും കിട്ടിയാലല്ലേ പ്രതികരിക്കാൻ പറ്റൂ?

ചന്തി വിടവിൽ കാരിരുമ്പ് പോലെയൊരു മാംസക്കഷ്ണം കുത്തിക്കയറുകയാണ്. അവൾക്ക് അസ്വസ്ഥത അതിന്റെ പാരമ്യത്തിലെത്തി. മഞ്ഞ നിറമുള്ള തേരട്ട ദേഹത്തേക്ക് വീണതുപോലെയുള്ള ഒരു അനുഭവം. മുമ്പോട്ട് നീങ്ങുവാൻ അവൾ ആവുന്നത്ര ശ്രമിച്ചു.

“ശ്യേ!”

തൊട്ടുമുമ്പിൽ നിന്ന ഒരു മധ്യവയസ്ക്ക അവളെ രൂക്ഷമായി നോക്കി.

“ഇതെങ്ങോട്ട് കുത്തിക്കേറാൻ നോക്കുവാ? ആളുനിക്കുന്ന കാണത്തില്ലേ?”

അതോടൊപ്പം തൊട്ടു പിമ്പിൽ നിന്നയാൾ അവളുടെ ദേഹത്തോട് ഒന്നുകൂടി അമർന്നു.

പെട്ടെന്നാണ് അവളുടെ നാസാരന്ധ്രങ്ങളിലേക്ക് പാരിജാതത്തിന്റെ ഗന്ധം അടിച്ചു കയറിയത്!

ഈശോയെ….! ഈ മണം!

The Author

smitha

ജബ് കിസി കേ ദില്‍ തരഫ് ജുക്നേ ലഗേ... ബാത്ത് ആകര്‍ ജുബാ തക് രുകനേ ലഗേ... ആംഖോ ആംഖോ മേ ഇകരാര് ഹോനേ ലഗേ... ബോല്‍ ദോ അഗര്‍ തുംഹേ പ്യാര് ഹോനേ ലഗേ...

162 Comments

  1. സ്മിതക്കുട്ടി എപ്പഴാ കേട്ടോ വായിക്കാൻ നേരം കിട്ടിയത് .ഒരു പ്രണയവും കാമവും കലർന്ന ഒരു കെമിസ്ട്രി രൂപപ്പെടുത്താൻ തനിക്ക് കഴിഞ്ഞു വെരി ഗുഡ്.
    ആ രാത്രിയുടെ യാമങ്ങൾ അവസാനിക്കരുതെ എന്ന് തോന്നി.

  2. അപരൻ

    ‘ ചിത്രശലഭത്തിന്മേൽ നാവു കൊണ്ടു ചിത്രം വരച്ചു എന്നു വർണ്ണിക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു’

    ഇത് എന്നെ ഉദ്ദേശിച്ചു താങ്ങിയതാണ്…
    എന്നെ തന്നേ ഉദ്ദേശിച്ചാണ്…
    എന്നെ മാത്രം ഉദ്ദേശിച്ചാണ്…

    അടുത്ത വാവിനു മുമ്പ് ഇതിനു പ്രതികാരം ചെയ്തിരിക്കും ഞാൻ…

    1. ഹഹഹ ….

      അയ്യോ …അല്ല …!! അല്ലേ അല്ല…!!!

      രണ്ടുപക്ഷങ്ങളെയും നോക്കണം.
      രണ്ടുപക്ഷങ്ങളോടും സ്നേഹവും കൂട്ടും കൂടണം.
      അതൊരു പ്രതിസന്ധിയല്ലെ?
      അതൊന്ന് ബ്രാക്കറ്റ് ചെയ്ത് എഴുതിയെന്നേയുള്ളൂ.

      പ്രത്യേകിച്ചും ഞാനൊക്കെ സലാം ചെയ്യുന്ന അപരൻ ചേട്ടനോടോ? ഒരിക്കലും ഇല്ല.

      സാരംഗ്കോടിലെ കഥയൊക്കെ വായിച്ച് വട്ടടിച്ച് നിൽക്കുന്ന ഈ സമയം പ്രത്യേകിച്ചും!!

Comments are closed.