നിറകാവ്യമധുരം അമ്മ [ഡോ.കിരാതൻ] 660

“…..അമ്മേ… ഈ ആണുങ്ങൾ…..ഇല്ലേ… ഈ ആണുങ്ങൾ….”. വീണ്ടും അവൻ പരുങ്ങി.

“…ഉണ്ണീ….നീ പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും പറ…..”. നിർമ്മല .ഇത്തവണ  ഇത്തിരി ദ്വേഷ്യത്തിലാണ് പറഞ്ഞത്. അതിൽ തരിച്ച്‌ പോയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്റെ വായയിൽ നിന്ന് അറിയാതെ വാക്കുകൾ പുറത്ത് ചാടി.

“….ആ കേശവൻ നമ്പൂതിരി അമ്മയുടെ ചന്തി നോക്കി അയാളുടെ കുണ്ണ പിടിച്ച് വാണമടിക്കുകയായിരുന്നു…..”.

“….എന്നിട്ട് നീ അയാളെ എന്തു ചെയ്തു….”.

“…ഞാൻ അയാളുടെ സാമാനത്തിൽ ഒരു ചവിട്ട് വച്ച് കൊടുത്തു….അത്രന്നെ….”.

ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ പറയുന്നത് കേട്ട് നിർമ്മല പൊട്ടി ചിരിച്ചു. അവന് അവന്റെ അമ്മ ഇങ്ങനെ ചിരിക്കുന്നത് വല്ലപ്പോഴും മാത്രമേ കാണാറുള്ളൂ. മനസ്സ് തുറന്ന് അമ്മ ചിരിക്കുന്നത് കണ്ടവൻ അതിൽ പങ്കുചേർന്നു.

“…ഉണ്ണീ….ഇനി ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞമാതിരി കുളക്കടവിൽ വെയിൽ കായാൻ കിടന്നാൽ എന്താകും സ്ഥിതി….ന്റെ ശിവ ശിവാ….”. നിർമ്മല ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

“….അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ അമ്മേ…ഈ ഗ്രാമം മൊത്തം പുഴയാകും….”.

“….പുഴയോ…..ഹഹഹ എന്തു പുഴ….”. നിർമ്മല തിരാരായ ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു. അമ്മയുടെ നിഷ്കളങ്കതയിൽ അവൻ അത്ഭുതം കൂറി.

“…എന്തു പുഴയെങ്കിലും ആകട്ടെ….ഈ അമ്മയുടെ കാര്യം….”.

“….എന്നാലും നീ ആയളെ…. ഹഹഹ….”.

ഉണ്ണികൃഷ്ണന്റെ മുഖത്ത് ഭാവം മാറുന്നത് കണ്ട നിർമ്മല എന്തു പറ്റിയെന്ന്  ആരാഞ്ഞു.

“….മറ്റുള്ളവർ… അമ്മയെ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നതിൽ അമ്മക്ക് വിഷമമില്ലേ..???”.

“….നിന്നെ ഒരുപാട് സുന്ദരിമാർ നോക്കി വെള്ളമിറക്കുബോൾ…. നിനെക്കെന്താണ് തോന്നാറ്…. ന്റെ ഉണ്ണിയ്യേ….”.

“…എനിക്ക് ..എനിക്ക് സന്തോഷം തോന്നും….പിന്നെ അഭിമാനം തോന്നും….”.

“…അതുപോലെയൊക്കെ തന്നെയാടാ… ഈ അമ്മക്കും…..അവൻ നോക്കുന്നെങ്കിൽ നോക്കട്ടെ…കാണാൻ ചന്തമുള്ളൊടൊത്തോളം അല്ലെ അവർ നോക്കുകയുള്ളൂ…..അവർ നോക്കിക്കോട്ടെ….നേരത്തെ നീ കേശവൻ നമ്പൂതിരി ചെയ്ത പോലെ ചെയ്തോട്ടെ… ഇമ്മക്കെന്താ ഉണ്ണീ ചേതം…..”.