ഒളിച്ചുകളി [Achillies] 5565

***********************************************

 

“ഡി കൂട്ടാൻ ഉണ്ടാക്കി വെക്കാൻ നോക്കണം,…അവനിന്ന് ഉച്ചക്ക് ഉണ്ണാൻ വരും, ഞാൻ വരാൻ വൈകിയാൽ എന്നെ കാക്കണ്ട…”

സഞ്ചിയും റേഷൻ കാർഡും എടുത്തു പോവാൻ നേരം ശ്രീവിദ്യ മൃദുലയോട് പറഞ്ഞു.

 

രാത്രിമുതൽ തൊടാതിരുന്ന ഉറക്കം ഇപ്പോഴും അകന്നിരുന്ന കണ്ണുകൾ കറുത്തിരുന്നു, എങ്കിലും അവൾ തലയാട്ടി.

തെന്നിയിളകുന്ന അമ്മയുടെ വിരിഞ്ഞ ചന്തി കെട്ടിറങ്ങി പോയതോടെ അവൾ നടുമുറിയിലെ ഏട്ടന്റെ കട്ടിലിൽ ചെന്നു കിടന്നു.

മെത്തയിലെ ഏട്ടന്റെ ചൂര് മൂക്ക് നീട്ടി വലിച്ച മൃദുവിന്റെ മുലക്കണ്ണ് കനത്തു, പൂറ് തരിച്ചു.

അവന്റെ മണം ശ്വസിച്ചു കിടക്കുംതോറും മനസ്സിൽ കെട്ടുകൾ അഴിയുന്ന പോലെ അവൾക് തോന്നി, ഒരു വെട്ടം അകലെ നിന്നും അവളെ തേടിയെത്തുന്ന പോലെ.

“ഡി…മൃദു….എണീക്ക്….”

അഭിയുടെ വിളി കേട്ട മൃദുല ഞെട്ടി കണ്ണു തുറന്നു. മലർന്നു കിടന്നപ്പോൾ പുഞ്ചിരിയോടെ നിൽക്കുന്ന. ഏട്ടനെ അവൾ കണ്ടു.

“എന്താടി കുരുപ്പേ, അവിടെ കിടന്നു ഉറക്കം തീരാഞ്ഞിട്ട, ഇവിടെ വന്നു ഉറങ്ങുന്നെ…ഉച്ച കഴിഞ്ഞേ വളമെ ത്തൂന്നു ആ ചാണ്ടിച്ചനു രാവിലെ കണ്ടപ്പോൾ പറഞ്ഞിരുന്നേൽ ഞാൻ ഇത്ര നേരം അവിടെ പോയി വാപൊളിച്ചു നിക്കേണ്ടി വരില്ലായിരുന്നു…”

നേരത്തെ എത്താനുള്ള കാര്യം പറഞ്ഞു അഭി ചിരിച്ചു ,എന്നാൽ ഷർട്ട് ഊരി കൊളുത്തിലിട്ടപ്പോൾ പുറത്തായ അവളുടെ കണ്ണിൽ അവന്റെ വിരിഞ്ഞ നെഞ്ചും ഉറച്ച പേശി നിറഞ്ഞ വയറും കയ്യും തിളങ്ങി, ഇപ്പോഴും മൂക്കിൽ നിന്ന് വിട്ടു മാറാത്ത അവന്റെ ചൂരും, അവളുടെ കണ്ണു ചുവന്നു കലങ്ങി, ശ്വാസം വലിച്ചുവിടുന്ന മൃദുലയെ കണ്ട അഭി പേടിച്ചു.

The Author

Achillies

നിള പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഒഴുകാനാവുന്നില്ല ആരോ എന്നെ കോരിയെടുക്കുന്നു... നിശ പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഉറങ്ങാനാവുന്നില്ല ഒരു നിലാവ് എന്റെ മിഴികളിൽ അണയാതെ നിൽക്കുന്നു.. ഹേ ബാംസുരി നിന്റെ ഇടറിയ ജപശ്രുതി ഇനിയുമെന്റെ കാതുകളിൽ പകരരുത്, വസന്തമിങ്ങനെയാണെങ്കിൽ പൂക്കളോട്പോലും ഞാൻ കലഹിച്ചു പോവും." ~ലൂയിസ് പീറ്റർ...

133 Comments

Add a Comment
  1. ആരാധകൻ

    കിടിലൻ 👌

  2. അടിപൊളി.നല്ലൊരു പരിസമാപ്തി ആയിരുന്നു

  3. റിപ്ലേ പ്ലസ് താങ്ക്സ്

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *