ഞാൻ ട്രീസ്സാ ഫിലിപ്പ് [ഡോ.കിരാതൻ] 302

“…..വല്ലാതെ തരിക്കുന്നുണ്ടോ ട്രീസ്സമ്മായി……”.

“…ഉണ്ട് വസന്തേ …കാലിലാണ് തരിപ്പ് കുടുതൽ ……കാലവിട്ട ഉണ്ടോ എന്നന്നെ അറിയുന്നില്ല……”.

കാലിൽ ചെറിയ തരിപ്പ് കയറി മരവിച്ചിരിക്കുന്നത് സത്യമാണെങ്കിലും, ഞാനതിനെ പെരുപ്പിച്ച് കാണിച്ചു. അവന്റെ മുഖത്ത് ദൈന്യത നിഴൽ വിരിച്ചു.

“…ഞാൻ തിരുമ്പി തരട്ടെ……ട്രിസ്സാമ്മായി…….”.

“..ഏയ് മോനത് ബുദ്ധിമുട്ടാകും…….”.

“…അങ്ങനെ ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടും ഇല്ല ട്രിസ്സാമ്മായി…..”.

അങ്ങനെ പറഞ്ഞവൻ ആധികാരികമായി എൻ്റെ കാൽമുട്ടിന് കിഴേ പതിയെ തിരുമ്പാൻ ആരംഭിച്ചു. സത്യത്തിൽ എനിക്ക് അത് നല്ല ആശ്വാസമായിരുന്നു. ആദ്യമാദ്യം അവൻ മുട്ടിന് കിഴ്‌പ്പോട്ട് എല്ലിന്റെ മുകൾ ഭാഗത്ത് മാത്രമായിരുന്നു രണ്ടു വിരൽ ഉപയോഗിച്ച് ഉഴിഞ്ഞിരുന്നത്, പിന്നീടവൻ എല്ലിന്റെ താഴെയുള്ള മാംസളമായ ഭാഗത്ത് അമർത്തി ഉഴിയാൻ തുടങ്ങി. ഓരോ ഉഴിയലിലും അവൻ്റെ  മുഖഭാവം കാമത്താൽ വലിഞ്ഞ് മുറുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ അവൻ്റെ വർത്തമാനത്തിലൊന്നും കാമച്ചുവ ഒട്ടും ഇല്ലാ താനും. അവന്റെ ഉഴിച്ചലിൽ സുഖം പൂണ്ട് എന്നിലേക്ക് ഉറക്കം തെളിനീക്കി വന്നു. ഞാൻ സുഖ നിദ്രയിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി.

പുലർച്ചക്കോഴി കൂവിയത് ഞാൻ നേരിയതായി അറിഞ്ഞു. ഉറക്കം ചെറുതായി തെളിഞ്ഞപ്പോൾ നല്ല മുത്ര ശങ്ക. ടോയിലെറ്റിലേക്ക് പോകാനായി  എഴുന്നേൽക്കാനായി എനിക്ക് നന്നേ  ശ്രമിക്കേണ്ടി വന്നു. നെറ്റിയിൽ കൈവച്ച് നോക്കിയപ്പോൾ നല്ല പനി ചൂട്. കൈകാലുകളിൽ നല്ല നിര് കെട്ടിയ ഒരു പ്രതീതി. പതിയെ ഞാൻ ടോയിലെറ്റിൽ കയറി കമ്മോഡിൽ കയറി ഒരു വിധം ഇരുന്നു. പതിയെ ചന്തി പൊക്കി ജെട്ടി അൽപ്പം താഴ്ത്തി മൂത്ര നാളിയിലെ ആ വരവിനായി കാത്തിരുന്നു. നല്ല ചൂടുള്ള മൂത്രം ആ നാളിയെ ചെറുതായി പൊള്ളിച്ച് കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് വന്നു.  മൂത്രമൊഴിച്ചതിൽ മുക്കാൽ ഭാഗവും ജെട്ടി നന്നായി താഴ്ത്താത്തതിനാൽ അതിനെ നനച്ചുകൊണ്ടാണ് താഴേക്ക് പതിച്ചത്. എന്തെങ്കിലുമാകട്ടെ എന്ന ഞാനും വിചാരിച്ചു. വായനാകമാനം കളിച്ച് കിടക്കുന്നതിനാൽ മലദ്വാരം അടഞ്ഞ തന്നെ ഇരുന്നു. ഇനി ഇരുന്നിട്ട് വലിയ പ്രയോജനം ഇല്ലാ എന്ന തോന്നിയപ്പോൾ ഞാൻ പതിയെ എഴുന്നേറ്റ് ഫ്ലഷ് ചെയ്തിറങ്ങി. അപ്പോഴാണ് വസന്ത് കിടക്കയുടെ അരികിൽ കിടന്നുറങ്ങുന്നത് കണ്ടത്.

തനിക്ക് സുഖമില്ലെന്നറിഞ്ഞ അവൻ രാത്രി എനിക്ക് കൂട്ടിരുന്നത് തീർത്തും ആശ്വാസകരമായിരുന്നു. അവന്റെ കട്ട പിടിച്ച മുടി കാറ്റിൽ തെന്നി കളിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.  അവൻ്റെ ശരീരമാകമാനം ഞാൻ ഉഴിഞ്ഞ് നോക്കി. ഉറക്കത്തിൽ ഉലഞ്ഞ് കിടക്കുന്ന അവന്റെ മുണ്ടിലേക്ക് കണ്ണുടക്കി നിന്നു. പനിച്ചൂടിനേക്കാൾ വർധിച്ച രീതിയിൽ ശരീരത്തിലെ താപനില ഉയർന്നു. ആ മുണ്ട് നീക്കി ആ  സൗന്ദര്യം ദർശിക്കാൻ മനസ്സിന്റെ വെമ്പൽ മുളപൊട്ടിയുയർന്നു.