ഓർമചെപ്പ് 5 [ചെകുത്താന്‍] 136

ഞാൻ ഫോണെടുത്തു സായൂജിനെ വിളിച്ചു.

Me: അപ്പന്റെ മകനെ, നീ എവിടാ ഫ്ലാറ്റിലുണ്ടോ?

സായൂജ്: ഉണ്ടെടാ എന്താ? ഉറക്ക ചടവോടെ അവന്റെ സംസാരം കേട്ടു എനിക്ക് ചിരി വന്നു.

അല്ലാത്തപ്പോൾ അങ്ങനെ വിളിച്ചാൽ അവന്റെ വക തെറി ഉറപ്പാണ്. ഒന്നുകിൽ നല്ല ഉറക്കം അല്ലേൽ ബോധമില്ല അവൻ അത് കേട്ട മട്ടില്ല.

Me: ഞാൻ ദേ ഇപ്പൊ എത്തുമെടാ നീ ഡോർ തുറന്നിട്.

സായൂജ്: കയ്യിൽ ഒരു മൈരും ഇല്ലാതെ ഇങ്ങോട്ട് വരാൻ പറ്റില്ല. വല്ലതും ഇരിപ്പോണ്ടോ? ഇവിടിരുന്നത് ഒക്കെ തീര്ന്നു.
Me: അതൊക്കെ ഉണ്ട് നീ എന്തേലും ടച്ചിങ്‌സ് ഉണ്ടാക്കി വെക്ക്.

സായൂജ്: ഫ്രിഡ്ജിൽ ബീഫ് ഇരിപ്പുണ്ട് ഞാൻ ചൂടാക്കി എടുക്കാം, നിങ്ങൾ ഇങ്ങു പോരെ ഇവിടിപ്പോ ഞാൻ മാത്രേ ഉള്ളു. എല്ലാം കൂടി ഇവിടുന്ന് കെട്ടിയെടുത്തിട് ഒരു 2 മണിക്കൂർ ആയതേ ഉള്ളു.

കേൾക്കേണ്ടത് കേട്ടപ്പോ ചെക്കൻ ഓൺ ആയി.

Me: എടാ പിന്നെ ഞാൻ വരുന്ന വഴി ഒന്ന് വീണു കയ് കുറച്ചു മുറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് മരുന്ന് വല്ലോം ഇരിപ്പുണ്ടോ?

സായൂജ്: ഇങ്ങോട്ട് പോരെ അതൊക്കെ സെറ്റ് ആക്കാം.

ഞാൻ ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്തു. ഇനി അധികം ദൂരമില്ല.

സ്ഥിരം സന്ദർശകർ ആയതുകൊണ്ട് തന്നെ സെക്യൂരിറ്റിയും കെയർടേക്കറും അടക്കം അവിടെ ഒരുമാതിരി എല്ലാവരും ഞങ്ങളോട് കമ്പനിയാണ്. ഫ്ലാറ്റിന്റെ ഗേറ്റിൽ എത്തിയപ്പോ ഞാൻ വിൻഡോ കുറച്ചു മാത്രം താഴ്ത്തി തല മാത്രം പുറത്തേക്കിട്ടു.

Me: കൂയ്…… സന്തോഷണ്ണാ. ഞാൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വിളിച്ചു.

Santho: ഇതെവിടാടാ നീ. കണ്ടിട്ട് കുറച്ചായല്ലോ. ഇതെന്ന താമസിച്ചു പോയല്ലോ. എല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നു ഇവിടെ, അധികനേരം ആയില്ല പോയിട്ട്.

Me: അകത്തു വണ്ടി ഇടാൻ സ്ഥലമുണ്ടോ? ഒരു ട്രിപ്പ്‌ കഴിഞ്ഞു വരുവാ, വണ്ടി ഒന്ന് കഴുകിയെം വേണാരുന്നു.

Santho: നീ കയറ്റിയിടെടാ അകത്തു സ്‌പേസ്‌ ഉണ്ട്. കീ എന്റെൽ തന്ന മതി രാവിലെ ഞാൻ എടുത്ത് മാറ്റിക്കോളാം.

ഞാൻ അവന്മാർ മിക്സ്‌ ചെയ്തു കുടിച്ചോണ്ടിരുന്ന വാറ്റ് ബാക്കിയുള്ളത് അണ്ണന് കൊടുത്തു.

Me: ഡോ അടിച്ചു വീലായി ആൾക്കാരെ കൊണ്ടു പറയിപ്പിക്കരുത്. വേണേൽ കുമ്പിടിക്കും ചെറുത് കൊടുത്തേക്ക്. അവിടുത്തെ കെയർടേക്കറെ ഞങ്ങൾ കുമ്പിടി എന്നാണ് വിളിക്കാറ്.