നിറകാവ്യമധുരം അമ്മ [ഡോ.കിരാതൻ] 654

– നിറകാവ്യമധുരം അമ്മ –
( ഒരു നിഷിദ്ധ സംഗമത്തെ കുറിച്ചുള്ള അമ്മക്കഥ )

അന്തിവെയിലിന്റെ ചെറു തീക്ഷണതയിൽ അമ്പലത്തിലേക്ക് നിർമ്മല പതിയെ നടന്നു. പുറകിലായി ഉണ്ണിയും ഗ്രാമന്തരീക്ഷകാഴ്ചകൾ ആസ്വദിച്ചു അവന്റെ അമ്മയെ അനുഗമിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“…ഒപ്പം നടക്കുന്നുണ്ടോ…ഉണ്ണി നിയ്യ്‌….”. മുന്നിൽ നിന്ന് നടന്ന് വരുന്ന കേശവൻ നബൂതിരിയെ കണ്ടപ്പോൾ നിർമ്മല മകൻ ഉണ്ണികൃഷ്ണനോട് പറഞ്ഞു.

വിധവയായ അമ്മയെ കേശവൻ നബൂതിരി കണ്ണ് വയ്ക്കാൻ തുടങ്ങിട്ട് വർഷങ്ങളായി. എന്റെ ചെറുപ്പത്തിൽ തന്നെ എന്റെ അച്ഛൻ മരിച്ചിരുന്നു. സത്യത്തിൽ എന്നും കുടിച്ചിട്ട് നാട്ടിലും വീട്ടിലുംവഴക്കും വക്കണവും ആയി നടക്കുന്ന അച്ഛൻ മരിച്ചത് നന്നായിയെന്നാണ് അയല്പക്കങ്ങളിലെ സംസാരം.

ടൈലറിങ്ങ് നന്നായി അറിയുന്ന അമ്മ മിഷ്യൻ ഉന്തിയാണ് എന്നെ പഠിപ്പിച്ചത്. ഞാൻ ഇപ്പോൾ ടെക്‌നോപാർക്കിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നു. ജോലി കിട്ടിട്ട് ഒരു മാസം ആയിട്ടെ ഉള്ളു. നാളെ ആദ്യമായി ശമ്പളം കിട്ടുന്ന ദിവസ്സമായതിനാൽ അബലത്തിൽ പോയി സകല ദേവി ദേവൻമ്മാർക്കും നന്ദി പറയാനുള്ള പോക്കാണ് ഇത്.

“…. എന്താ നിർമ്മല തബുരാട്ടി….ഇപ്പോൾ കാണാറോന്നും ഇല്ലല്ലോ….”. കേശവൻ നമ്പൂതിരി വഷളൻ ചിരിയുമായി ചോദിച്ചു.

“….ഇല്ലാ… ഞാൻ അധികം പുറത്തേക്കിറങ്ങാറില്ല….”. നാട്ടിലെ പ്രമാണിയെ പിണക്കാൻ സാധിക്കില്ലല്ലോ എന്ന ചിന്തയിൽ അവൾ ഉത്തരം പറഞ്ഞു എന്ന് വരുത്തി മുന്നോട്ട് വേഗം നടന്നു.

നിർമ്മലയുടെ പുറകിലെ മുഴുപ്പിലേക്ക് ആർത്തിയോടെ നോക്കിക്കൊണ്ട് വിടനായ കേശവൻ നമ്പൂതിരി നോക്കി നിന്നു. ഇത് കണ്ടുകൊണ്ട് വന്ന ഉണ്ണി ചെറുതായി ചുമച്ചു. ആൾപെരുമാറ്റം കേട്ട കേശവൻ നമ്പൂതിരി ഞെട്ടി. നന്നായി ദ്വേഷ്യം വന്ന ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ കേശവൻ നമ്പൂതിരിയുടെ അടുത്ത് നന്നായി ചൂടായി.വലിയ വഴക്കാവുന്നതിന് മുന്നേ നിർമ്മല മകനെ വിളിച്ചു. കേശവൻ നായരെ കഠിനമായി നോക്കിക്കൊണ്ട് ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ അമ്മയുടെ അരികിലേക്ക് നടന്നു.