ഞാന്‍ നമിത 4 [Kambi Chettan] 115

എന്നാല്‍ ഔദ്യോഗികമായി ഇന്നാണ് നിനക്ക് പ്രാപ്തിയായത്. എന്‍റെ പൊന്നു മോളേ, നിനക്ക് ഏത് കുണ്ണ കുട്ടനെയാണ് എനിക്ക് തരാന്‍ സാധിക്കുക എന്ന് എനിക്കറിയില്ല. എന്നാണ് തരാന്‍ സാധിക്കുക എന്നും എനിക്ക് ഇപ്പോള്‍ പറയാന്‍ സാധിക്കില്ല. എന്നാലും എന്‍റെ പൊന്നുമോള്‍ തയ്യാറായി ഇരുന്നോട്ടാ” ഞാന്‍ അവളെ തഴുകി. അവള്‍ സന്തോഷത്തോടെ കുറച്ച് തേന്‍ ചുരത്തി. ഞാന്‍ ആ തേന്‍ കൈവിരലില്‍ പുരട്ടി നക്കി. എന്‍റെ തേനിന് ഇന്ന് വരെയില്ലാത്ത പ്രത്യേക രുചി ഞാന്‍ അനുഭവിച്ചു. പിറന്നാള്‍ ദിനത്തില്‍ നഖം വെട്ടരുത്, മുടി വെട്ടരുത് എന്നൊക്കെ ഉണ്ടത്രേ! അതിനാല്‍ എന്‍റെ കുട്ടിമാളുവിനെ തലേദിവസം തന്നെ ഞാന്‍ മൊട്ടയടിച്ചു സുന്ദരിയായി ഒരുക്കി നിര്‍ത്തിയിരുന്നു.

അച്ഛന്‍ എടുത്ത് തന്ന പുതിയ ചുവന്ന പട്ടുപാവാടയും ബ്ലൗസും ഇട്ട് തലയില്‍ മുല്ലപ്പൂവും ചൂടി അണിഞ്ഞൊരുങ്ങി നിന്നപ്പോള്‍ എന്‍റെ സൗന്ദര്യം പതിന്മടങ്ങ് വര്‍ധിച്ചതായി എനിക്ക് തോന്നി. ഞാന്‍ മുറിയില്‍ നിന്ന് പുറത്ത് വന്നപ്പോള്‍ അച്ഛന്‍ നില്‍ക്കുന്നു. “എന്‍റെ മോള്‍ നല്ല സുന്ദരിയായിട്ടുണ്ടല്ലോ” എന്നു പറഞ്ഞ് എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. എന്‍റെ മുഖത്ത് ചുംബിച്ചു. “ഓ പിന്നേ നിങ്ങളുടെ ഒരു മോള്‍! നിങ്ങള്‍ക്ക് മാത്രമല്ലേ ഇവിടെ മോള്‍ ഉള്ളൂ. വേറെ ആര്‍ക്കും ഇല്ലല്ലോ. അച്ഛനും മോളും കിണുങ്ങി നില്‍ക്കാതെ വേഗം അമ്പലത്തില്‍ പോയി വാടീ” അമ്മയുടെ ശകാരം. അല്ലെങ്കിലും ഇങ്ങനെയാ, അച്ഛന് എന്നോട് ഇന്നും കൊച്ചു കുഞ്ഞിനെയെന്ന പോലെ പുന്നാരിക്കും. എന്നാല്‍ അമ്മയുടെ വായില്‍ നിന്ന് വഴക്ക് കേള്‍ക്കാത്ത ഒരു ദിവസം പോലും ഇപ്പോള്‍ എന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ ഇല്ലെന്ന് പറയാം.

ഞാന്‍ അമ്പലത്തിലേക്ക് നടന്നു. പ്രായപൂര്‍ത്തിയായ എടുത്ത് പിടിച്ച് നില്‍ക്കുന്ന എന്‍റെ മുലകളിലേക്കും ഉരുണ്ട് തുളുമ്പുന്ന എന്‍റെ ചന്തിയിലേക്കും വഴിയിലെ തൊണ്ണൂറ് കഴിഞ്ഞ അപ്പൂപ്പന്മാര്‍ പോലും വെള്ളമൊലിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് നോക്കുന്നത് എന്നില്‍ അഭിമാനവും സന്തോഷവും ഉണര്‍ത്തി. എന്നാല്‍ ഇതൊന്നും ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത ഗൗരവ ഭാവത്തില്‍ ആരുടേയും മുഖത്ത് നോക്കാതെ ഞാന്‍ അമ്പലത്തിലേക്ക് നടന്നു. തിരിച്ച് വന്ന എന്നോട് എത്തിയ പാടേ അമ്മ പറഞ്ഞു, “ങ്ങാ മതി. വേഗം ആ ഡ്രസ്സ്‌ അഴിച്ച് വച്ചിട്ട് പഴയത് വല്ലതും എടുത്ത് ഇട്ട് വേഗം വാ. കുറെ പണിയുണ്ട്.” എന്‍റെ മുഖം മങ്ങി. അത് കണ്ട അച്ഛന്‍ ഇടപ്പെട്ടു. “എന്തൂട്ടാടീ ഇത്? ഇന്ന് എന്‍റെ മോളുടെ പിറന്നാളല്ലേ. അതും പതിനെട്ടാം പിറന്നാള്‍. എന്നിട്ടാണോ ഇങ്ങനെ?” ഇത് കേട്ട അമ്മയുടെ മുഖം കലി പൂണ്ടു. “അതേയ്, പുന്നാര മോളുടെ പിറന്നാളിന് പട്ടിണി കിടക്കണോ അതോ സദ്യ കഴിക്കണോ? അവളെ ഇങ്ങോട്ട് വേഗം വിട്. പുന്നരിക്കേണ്ട പ്രായം കഴിഞ്ഞു. കെട്ടിച്ചു വിടാറായി.” അമ്മയുടെ കലി തുള്ളല്‍ കണ്ട അച്ഛന്‍ വിരണ്ടു പോയി. വിഷണ്ണയായി നിന്ന എന്നെ തോളില്‍ പിടിച്ച് അച്ഛന്‍ മുറിയിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി. “മോളിതൊന്നു നോക്കിയേ. വീട്ടില്‍ ഇടാന്‍ ഇത് മതി” അച്ഛന്‍ ഒരു പൊതി നീട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. പൊതി തുറന്ന് നോക്കിയാ എന്‍റെ മുന്നില്‍ ഒരു കൊച്ചു വെള്ള ഷോര്‍ട്ട്സും സ്ലീവ്ലെസ്സ് ആയ ഒരു ബനിയനും അവതരിച്ചു. എന്‍റെ കണ്ണ് അത്ഭുതം കൊണ്ട് വിടര്‍ന്നു. ഞാന്‍ അച്ഛനെ നോക്കി. “ഇതൊക്കെ ഇപ്പോഴത്തെ പെണ്‍കുട്ടികളുടെ സാധാരണ വേഷമാണ് മോളേ. എന്‍റെ മോളും ആരുടേയും പിന്നിലാകണ്ട. നീയും മോഡേണ്‍ ആയി ഒരു മിടുക്കിയാകട്ടെ” അച്ഛന്‍ പറഞ്ഞു.