ഒളിച്ചുകളി [Achillies] 5567

ബാക്കി പറയാതെ അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ച അഭിയുടെ കയ്യിൽ മുറുക്കെ പിടിച്ചു മൃദുല തേങ്ങി.

“ഏട്ടനെ വിട്ടു ഞാൻ ങ്ങട്ടും പോവില്ല….എന്ത് വേണേലും സഹിച്ചോളം…”

“ഇന്ന് ഒത്തിരി അടിച്ചോ…”

അവളുടെ നെറുകയിൽ തലോടി അഭി ചോദിച്ചു.

“ദേ കണ്ടോ…”

വിട്ടു നിന്നു പാവാട പൊക്കിയ മൃദുല പതിനെട്ടു കടന്ന കൗമാരക്കാരിയുടെ ഉരുണ്ടു വെളുത്ത തുടയിൽ അങ്ങിങ്ങായി നീണ്ടു കിടക്കുന്ന ചുവന്ന പാടുകൾ ഏട്ടനെ കാണിച്ചു പാന്റിയുടെ മുഴുപ്പ് വരെ പൊങ്ങി നിന്ന പാവാടയിൽ ഉടനെ പിടിച്ചു താഴ്ത്തി അഭി ചിരിച്ചു.

“എടി പൊട്ടിക്കാളി, നീയെ പ്രായപൂർത്തിയായ പെണ്ണാ, തോന്നുമ്പോ പാവാട പൊക്കികാണിക്കാനൊന്നും പാടില്ല…”

ചിരിയോടെ അഭി പറഞ്ഞത് കേട്ട മൃദുല ചുണ്ടുകോട്ടി അടുത്തു ചാഞ്ഞു നിന്ന ചാമ്പയിലെ പഴുത്ത ചാമ്പയ്ക്ക പൊട്ടിച്ചു അതും കടിച്ചു വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു അവളുടെ കുറുമ്പും നോക്കി ചിരിച്ചു അഭിയും.

 

************************************************

“ഹോ എത്ര നാള് പ്രാര്ഥിച്ചിട്ടാ ആ വയറൻ സുഗുണൻ മാഷിന് തൂറ്റൽ പിടിച്ചത്, പക്ഷെ ഉച്ചക്കായിപ്പോയി, രാവിലെ തന്നെ തുടങ്ങിയിരുന്നേൽ ഒരൂസം മുഴുവനായിട്ടു കിട്ടിയേനെ….”

മലയാളമെടുക്കുന്ന സുഗുണൻ മാഷിന് വയറിളകിയതുകൊണ്ടും പകരം ക്ലാസ് എടുക്കാൻ ആളില്ലാത്ത ട്യൂട്ടോറിയൽ ആയതുകൊണ്ടും ഉച്ചക്ക് വിട്ട സന്തോഷത്തിൽ തിരികെ വരുമ്പോൾ അനില കാത്തു കിട്ടിയ അവധിയിൽ കൊതിവിട്ടു.

“സാരമില്ലെടി അടുത്ത വട്ടം നമുക്ക് കാട്ടുമുത്തിക്ക് നേർച്ച നേരാം, എല്ലാത്തിനും കൂട്ടത്തോടെ ഇളകണേന്നു…”

The Author

Achillies

നിള പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഒഴുകാനാവുന്നില്ല ആരോ എന്നെ കോരിയെടുക്കുന്നു... നിശ പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഉറങ്ങാനാവുന്നില്ല ഒരു നിലാവ് എന്റെ മിഴികളിൽ അണയാതെ നിൽക്കുന്നു.. ഹേ ബാംസുരി നിന്റെ ഇടറിയ ജപശ്രുതി ഇനിയുമെന്റെ കാതുകളിൽ പകരരുത്, വസന്തമിങ്ങനെയാണെങ്കിൽ പൂക്കളോട്പോലും ഞാൻ കലഹിച്ചു പോവും." ~ലൂയിസ് പീറ്റർ...

133 Comments

Add a Comment
  1. ആരാധകൻ

    കിടിലൻ 👌

  2. അടിപൊളി.നല്ലൊരു പരിസമാപ്തി ആയിരുന്നു

  3. റിപ്ലേ പ്ലസ് താങ്ക്സ്

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *