നിഷിദ്ധസംഗമം [Danilo] 622

മാലതി വീണ്ടും കണ്ണാടി തന്റെ മുഖത്തേക്കു കൊണ്ടുവന്നു. പ്രയാവയവായതിന്റെ ലക്ഷണങ്ങളെല്ലാം തന്റെ ശരീരം കാണിച്ചുതുടങ്ങിരിക്കുന്നു എന്ന് മാലതി അല്പം സങ്കടസത്തോടെ മനസിലാക്കി.

അതെങ്ങനാ ന്റെ ഷഷ്‌ടിപൂർത്തി കഴിഞ്ഞു ഇപ്പോൾ നാല് ആണ്ട് കഴിഞ്ഞിരിക്കണു. ഈ പ്രായത്തിൽ എങ്ങനാ എന്റെ ഉണ്ണി, ഹൈ എന്താ താൻ ഈ ചിന്തിക്കണേ.. ആശ്രീകരം.-

തന്നെ സ്വയം പഴിച്ചുകൊണ്ട് മാലതി വേഗം കുളിച്ചു മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു.

ന്താ ഇത്, ഇടക് ഇടക്ക് ഈ ചിന്ത കയറി വരണേ, ന്നെ പ്രാരക്ഷിക്കുകയാണോ നെയ്.

മാലതി മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു വസ്ത്രം മാറി പുറത്തിറങ്ങി.

മാലതി – ഉണ്ണി.., ഉണ്ണി… എവിടെയാ നീയ്?

ഉണ്ണി ഉമ്മറത്തുന്നു വിളി കേട്ടു ഓടി വന്നു.

ഉണ്ണി – ന്താ മുത്തശ്ശി. ഞാൻ തയ്യാറായിരിക്കണു.

മാലതി ഒരുങ്ങി നിൽക്കുന്ന തന്റെ പേരകിടാവിനെ ഒന്ന് ശ്രേദ്ധിച്ചു. തന്റെ പേരകിടവ് തന്നോളം വളർന്നിരിക്കുന്നു. ഏതാണ്ട് തന്നെക്കാൾ അല്പംകൂടി ഉയരം, ഒരു വശത്തു വട കെട്ടി വെച്ചിരിക്കുന്ന മുടി. വെളുത്തുമെലിഞ്ഞ മേനി. ഒട്ടിയ വയർ. നെറ്റിയിലും കഴുത്തിലും നെഞ്ചിലുമായി ചന്ദന കുറി തൊട്ടിരിക്കുന്നു. കസവു മുണ്ട്. മുണ്ടിൽ അരക്കെട്ടിനു അല്പം താഴെയായി ചെറിയ ഒരു മുഴപ്പ് എപ്പഴും എടുത്തുകാണാം. ഒട്ടിയ ചന്ദി.

ന്റെ കുഞ്ഞു ഒത്ത ഒരാണായിരിക്കണു. മാലതി മനസ്സിൽ ഓർത്തു. ഇരുവരും ചേർന്നു ക്ഷേത്രത്തിൽ പോയി മടങ്ങിയെത്തി. മാലതി അൽപനേരം ഉമ്മറത്തിരുന്നു ശാരതയുടെ അടുത്ത് സംസാരിച്ചു.

ശേഷം വസ്ത്രം മാറാനായി കിടപ്പുമുറിയുടെ വാതിൽ തുറന്നു അകത്തു കയറിയതും ഉണ്ണി മുണ്ട് മാറി, മറ്റൊരു മുണ്ട് ഉടുക്കുന്ന ഇടവേളയിലയിരുന്നു. കോണകം മാത്രം ധരിച്ചു നിൽക്കുന്ന തന്റെ പേരകിടാവിനെ കണ്ടതും, ആ മുത്തശ്ശിയുടെ കണ്ണുകൾ പാഞ്ഞത്, അവന്റെ കോണകത്തിൽ തികയാതെ വീർത്തു ഉന്തി നിൽക്കുന്ന അവന്റെ മുഴപ്പിലേക്കാണ്. മാലതി വേഗം അവിടുന്ന് കണ്ണെടുത്തു പുറത്തിറങ്ങി. ഉണ്ണി വേഗം മുണ്ടെടുത്തു ഉടുത്തു മുറിയുടെ പുറത്തു വന്നു.

ഉണ്ണി – കഴിഞ്ഞു. മുത്തശ്ശി കയറിക്കോളുക

മാലതി അല്പം ജ്യാളിയതയോടെ അവനെനോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു കാണിച്ചു അകത്തു കയറി വാതിലടച്ചു.