നിറമുള്ള നിഴലുകൾ [ഋഷി] 428

വലിഞ്ഞുമുറുകിയപോലെ. ചേച്ചിയുടെ രൂപം ധ്യാനിച്ച് കൈലിക്കുള്ളിൽ മുഴുത്ത കുണ്ണ മെല്ലെ തലോടി. ദേ ഫോൺ!

എന്താടാ അവിടെ? താമസം ശരിയായോ? പണി തുടങ്ങി? നീ എന്തെടുക്കാ? ചോദ്യങ്ങളുടെ ശരവർഷം.

എന്റെ ചേച്ചീ, തണുപ്പു പോവുന്നതിനു മുന്നേ ബാക്കി ബിയറുമിറക്കി ഞാൻ ചിരിച്ചു… പിന്നെ ഓരോന്നായി ചോദ്യങ്ങൾക്ക് മറുപടി പറഞ്ഞു. പിന്നേ.. ഒരു കാര്യം ചേച്ചീ..

ന്താടാ?

ചേച്ചി അന്നത്തെപ്പോലെ മുണ്ടുടുത്താണോ?

അതേടാ ചെക്കാ. എന്താ നന്നല്ലേ? ഇഷ്ടായില്ലേ?

പിന്നെ! ആ മുണ്ടുപൊതിഞ്ഞ തൊടേം കുണ്ടീം.. ഹോ!

പോടാ ചെക്കാ. മൊട്ടേന്നു വിരിഞ്ഞില്ല…ചേച്ചി ചിരിച്ചു. ഫോണിലൂടെ ഒഴുകി വന്ന മണിനാദം!

പാന്റീസിട്ടിട്ടുണ്ടോ?

നിശ്ശബ്ദത! പിന്നെ ഗൗരവത്തിൽ.. ഉണ്ടെങ്കിൽ?

ഒണ്ടെങ്കിലാ മുണ്ടിനാത്തോട്ടു കയ്യിട്ടേച്ച് എന്റെ മോളതൊന്നു വലിച്ചിറക്കിയാട്ടെ. ആ പൂറും കുണ്ടീമൊക്കെ ഇത്തിരി കാറ്റുപിടിച്ചോട്ടെന്റെ ചേച്ചിമോളേ… ഞാൻ പോയി അടുത്ത ബിയറും തൊറന്നൊറ്റ വലീം വലിച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു!

വഷളൻ ചെക്കൻ! പിന്നെ ചേച്ചി മോഹൻലാലിനെപ്പോലെയൊരു വാചകം കാച്ചി.

രഘൂ… നീ വെറും കുഞ്ഞാണ്! നിനക്കൊരു ചുക്കുമറിയില്ല!

ഇപ്പഴന്തംവിട്ടത് ഞാനാണ്! എന്താ ചേച്ചീ?

ഞാൻ വീട്ടീ വന്നാപ്പിന്റെ ബ്രായും പാന്റീസുമൊന്നുമിടൂല്ലടാ..

അന്തം വിടലിൽ നിന്നുമുണർന്നപ്പോൾ കുണ്ണയിലൊന്നമർത്തി..

ചേച്ചീ.. ആ മുണ്ടു വകഞ്ഞ് പൂറു വെളീല് കാട്ട്! സ്വരം വിറച്ചിരുന്നു.

ഉം…ന്നിട്ട്? ചേച്ചിയിപ്പഴും കളിമട്ടിൽത്തന്നെ.

വടിച്ച പൂറാണോ ചേച്ചീ?

അല്ലടാ.. ആരെ കാണിക്കാൻ!

ഉം… ഞാൻ വടിച്ചു തരട്ടെ?

അയ്യട! അവന്റെയൊരാശ!

ചേച്ചീ! ഒരാഗ്രഹമല്ലേ? പ്ലീസ്! ഞാൻ യാചിച്ചു.

ശരി. ഇനി കാണുമ്പോൾ..

ചേച്ചീടെ തടിച്ചുന്തിയ പൂറാണ്. ശരിയല്ലേ?

അതെങ്ങനെ നീയറിഞ്ഞു? ചെറിയ അത്ഭുതം!

ചേച്ചീടെ കുണ്ടീടേം തൊടേടേം മുഴുപ്പു കണ്ടിട്ട്… ഞാൻ ചിരിച്ചു.

വഷളൻ ചെക്കൻ! ചേച്ചി കൃത്രിമ ദേഷ്യത്തിൽ.

ഇനിയാ തടിച്ച തൊടകളങ്ങകറ്റീട്ട് എന്റെ വസുമോള് പൂർച്ചിലിലൊന്നൂ വെരലോടിച്ചാട്ടെ.. ചേട്ടനൊന്നു കണ്ടോട്ടേ…