ഒളിച്ചുകളി [Achillies] 5567

ഏട്ടന്റെ അരയിൽ നടുവിൽ ചുരുണ്ടു കൂടിയ നയ്റ്റിയുമായി ഒരു കറുത്ത വലിഞ്ഞ ഷെഡിയും ആനചന്തിയിൽ പറ്റിച്ചു ഏട്ടന്റെ കഴുത്തിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി കിടക്കുന്ന അമ്മയെ കണ്ട അവളുടെ കൈ ടോപ്പ് പൊക്കി പാന്റിന് മുകളിലൂടെ തന്റെ കഴപ്പിപ്പൂർ ഒന്നു തിരുമ്മി.

വായിൽ തിങ്ങിയ തേങ്ങൽ കഷ്ടപ്പെട്ട് അടക്കി.

കണ്ണടച്ചു പാലുകുടിക്കുന്ന പൂച്ചയെ പോലെ തന്റെ ചന്തിപ്പാളികളെ ഉഴിയുന്ന ഏട്ടന്റെ കൈ അറിയാത്ത മട്ടിൽ കിടക്കുന്ന അമ്മയെ, അവൾ നോക്കിക്കണ്ടു.

പതുപതുത്ത കയ്യിൽ കൊള്ളാത്ത നനുത്ത ഷഡി പറ്റിപ്പിടിച്ചു കിടക്കുന്ന വലിയ പരന്ന ചന്തിപ്പാളികളെ തലോടുമ്പോൾ അതൊന്നു ഞെരിക്കാൻ അഭിയുടെ കൈ കൊതിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു., തന്റെ അച്ഛന്റെ ഭാര്യ ആയിരുന്ന സ്ത്രീ ഇന്ന് തന്റെ എല്ലാമെല്ലാമായി നെഞ്ചിൽ കിടക്കുമ്പോൾ വരിഞ്ഞുപോട്ടുന്ന കാമത്തിനൊപ്പം പറയാൻ കഴിയാത്ത അനുഭൂതി കൂടി നിറയുന്നത് അവനു മനസിലായി, അത് തന്റെ മേലെ കിടക്കുന്ന പെണ്ണിനും ഉണ്ടെന്നു അഭിക്കറിയാം, കഴുത്തിൽ പൂഴ്ത്തി വെച്ചിരിക്കുന്ന അവരുടെ ചുണ്ട് ഇടയ്ക്ക് നൽകുന്ന മുത്തങ്ങളും, ചെവിയിൽ ഇഴയുന്ന നാവുമെല്ലാം അഭിയെ ഇവർ ശരീര ദാഹത്തിനും മേലെ മറ്റെന്തിലോ തന്നെ ചുറ്റിയിരിക്കുന്നതായി അവനു തോന്നി.

അവന്റെ വിടർത്തി വെച്ച കൈ നൂണ്ടു ഷഡി ഇറങ്ങിയ ചാലിലേക്ക് പൂണ്ടപ്പോൾ അവന്റെ കഴുത്തിൽ പല്ലമർത്തി അവൾ ഒന്നു മുനങ്ങി,

“നീ കടിച്ചാലും പാടുണ്ടാവും കേട്ടോടി പെണ്ണേ….”

ചന്തിയെ ഒന്നു പിഴിഞ്ഞു ഏട്ടൻ പറഞ്ഞതിന് അമ്മ ചിണുങ്ങുന്നതും അര ഏട്ടന്റെ മേലെ നീളത്തിൽ ഒന്നുരയ്ക്കുന്നതും കിതച്ചുകൊണ്ടു മൃദുല നോക്കി.

The Author

Achillies

നിള പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഒഴുകാനാവുന്നില്ല ആരോ എന്നെ കോരിയെടുക്കുന്നു... നിശ പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഉറങ്ങാനാവുന്നില്ല ഒരു നിലാവ് എന്റെ മിഴികളിൽ അണയാതെ നിൽക്കുന്നു.. ഹേ ബാംസുരി നിന്റെ ഇടറിയ ജപശ്രുതി ഇനിയുമെന്റെ കാതുകളിൽ പകരരുത്, വസന്തമിങ്ങനെയാണെങ്കിൽ പൂക്കളോട്പോലും ഞാൻ കലഹിച്ചു പോവും." ~ലൂയിസ് പീറ്റർ...

133 Comments

Add a Comment
  1. ആരാധകൻ

    കിടിലൻ 👌

  2. അടിപൊളി.നല്ലൊരു പരിസമാപ്തി ആയിരുന്നു

  3. റിപ്ലേ പ്ലസ് താങ്ക്സ്

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *