നിഷിദ്ധസംഗമം [Danilo] 620

ശാരത – തമ്പുരാട്ടി നാളെയാണ്

മാലതി – ഉവ്വ്, ഓർമയുണ്ട്‌. പക്ഷെ ഇപ്പോ എനിക്കാകെ പരിഭ്രാമം തോന്നണു ശാരാതെ. ന്നെകൊണ്ട് കഴിയോ?

ശാരത – കഴിയും, കഴിയണം. തമ്പുരാട്ടി കണ്ടോ. എല്ലാം ശുഭവാകും.

മാലതി – എങ്കിലും ഞാനെന്റെ കുഞ്ഞിനെ

ശാരത – ഇപ്പോ ഒന്നും ഓർക്കണ്ട, ഉണ്ണിയുടെ കുഞ്ഞ് തമ്പുരാട്ടിയുടെ വയറ്റിൽ മുളക്കണം. ഇനി നാളത്തികം ഇല്യ.

മാലതി – എങ്കിലും ആരെങ്കിലും അറിഞ്ഞാൽ.

ശാരത – ഇല്യ, മൂന്നാം മാസം മുതൽ തമ്പുരാട്ടി അകത്തളത്തിന്നു പുറത്തിറങ്ങണ്ട. എല്ലാം ഈ ശാരത നോക്കിക്കോളാം.

മാലതി – ഒക്കെ ശെരിയാ.. ശാരതെ അവൻ കുട്ടിയല്ലേ, എങ്ങനാ ഇതൊക്കെ ഒന്ന് പറഞ്ഞു മനസിലാക്കുക. പുറംലോകവുമായി യാതൊരു ബന്ധവും ഇല്ലാത്ത കുട്ടിയാ. അവനു യാതൊരു ധാരണയും കാണില്യ.

ശാരത – തമ്പുരാട്ടി പ്രകൃതിയിൽ എല്ലാ ജീവജാലങ്ങൾക്കും പഠിപ്പിക്കാതെ മനസിലാകുന്ന രണ്ടേ രണ്ടു കാര്യങ്ങളെ ഉള്ളു. ഒന്ന് അന്നം രണ്ടു ലൈംഗീകത. അവനതൊക്കെ തനിയെ മനസിലാക്കി എടുത്തോളും.

മാലതി – ന്നാലും ന്റെ കുട്ടി കുഞ്ഞാ, അവനൊന്നും പറ്റാത്തിരുന്നാൽ മതിയായിരുന്നു.

ശാരത – ഹാ. ഹാ. ഹാ അവന്റെ പ്രായം അറിയാലോ, പതിനേട്ടാ, ഇരുമ്പുലക്ക പോലെ ശക്തമായിരിക്കും. ഷഷ്‌ടിപൂർത്തി കഴിഞ്ഞ തമ്പുരാട്ടികൊന്നും വരല്ലേ എന്നാ ന്റെ പ്രാർത്ഥന.

മാലതി – ഹൈ വാ മൂടുക, ന്റെ ആയില്യംശ്ശേരി അമ്മേ വിഗ്നങ്ങളൊന്നും വരുത്തല്ലേ.

അങ്ങനെ ആ ദിവസം കടന്നുപോയി.രാത്രി കിടക്കാൻ നേരം ഉണ്ണിക്കു ഒരു കോപ്പ പാല് കൊടുത്തു മാലതി പതിവുപോലെ മടിയിൽ കിടത്തി തലയിൽ തലോടി ഉറക്കി. ഉറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞ ഉണ്ണിയെ മാലതി തലയിണയിലേക്ക് തലച്ചേർത്തു കിടത്തി മാലതി അവനെ ഒന്ന് നോക്കി.

ഒന്നുമറിയാതെ ഉറങ്ങുവാ പാവം. നാളെ സ്വന്തം മുത്തശ്ശിയുടെ വൈറ്റിലുണ്ടക്കണ്ട കുട്ടിയ. എങ്ങനാ ന്റെ കുട്ടിയോട് താൻ അങ്ങനെ ചെയ്യുവാ. പക്ഷെ ന്റെ പേരകിടാവിനെ ഇനിയുള്ള കുറച്ചു കാലവുംകൂടി ഈഉള്ളവൾക്കു കാണണം. ഇല്യ ഇനി അതിൽനിന്നും ഞാൻ പിന്തിരിയില്യ-

മാലതി മനസിനെ സ്വയം ശക്തിപ്പെടുത്തി വിളകണച്ചു കിടന്നു. എന്നാൽ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നിട്ടും ആ കിഴവിക്കു ഉറക്കം വന്നില്ല. തന്റെ പേരകിടവുമായി രതിസുഖം പങ്കിടുന്നതിനെക്കുറിച്ചു രാത്രി മുഴുകെ മാലതി ചിന്തിച്ചിരുന്നു. ഏതാണ്ട് പുലർച്ചെ ആയിതുടങ്ങി.