നിറമുള്ള നിഴലുകൾ [ഋഷി] 422

ഗുരുവായുരപ്പാ ഇവനെങ്ങാനും നന്നായോ?

രണ്ടാമത്തെ ഐസ്ക്യൂബങ്ങിട്ടേയൊള്ളു ചേച്ചീ..എന്റെ ഇളിഞ്ഞ മറുപടി!

മണിനാദം പോലത്തെ പൊട്ടിച്ചിരി! നിന്നെ ഞാൻ..

എന്തുവേണേലും ചെയ്തോ എന്റെ പൊന്നേച്ചീ.. സ്വരം കാതരമാവുന്നു!

പുളിവാറലുവെട്ടി ചന്തീമ്മലെ തോലെടുക്കട്ടേടാ?

ഓ! ഒരൊറ്റ കണ്ടീഷൻ ചേച്ചീ. വല്ല്യ പാടൊള്ളതൊന്നുമല്ല.

ശരി സമ്മതം.

എന്നാലെന്റെ കുണ്ടീലെ തോലെടുത്തോ ചേച്ചീ.. പിന്നെ എങ്ങനൊണ്ടായിരുന്നു ദിവസം?

എടാ രഘൂ… എന്നെ വട്ടുപിടിപ്പിക്കല്ലേ. ഞാനെന്താടാ പകരം തരണ്ടത്?

ഓ… ഒന്നുമില്ലേച്ചീ. ഒരു ചിന്നക്കാര്യമേയൊള്ളൂ. അതപ്പഴ് നോക്കിയാൽ പോരേ? അരിശം കൊണ്ടാ മൂക്കുചുവക്കുന്നത് മനസ്സിൽ കണ്ട ഞാൻ ചിരിയടക്കി.

പറയടാ…

ഓ… അതു കാണുമ്പം പറയാന്നേ..ചേച്ചീടെ വിശേഷങ്ങള് പറ.

അഞ്ചുനിമിഷം! നിശ്ശബ്ദത. എടാ…നീയെന്നെക്കൊണ്ട് വല്ല തെറീം പറയിപ്പിക്കും. സ്വരത്തിൽ അപകടകരമായ ശാന്തത.

അത് ചേച്ചീ…ഞാൻ ചുമ്മാ ഉരുണ്ടുകളിച്ചു.

പിന്നെയൊരു പൊട്ടിത്തെറിയായിരുന്നു. ശകാരം പെയ്തു തോർന്നപ്പോൾ ഞാൻ ചിരിച്ചു..

ഒന്നു പറയടാ.. ചേച്ചി കേണു.

ആ..ഞാൻ പറയാവേ..പിന്നതും കഴിഞ്ഞെന്നെ ചീത്തവിളിച്ചു കണ്ണുപൊട്ടിക്കരുത്… ഞാൻ പറഞ്ഞു. ഉം… ചേച്ചി സമ്മതം മൂളി.

ചേച്ചീടെ സാരീം പാവാടേം തെറുത്തുകേറ്റി, കുഞ്ഞിപ്പാന്റീസു വലിച്ചിറക്കി, ആ കസേരയിൽ നിറഞ്ഞുകവിയുന്ന, നടക്കുമ്പോൾ താളമിടുന്ന, ചേച്ചീടെ ആനക്കുണ്ടികളിൽ ഉമ്മവെക്കണം…ഞാനൊറ്റ ശ്വാസത്തിൽ പറഞ്ഞുനിർത്തി.

അനക്കമില്ല. ഫോൺ കട്ടുചെയ്തോ? ഞാനിരുന്നു വിയർത്തു. മൈര്! പടിക്കൽക്കൊണ്ടു കലമൊടച്ചു…

എന്റേത് കുഞ്ഞിപ്പാന്റീസാണെന്ന് നിനക്കെങ്ങനെ മനസ്സിലായി? താഴ്ന്ന സ്വരം! മാദകം. ഠപ്പേന്ന് കമ്പിയായി.

ചേച്ചി നടക്കുമ്പഴ് സാരി തടിച്ച കുണ്ടീല് പറ്റിക്കെടക്കും. ഒരിക്കലും പാന്റിലൈൻ ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല. ഞാൻ കുണ്ണയെ മെല്ലെ താലോലിച്ചു.

നിന്റെ മുമ്പില് നടക്കുമ്പോ ചന്തി പൊള്ളണപോലെയാടാ… നിയ്യ് എക്സ്റേ വെച്ച് എന്റെ തുണി കിഴിക്കൂലോ.

എന്റെ ചേച്ചീ…എന്നാ കുണ്ടിയാ! ഞാൻ നക്കി, കടിച്ച്..പിന്നെ…ചേച്ചീ.. എന്റെ സ്വരം വിറച്ചു.

നിനക്കെത്ര വയസ്സായെടാ? ചേച്ചിയുടെ ഗൂഗ്ലിയെന്നെ കുഴക്കി.

ഇരുപത്തിമൂന്ന്. ഞാൻ പറഞ്ഞു.

ന്റെ മൂത്ത മോൾടെ പ്രായം. വല്ലോം തലേൽ കേറിയോടാ? നിന്റമ്മടെ പ്രായണ്ടെനിക്ക്. എന്നോടിങ്ങനെയാടാ സംസാരിക്കണത്?

പ്രായം ഒരക്കം മാത്രമല്ലേ ചേച്ചീ…. എനിക്ക് ചേച്ചിയെ എന്തിഷ്ട്ടാണെന്ന് എനിക്കുപോലുമറിഞ്ഞൂടാ. എന്നാലും ചേച്ചിയെന്റെ ജീവിതത്തില് ഇപ്പഴില്ലേല് ഞാനങ്ങു ചത്താലുമൊന്നുമില്ലേച്ചീ… എന്തോ അവസാനം സ്വരമിടറി ഞാൻ തേങ്ങലിന്റെ വക്കത്തെത്തി.

The Author

ഋഷി

Life is not what one lived, but what one remembers and how one remembers it in order to recount it - Marquez

132 Comments

Add a Comment
  1. മാലാഖയെ പ്രണയിച്ചവൻ

    ഋഷി ഈ കഥയും ഒരു രക്ഷയും ഇല്ല സൂപ്പർ ❤ such a feel goodstory ?. രഘുനെയും വസുന്ദര ചേച്ചിയെയും ദേവികയേയും റോഷിനിയെയും ഒത്തിരി ഇഷ്ടായി ❤️.

  2. Superb story bro❤

  3. super bro super

  4. പേരെടുത്തു തിരഞ്ഞു വായിക്കുന്ന ഒരേയൊരു എഴുത്തുകാരൻ !! ശൈലികൊണ്ട് നെഞ്ചിലൊരു ഇരിപ്പിടമിട്ടയാൾ… ഇതുവരെ, പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും ഈയെഴുത്തും ഇഷ്ടം ഋഷി 🙂

    1. ? വായിച്ചിട്ടും വായിച്ചിട്ടും മതി വരാത്ത…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *