നിറമുള്ള നിഴലുകൾ [ഋഷി] 422

തുറന്നപ്പോൾ ഉള്ളിൽ സീലു ചെയ്ത മറ്റൊരു കവറും , പിന്നെ ചതുരത്തിൽ സിഗററ്റ് ലൈറ്ററിന്റെ വലിപ്പമുള്ള ഒരു ഡപ്പിയും. കവർ പൊട്ടിച്ചു. ചേച്ചിയുടെ കൈപ്പടയിലുള്ള ഒരു കൊച്ചു കത്ത്.

“എന്റെ രഘൂ..എന്റെ മോനൂ.. എന്റെ ജീവനായ പൊന്നേ,

നീയിത് വായിക്കുമ്പോഴേക്കും ചേച്ചി ഈ ഭൂമിവിട്ടു പോയിക്കാണുമെടാ. നിന്നോടെനിക്കുള്ള സ്നേഹം.. ഇഷ്ട്ടം.. പ്രേമം..എന്താണെന്നെനിക്കറിഞ്ഞൂടാ. ഒന്നു മാത്രമറിയാം. നീയെന്റെ ജീവനാണ്. നീയെന്റെ എല്ലാമാണ്. എന്നെ ഞാനെന്നേ നിനക്കു തന്നുകഴിഞ്ഞതാടാ. മരിക്കാൻ ഞാൻ തയ്യാറാണ്. എന്നാൽ നിന്നെ വിട്ടുപോവാൻ..

മോളിലൊരാളുണ്ടെങ്കിൽ ഞാൻ വഴക്കടിക്കും… നിന്നോടൊത്ത് കുറച്ചുനാളുകൂടി ആരോഗ്യത്തോടെ എനിക്ക് തരാത്തതിന്.

എന്റെ മോളു പാവാണെടാ. നീയവളെ നോക്കണം. എനിക്കു വേണ്ടി..

ഈ കേസിലുള്ള ചാരം… അന്ന് നമ്മൾ പോയ റിസോർട്ടിൽ, നീ പോണം. പോരുന്നതിനു മുൻപ് ആ പുന്നമടക്കായലിലൊഴുക്കണം. ഇനിയൊന്നുമെഴുതാൻ വയ്യടാ..

നിന്റെ ചേച്ചി.”

നിറഞ്ഞൊഴുകിയ കണ്ണുകൾ കായൽക്കാറ്റിലുണങ്ങി.. ഞാൻ ദേവികയേയും കൊണ്ടു മെല്ലെ നടന്നു. അവളുടെ കയ്യെന്റെ അരയിൽച്ചുറ്റി.

രാത്രി ഞാനവളെ അവളുടെ ബെഡ്റൂമിൽ വിട്ട് എന്റെ മുറിയിൽ പുതപ്പിനുള്ളിൽ കേറി കണ്ണുകളടച്ചു. നാളുകളായുള്ള ശീലം.. തുണിയെല്ലാമഴിച്ചു കളഞ്ഞിരുന്നു…

നേരിയ മയക്കം പുണർന്നു തുടങ്ങിയപ്പോൾ എന്റെ പേരു വിളിക്കുന്ന പോലെ. കണ്ണുകൾ തുറന്നു. ദേവിക!

ഞാൻ ഇന്നിവിടെ നിന്റെ കൂടെ കിടന്നോട്ടെ? ഒന്നൂടെ കണ്ണുകൾ മിഴിച്ചുനോക്കി. അവൾ മുലകളും തുടയിടുക്കും കൈകൾ കൊണ്ടു മറച്ചിരിക്കുന്നു! ജനാലയിലൂടെ വീണ നിലാവിന്റെ പൊളിയിൽ അവളുടെ കൈത്തണ്ട മറച്ച മുലകളുടെ കൊഴുത്ത മേൽഭാഗവും ആ തടിച്ച തുടകളും തിളങ്ങി..

കണ്ണടയ്ക്കടാ കഴുതേ. ഞാനൊന്നുമുടുത്തിട്ടില്ല! അവളപേക്ഷിച്ചു. എനിക്കും തുണിയില്ലെടീ. ഞാൻ കണ്ണടച്ചേക്കാം. നീയിങ്ങോട്ടു കേറിക്കോടീ. ഞാൻ പുതപ്പിന്റെയറ്റം ഉയർത്തിക്കാട്ടി.

ആ കൊഴുത്ത ചൂടുള്ള ശരീരം പുതപ്പിനുള്ളിൽ… മംമം… നല്ല മണം.. ഞാൻ മന്ത്രിച്ചു. കെടന്നുറങ്ങടാ.. അവളും ശബ്ദം താഴ്ത്തി. എന്നിട്ടു ചരിഞ്ഞുകിടന്നു. ആ കൊഴുത്ത ചന്തികളെന്റെ തുടയിലമർന്നു. ഞാനും ചരിഞ്ഞു. അവളെ പിന്നിൽ നിന്നും ചേർത്തുപിടിച്ചു. കുണ്ണയവളുടെ കുണ്ടിയിടുക്കിലമർന്നു. അവളൊന്നു ശ്വാസം വലിച്ചുവിട്ട് എന്റെ കൈപിടിച്ചാ കൊഴുത്തമുലകളിലമർത്തി. എന്നിലേക്ക് ചേർന്നുകിടന്നു. മെല്ലെയാശ്വാസം ഉറക്കത്തിന്റെ താളത്തിലായി… ഞാൻ മുഖം അവളുടെ കഴുത്തിലമർത്തി.. എപ്പൊഴോ ഉറക്കത്തിലേക്കു താണുപോയി…

എടാ… എടാ… അവളുടെ വിളിയാണെന്നെയുണർത്തിയത്. നേരം പുലർന്നുതുടങ്ങിയിരുന്നു. ബാത്ത്റൂമിൽ പോണം… അവൾ പോയി വന്നിട്ടു ഞാനും പോയിപ്പെടുത്തു. തിരികെ വന്നപ്പോൾ പുതപ്പിനുള്ളിൽ നിന്നും അവൾ തുറിച്ചുനോക്കുന്നു! നാണമില്ലാത്ത ചെക്കൻ!

ആഹാ…കാട്ടിത്തരാടീ… ഒറ്റവലിയ്ക്കാ പുതപ്പങ്ങു മാറ്റി.. ആ… എടാ… അവളൊരു കുഞ്ഞിനെപ്പോലെ ചുരുണ്ടുകൂടി. ഞാനവളെ പിന്നിൽ നിന്നും കെട്ടിപ്പിടിച്ചു…

The Author

ഋഷി

Life is not what one lived, but what one remembers and how one remembers it in order to recount it - Marquez

132 Comments

Add a Comment
  1. മാലാഖയെ പ്രണയിച്ചവൻ

    ഋഷി ഈ കഥയും ഒരു രക്ഷയും ഇല്ല സൂപ്പർ ❤ such a feel goodstory ?. രഘുനെയും വസുന്ദര ചേച്ചിയെയും ദേവികയേയും റോഷിനിയെയും ഒത്തിരി ഇഷ്ടായി ❤️.

  2. Superb story bro❤

  3. super bro super

  4. പേരെടുത്തു തിരഞ്ഞു വായിക്കുന്ന ഒരേയൊരു എഴുത്തുകാരൻ !! ശൈലികൊണ്ട് നെഞ്ചിലൊരു ഇരിപ്പിടമിട്ടയാൾ… ഇതുവരെ, പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും ഈയെഴുത്തും ഇഷ്ടം ഋഷി 🙂

    1. ? വായിച്ചിട്ടും വായിച്ചിട്ടും മതി വരാത്ത…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *