ഒലി 3 [രാഭണൻ] 387

 

അവൻ ശാരദാമ്മായിക്ക് മുന്നിലായി നിന്നു.

 

ന്താ .. ശാരദാമ്മേ ?

 

ഠപ്പേ .. കരണക്കുറ്റി നോക്കി ഒരടിയായിരുന്നു. അവൻ ശാരദാമ്മയുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് കുറേ നേരം നോക്കി ന്നിട്ട് വാവിട്ട് കരയാൻ തുടങ്ങി. ങീ… ങ്ങീ… ശാരദാമ്മ കുട്ടനെ തല്ലി. കരച്ചില് കുറേ നേരം നീണ്ടു നിന്നു. ശാരദാമ്മായി ഒരു കൂസലുമില്ലാതെ നിക്കുവാണ്.

 

ഇനി നീ കരഞ്ഞാ ഞാൻ കാട്ടുഭൂതത്തിന് പിടിച്ച് കൊടുക്കും ,വേണോ ?

 

യ്യോ.. വേണ്ട ഞാങ്കരയണില്ല .

 

ന്തിനാ അടിച്ചേന്ന് മനസ്സിലായോ കുട്ടന് ?

 

ഇല്ല .

 

ആ.. അത് ന്റെ കുട്ടന് മനസ്സിലാവില്ല നിയ്യ് പൊട്ടനായോണ്ടാണ്.

 

കുട്ടൻ പൊട്ടനല്ല.

 

അല്ലേ ?

 

അല്ല , ശാരദാമ്മയോട് നി കൂട്ടില്ല.

 

ന്റെ മുറീല് വര്യോ ഇനി ?

 

ഇല്ല വരില്ല നി ഒരിക്കലും കുട്ടൻ വരില്ല.

 

നല്ലത്. ശാരദാമ്മയോട് കുട്ടന് ദേഷ്യോണ്ടോ?

 

ഉം … ഇനി കുട്ടൻ ശാരദാമ്മേട് മിണ്ടില്ല.

 

മിണ്ടില്യേ.. ന്നാ കാട്ടു ഭൂതത്തിന് പിടിച്ച് കൊടുക്കട്ടെ .

 

യ്യോ.. വേണ്ട.

 

കുട്ടന് ശാരദാമ്മേ ഇഷ്ടല്ലേ …

 

ഇഷ്ടാ.. ഒത്തിരി ഇഷ്ടാ.. , പാർവതിക്കുട്ട്യേക്കാളും ഇഷ്ടാ… ഭൂതത്തിന് പിടിച്ച് കൊടുക്കണ്ട .

 

ശരി വാ വീട്ടീ പോകാം .

 

പ്പൊ അമ്പലത്തീ പോണില്ലെ ? അവൻ ചിണുങ്ങിക്കോണ്ട് ചോദിച്ചു.

 

വേണ്ട ശരീരത്തിനും മനസ്സിനും ശുദ്ധിയില്ല , ദേവി കോപിക്കും.

——————————————-

 

 

റോസാപ്പൂ പോലുള്ള മുലക്കണ്ണ്, വെണ്ണക്കട്ട പോലുള്ള ശരീരം, പതുപതുത്ത വയറിലെ കുഴിഞ്ഞ പൊക്കിൾ , തുടകൾക്കും വയറിനുമിടയിലെ ആകാരവടിവിൽ കയ്യമർത്തിയപ്പോഴുള്ള ചൂട് കുഞ്ചിരോമങ്ങൾക്കുള്ളിലെ മാംസത്തിന്റെ ചൂട് ,ശരീരത്തിന്റെ ചൂട് ,വിയർപ്പിന്റെ ഗന്ധം , തലമുടിയിൽ മുഖമമർത്തിയപ്പോൾ വന്ന കാച്ചിയ എണ്ണയുടെ വാസന ഇടയ്ക്ക് ചന്ദനത്തിന്റെ മണം .

എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും കുട്ടികൃഷ്ണന് ശാരദാമ്മയെ മറക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല. ശാരദാമ്മേടെ മുറീ പോയിട്ട് ഇപ്പൊ കൊറേ ദിവസായി . സഹിക്കവയ്യാതായപ്പോൾ അവൻ മെല്ലെ മുകളിലേയ്ക്ക് നടന്ന് തുടങ്ങി , കോണിപ്പടി കയറി .