ഒളിച്ചുകളി [Achillies] 5567

രാത്രി തന്റെ മനസിന്റെ ഉടമയെ തേടിയെത്തിയ ശ്രീവിദ്യയെ നെഞ്ചിൽ ചായ്ച്ചു കിടത്തി കവിളിൽ മുത്തുന്നതിനിടയിൽ അഭി പറഞ്ഞതു കേട്ട ശ്രീവിദ്യ ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ചു.

പതിവ് പോലെ അമ്മയുടെയും ഏട്ടന്റെയും കളി കാണാൻ വാതിലിന്റെ മറ പറ്റിയിരുന്ന മൃദുലയും സംസാരം തന്നെക്കുറിച്ചായപ്പോൾ ചെവി കൂർപ്പിച്ചു.

തോറ്റ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോൾ അത്താഴത്തിന് മിണ്ടാതെ ഇരുന്ന ഏട്ടനെ കണ്ടപ്പോൾ അവൾക്ക് വല്ലാത്ത വിഷമവും കുറ്റബോധവും തോന്നിയിരുന്നു.

“പിന്നെ തോറ്റിട്ട് വന്ന പെണ്ണിനെ ഉമ്മ കൊടുക്കാം…”

കെറുവോടെ ശ്രീവിദ്യ പറഞ്ഞത് കേട്ട, അഭി കുലുങ്ങി ചിരിച്ചു.

“ഒന്നു പറഞ്ഞാൽ ഉടനെ ദേഷ്യമാണ് പെണ്ണിന്…”

മടിയിൽ തിരിഞ്ഞിരുന്ന അമ്മയുടെ മുഖം തിരിച്ചു പിടിച്ചു ചുണ്ട് ചപ്പിയെടുത്തു ഏട്ടൻ കൊഞ്ചിക്കുന്നത് അവൾ നോക്കി.

“അവളോട് പറയാം….എഴുതിയെടുക്കാൻ….കോളേജിൽ അത് കഴിഞ്ഞാണെലും കേറാല്ലോ…”

മുത്തിവിട്ടു അഭി പറഞ്ഞത് കേട്ട ശ്രീവിദ്യ അവനു നേരെ തിരിഞ്ഞു കാല് ഇരുവശത്തേക്കും ഇട്ട് അവന്റെ മടിയിലേക്ക് കയറി ഇരുന്നു.

“നിനക്ക് അത്യാവശ്യം വെയ്റ്റ് ഉള്ളതാ ചാടി ഇരുന്ന് എന്റെ കുണ്ണ ഒടിക്കരുത്..”

“പോടാ…വെയ്റ്റ് ഒക്കെ താങ്ങിക്കോണം,….”

മടിയിൽ അമർന്നിരുന്ന അമ്മ നയ്റ്റി ഊരി മാറ്റി ഏട്ടന്റെ കഴുത്തിൽ കൈകോർത്തു അരയിളക്കി തന്റെ ഇരുപ്പുറപ്പിക്കുന്നത് കണ്ട മൃദുല വിരൽ തന്റെ കുഴഞ്ഞ പൂറ്റിൽ ഒന്നൂരികുത്തി.

“അവളെ, കെട്ടിച്ചു വിടാം ചെക്കാ…”

അഭിയുടെ മുഖം ഒന്നു നക്കി വലിച്ച ശ്രീവിദ്യ പറഞ്ഞു.

അത് കേട്ടതോടെ മൃദുലയുടെ കിളി പാറിയിരുന്നു പൂറ്റിലിരുന്ന വിരൽ പോലും നിശ്ചലമായി.

The Author

Achillies

നിള പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഒഴുകാനാവുന്നില്ല ആരോ എന്നെ കോരിയെടുക്കുന്നു... നിശ പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഉറങ്ങാനാവുന്നില്ല ഒരു നിലാവ് എന്റെ മിഴികളിൽ അണയാതെ നിൽക്കുന്നു.. ഹേ ബാംസുരി നിന്റെ ഇടറിയ ജപശ്രുതി ഇനിയുമെന്റെ കാതുകളിൽ പകരരുത്, വസന്തമിങ്ങനെയാണെങ്കിൽ പൂക്കളോട്പോലും ഞാൻ കലഹിച്ചു പോവും." ~ലൂയിസ് പീറ്റർ...

133 Comments

Add a Comment
  1. ആരാധകൻ

    കിടിലൻ 👌

  2. അടിപൊളി.നല്ലൊരു പരിസമാപ്തി ആയിരുന്നു

  3. റിപ്ലേ പ്ലസ് താങ്ക്സ്

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *