നിലാവിലേക്കിറങ്ങിപ്പോയ ഇസബെല്ല 6 [SMiTHA] 286

“പിന്നല്ലാതെ….ഒരു കുണ്ണ കേറീട്ട് ഇപ്പം എത്ര നാളായി എന്നറിയാമോ?”
“എന്ത് എത്ര നാളായിന്നാ? രണ്ട് ദിവസല്ലേ ആയുള്ളൂ? ഇങ്ങനെയൊരു കഴപ്പിത്തള്ള!!”
നിന്‍റെ വര്‍ത്താനം കേട്ടാ തോന്നും നെനക്ക് ഒന്നും തോന്നുന്നില്ലന്നു,”
മറ്റാരും കാണാതെ ഡെയിസിയുടെ തുടകള്‍ ചേരുന്നിടത്ത്‌ കൈത്തലം കൊണ്ട് അമര്‍ത്തി ജസീന്ത പറഞ്ഞു.
“എന്നാ മമ്മീം മോളും ഒരു കിന്നാരം?”
ആലീസ് കുസൃതിനിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ ചോദിച്ചു.
പെട്ടെന്ന് മുകളിലേക്ക് ശുപ്പാണ്ടി കയറിവന്നു.
“എന്നാ ശുപ്പാണ്ടി?”
“ഒരു വില്ല്യം ഡിക്രൂസ് വന്നിരിക്കുന്നു. ബോംബേന്നു. എന്തോ ഡിസൈനര്‍ ആന്നൊക്കെയാ പറഞ്ഞെ…”
“മൈ ഗോഡ്!!”
ബാവന്‍ അഭുതപ്പെട്ടു.
“എന്നാ ബാവച്ചാ?”
ആലീസ് ചോദിച്ചു.
“അത് അസുരവിത്താ…ദൈവമേ അവനാരുന്നോ?”
“ഏത് അസുരവിത്ത്? കഥേല്‍ ഒക്കെ കമന്റ്റ് ഇടുന്നയാളോ?”
“അതെ…ഇപ്പം അവന്‍ പേരുമാറ്റി വേതാളന്നാക്കി. ജോടെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ടാ…”
“ആണോ എന്നാ വാ. നമുക്ക് താഴേക്ക് പോകാം…”
അവര്‍ എല്ലാവരും താഴേക്ക് ചെന്നു.
താഴെ ഒരു സോഫയില്‍ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു ആ ചെറുപ്പക്കാരന്‍ എല്ലാവരും താഴേക്ക് ചെല്ലുമ്പോള്‍.
അവരെക്കണ്ട് അയാള്‍ എഴുന്നേറ്റു.
അയാളുടെ കണ്ണുകള്‍ റോഷനില്‍ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നത് അവര്‍ കണ്ടു.
“ഇത്?”
റോഷനെ ചൂണ്ടി അയാള്‍ ചോദിച്ചു.
“എന്‍റെ മോനാ,”
ആലീസ് പറഞ്ഞു.
“റോഷന്‍…ഇവന് ഇവന്‍റെ അപ്പനെപ്പോലെയാ…അതാ ഈ കളര്‍,”
പിന്നെ അയാള്‍ ബാവനെ സൂക്ഷിച്ചുനോക്കി.
“മൈ ഗുഡ്നെസ്!!”
അയാള്‍ അദ്ഭുതപ്പെട്ടു.
“യൂ ആര്‍ മന്ദന്‍രാജാ..ആമൈ റൈറ്റ്?”
“യാ .ദാറ്റ്സ് മീ…”
ബാവന്‍ പറഞ്ഞു.
“ഗുഡ് ഇവനിംഗ് സാര്‍,”
അയാള്‍ ബാവന്റെ കൈത്തലം പിടിച്ചുകുലുക്കി.