ഒളിച്ചുകളി [Achillies] 5567

അമ്മയെ വിട്ട ഏട്ടൻ തിരികെ കയറാൻ ഒരുങ്ങുന്നത് കണ്ട മൃദുല വേഗം പോയി കട്ടിലിൽ കിടന്നു.

************************************************

 

ക്ലാസ്സിൽ ഇരുന്ന സമയം മുഴുവൻ അവളുടെ മനസ്സ് വീട്ടിലായിരുന്നു, തന്റെ അമ്മയും ഏട്ടനും എന്ത് ചെയ്യുവായിരിക്കും, ഏട്ടൻ ഉച്ചക്ക് വന്നിട്ടുണ്ടാവുമോ എന്നുള്ള ചിന്തകളിൽ ഉഴറി ക്ലാസ് ഒരു വഴിക്കും ചിന്തകൾ അവളുടെ വഴിക്കും പോയി.

അന്ന് മുഴുവൻ അവളുടെ ലോകത്തിലായിരുന്ന മൃദുലയെ, നിഷയും റസിയയും അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി കണ്ടു.

ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞു വീട്ടിലേക്ക് പാഞ്ഞെത്തിയ മൃദുല അമ്മയെ കണ്ടപ്പോൾ ആശ്വാസത്തോടെ സന്തോഷിച്ചു.

രാവിലെ പോയപ്പോൾ കണ്ട അതേ നയ്റ്റിയും നനവ് തട്ടാത്ത മുടിയും കണ്ടതോടെ ഉച്ചക്ക് അഭി വന്നിട്ടില്ല എന്നവൾക്ക് ഉറപ്പായി, രാത്രിയിലെ തന്റെ കളി കാണൽ ഉറപ്പായതോടെ അവൾ ശ്രീവിദ്യയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ഉമ്മ കൊടുത്തിട്ട് അകത്തേക്കോടി…

“ഈ പെണ്ണിനിതെന്ത് പറ്റി…”

കവിളിൽ അവൾ ഉമ്മ വെച്ച കവിളിൽ തഴുകി ശ്രീവിദ്യ ചിരിച്ചു.

രാത്രി അത്താഴം കഴിക്കുമ്പോഴും മറ്റും ഏട്ടന്റെയും അമ്മയുടെയും കണ്ണുകൾ പിടയുന്നതും കഥ പറയുന്നതുമെല്ലാം, അവൾ കാണാത്ത പോലെ ഇരുന്നു.

വല്ലാതെ ഉറക്കം വരുന്നൂന്നു പറഞ്ഞു കുറച്ചു നേരത്തെ മുറിയിലെത്തി കട്ടിലിൽ ചാഞ്ഞതും അവർക്ക് വേണ്ടി അവളൊരുക്കിയ രാത്രിക്ക് വേണ്ടിയായിരുന്നു.

അമ്മ അരികിൽ വന്നു കിടക്കുന്നതും ഉരുളുന്നതും അവൾ അറിഞ്ഞെങ്കിലും താളത്തിലുള്ള ശ്വാസം പകർത്തി അവൾ തന്റെ അഭിനയം ഫലിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

The Author

Achillies

നിള പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഒഴുകാനാവുന്നില്ല ആരോ എന്നെ കോരിയെടുക്കുന്നു... നിശ പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഉറങ്ങാനാവുന്നില്ല ഒരു നിലാവ് എന്റെ മിഴികളിൽ അണയാതെ നിൽക്കുന്നു.. ഹേ ബാംസുരി നിന്റെ ഇടറിയ ജപശ്രുതി ഇനിയുമെന്റെ കാതുകളിൽ പകരരുത്, വസന്തമിങ്ങനെയാണെങ്കിൽ പൂക്കളോട്പോലും ഞാൻ കലഹിച്ചു പോവും." ~ലൂയിസ് പീറ്റർ...

133 Comments

Add a Comment
  1. ആരാധകൻ

    കിടിലൻ 👌

  2. അടിപൊളി.നല്ലൊരു പരിസമാപ്തി ആയിരുന്നു

  3. റിപ്ലേ പ്ലസ് താങ്ക്സ്

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *