ഒളിച്ചുകളി [Achillies] 5564

 

 

അന്ന് വൈകിട്ട് തുടുത്തു ചുവന്ന തിളക്കം വെച്ച മുഖവും മേനിയുമായി നിന്ന അമ്മയെ മൃദുല കണ്ണു ചിമ്മാതെ നോക്കി നിന്നു പോയി.

വയസ് കുറഞ്ഞപോലെ ഇതുവരെയില്ലാത്ത താളവും ചടുലതയും അമ്മയുടെ ഓരോ ചലനത്തിലും ഉണ്ടായിരുന്നു.

രാവിലെ കണ്ട കളിയുടെ ക്ഷീണം ഉച്ചക്ക് ക്ലാസ്സിൽ ഇരിക്കുമ്പോഴും അവൾക്ക് മാറിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല…

ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞു വരുമ്പോൾ എന്നും ചെവി പുളയ്ക്കെ ചീത്ത പറയുന്ന അമ്മ ഇന്ന് തന്നെ ചക്ക അട ഉണ്ടാക്കി വരവേറ്റതോടെ തന്റെ നല്ല കാലവും അമ്മയുടെ കാലത്തിനൊപ്പം തുടങ്ങി എന്നു മൃദുല മനസിലാക്കി.

ഏട്ടനെ നേരെ നോക്കാതെ മുഖം പാതി താഴ്ത്തി ഏട്ടന് വേണ്ടതെല്ലാം വിളമ്പിയും അടുപ്പിച്ചും കൊടുക്കുന്ന അമ്മ തികച്ചും ഏട്ടനെ അംഗീകരിച്ചെന്നു അവൾ രാത്രി കഞ്ഞി കുടിക്കുമ്പോൾ ഉറപ്പിച്ചു.

പുതുമോഡിയിലായ വീട്ടിൽ നിൽക്കുന്ന കണക്കാണ് പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ മൃദുലയ്ക്ക് അവിടെ തോന്നിയത്,

അമ്മയെപ്പോലെ സദാ സമയം അവളുടെ പൂറും ഒലിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

മുൻപ് രാത്രി മാത്രം വീട്ടിൽ കാണുമായിരുന്ന ഏട്ടനെ ഇപ്പോഴായി വൈകിട്ടും ഇടയ്ക്കുമെല്ലാം അവൾക്ക് കാണാനായി, മാത്രമല്ല താൻ ഒന്നു നീങ്ങിയാൽ അഭി അമ്മയുടെ അടുത്തെത്തുന്നതും അമ്മയെ ലാളിക്കുന്നതും അവൾ മനപൂർവ്വം അവർക്ക് അവസരങ്ങളുണ്ടാക്കി കൊടുത്തു കണ്ടു രസിച്ചു.

എന്നാലും അന്നത്തെപ്പോലെ കളി കാണാൻ മാത്രം അവൾക്ക് ഭാഗ്യം തുണച്ചില്ല.

രാത്രി അവർ കളിക്കാറില്ല…

മറ്റു സമയങ്ങളിൽ ഉണ്ടോ എന്ന് അറിയാനും വയ്യ.

അമ്മയുടെയും ഏട്ടന്റെയും എല്ലാം മറന്നുള്ള കളിക്കായി അത് കാണാനായി മൃദുല കണ്ണിൽ എണ്ണയൊഴിച്ചു കാത്തിരുന്നു.

The Author

Achillies

നിള പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഒഴുകാനാവുന്നില്ല ആരോ എന്നെ കോരിയെടുക്കുന്നു... നിശ പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഉറങ്ങാനാവുന്നില്ല ഒരു നിലാവ് എന്റെ മിഴികളിൽ അണയാതെ നിൽക്കുന്നു.. ഹേ ബാംസുരി നിന്റെ ഇടറിയ ജപശ്രുതി ഇനിയുമെന്റെ കാതുകളിൽ പകരരുത്, വസന്തമിങ്ങനെയാണെങ്കിൽ പൂക്കളോട്പോലും ഞാൻ കലഹിച്ചു പോവും." ~ലൂയിസ് പീറ്റർ...

133 Comments

Add a Comment
  1. ആരാധകൻ

    കിടിലൻ 👌

  2. അടിപൊളി.നല്ലൊരു പരിസമാപ്തി ആയിരുന്നു

  3. റിപ്ലേ പ്ലസ് താങ്ക്സ്

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *