ഒരു കാളക്കഥ [Master] 384

പൂറ്! ആദ്യമായി ഞാനാ വാക്ക് മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു. ചേച്ചി പറഞ്ഞതുപോലെ എന്ത് സുഖമാണ് ആ വാക്ക് ഉച്ചരിക്കാന്‍ തന്നെ! പൂറെന്നല്ല, പൂവെന്നായിരുന്നു ഇതിനു നല്‍കേണ്ടിയിരുന്ന പേര്. പണ്ടാരോ പൂവെന്ന്‍ എഴുതി വയ്ക്കുകയും, എങ്ങനെയോ വായുടെ വാല് മാഞ്ഞുപോയി ‘റ’ ആയി മാറിയതുമാകണം ഈ പദ നിഷ്പത്തിക്ക് കാരണം. അന്ന് പെന്‍സിലും ചോക്കും കരുത്തില്ലാത്ത മഷികളും ഉപയോഗിച്ചല്ലേ എഴുത്ത് നടത്തിയിരുന്നത്. ശരിക്കും ഇതൊരു പൂവുതന്നെയാണ്. അഴകാര്‍ന്ന ഇതളുകളും തള്ളി നില്‍ക്കുന്ന പരാഗണബിന്ദുവും ഉള്ളില്‍ അണ്ഡാശയവും എല്ലാറ്റിലും ഉപരിയായി മാസ്മരിക ഗന്ധവും അഭൌമസ്വാദുള്ള തേനും എല്ലാമുള്ള തികഞ്ഞ പുഷ്പം. മനോജ്ഞമായ ഈ പുഷ്പത്തിന്റെ പേര് തെറിയായി ഉപയോഗിക്കുന്നവര്‍ എത്ര വലിയ നിന്ദകരാണ്? ഈ സുഖകുസുമത്തെ സൃഷ്ടിച്ച സൃഷ്ടാവിനോടുള്ള അവഹേളനമല്ലേ അത്? സകല സുഖങ്ങളുടെയും സുഖമായ രതിസുഖത്തെ ആവാഹിക്കുകയും പ്രദാനം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്ന വന്യസുഖദായിനിയായ ഈ മാംസപുഷ്പത്തെ എങ്ങനെയാണ് ഒരു അവഹേളന അവയവമായി അവര്‍ക്ക് കാണാന്‍ സാധിക്കുന്നത്? ബീജത്തെ സ്വീകരിച്ച് മനുഷ്യനെ ഉരുവാക്കുന്ന സ്ത്രീയെന്ന അത്ഭുതയന്ത്രത്തിന്റെ സത്തയായ ഈ പ്രപഞ്ചാതീത സുഖകവാടത്തെ! ഇതാണ് പ്രപഞ്ച സൃഷ്ടാവിന്റെ ഏറ്റവും ഉദാത്തമായ സൃഷ്ടിശാലയിലേക്കുള്ള വാതില്‍. മാനവരാശിയുടെ നിലനില്‍പ്പ്‌ ഇതിലൂടെ മാത്രമാണ് സാധ്യമാകുന്നത്.

എന്റെ മുന്‍പില്‍ രോമത്താല്‍ മൂടപ്പെട്ട് ചേച്ചിയുടെ വിരലുകളാല്‍ അകന്നിരിക്കുന്ന, തുടുതുടുത്ത ചുവപ്പ് മാംസത്തിലേക്ക് ഞാന്‍ നോക്കി. നെയ്‌ പോലെയുള്ള കൊഴുത്ത സ്രവം അളവില്ലാതെ ഊറുകയാണ് അതിലൂടെ. എന്റെ മുഖം താഴുന്നത് കണ്ട ചേച്ചി തല താഴ്ത്തി നന്നായി മലര്‍ന്നുകിടന്ന് തുടകള്‍ വലിച്ചകത്തി. രണ്ടു കൈകള്‍ കൊണ്ടും അവള്‍ പൂറിന്റെ ചുണ്ടുകളെ പിളര്‍ത്തി എന്നെ ക്ഷണിച്ചു. ചെറിയ ഒരു ലിംഗം പോലെ കൂര്‍ത്ത് നില്‍ക്കുന്ന പൊട്ടില്‍ ചൂണ്ടുവിരല്‍ കൊണ്ട് അവള്‍ പരതുന്നുണ്ടായിരുന്നു. മയങ്ങിപ്പോയിരുന്ന ഞാന്‍ ഏതോ ലഹരിക്ക്‌ അടിപ്പെട്ടവനെപ്പോലെ ആ വഴുവഴുപ്പില്‍ നക്കി. ശരീരത്തില്‍ പടര്‍ന്നു പിടിച്ച അനുഭൂതിയെ വര്‍ണ്ണിക്കാന്‍ ലോകത്തൊരു ഭാഷയിലും മതിയായ വാക്കുകള്‍ ഉണ്ടാകില്ല. നാവില്‍ പതിഞ്ഞ ആ വഴുത്ത, അഭൌമ സുഖസ്പര്‍ശം ഒരു തരംഗമായി ശരീരമൊട്ടാകെ പടര്‍ന്നു പിടിച്ചു. ഞാനെന്ന വ്യക്തി അവിടെ ഇല്ലാതായി. മായേച്ചിയുടെ സുഖചഷകത്തിന്റെ ദാസനായിത്തീര്‍ന്ന എന്റെ എല്ലാ സ്നേഹവും അതിന്റെ പൂര്‍ണ്ണ ശക്തിയില്‍ എന്റെ നാവിലൂടെ പ്രവഹിച്ചു. അരുമയോടെ, കരുത്തോടെ, വെറിയോടെ ഞാനവളെ നക്കി.

“ഉഫ്ഫ്ഫ്ഫ്ഫ്ഫ്ഫ്ഫ്ഫ്ഫ്ഫ്ഫ്” ചേച്ചിയുടെ ഉച്ചത്തിലുള്ള സീല്‍ക്കാരം എന്റെ കാതുകളെ പുളകം കൊള്ളിച്ചു. ഉപ്പും പുളിയും മറ്റെന്തൊക്കെയോ രുചിഭേദങ്ങളും ഒന്നുചേര്‍ന്ന തീവ്രമായ സ്വാദ് എന്നെ അതിന്റെ അടിമയാക്കി മാറ്റി. ഞാനൊരു ഭ്രാന്തുപിടിച്ച നായയായി മാറിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ആ മാംസപുഷ്പത്തിന്റെ ഭ്രമിപ്പിക്കുന്ന സൌന്ദര്യത്തില്‍ ഞാന്‍ തിമിര്‍ത്ത് നക്കി.

“ഹൂ..ഹ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മം..ഇന്നാ..ഇത്…ഊഊഊഊഊ”

ചേച്ചി വെളിയിലേക്ക് ചാടിക്കിടന്ന മടക്ക്‌ എന്റെ വായിലേക്ക് തള്ളിക്കൊണ്ട് പുലമ്പി. എന്റെ പല്ലുകളുടെ ഇടയില്‍ അത് ഞെരിഞ്ഞു. വെന്തിട്ടില്ലാത്ത ഇറച്ചിക്കഷണം പോലെ അതെന്റെ വായില്‍ തെന്നിക്കളിച്ചു. മായേച്ചി സുഖാസ്വാദനത്തിന്റെ ഭ്രാന്തമായ തലത്തിലയിരുന്നു.

“ഉഫ്ഫ്..ഹമ്മേ..ഹ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മം” അവള്‍ ശക്തമായി ഉറക്കെ ഞരങ്ങിക്കൊണ്ട് പുളഞ്ഞു. എന്റെ നാവ് തുരന്നുതുരന്നു കയറുകയായിരുന്നു ആ സുഖഗുഹയുടെ ഉള്ളറകളിലേക്ക്. ചേച്ചി ഒരു പക്ഷെ ഇതിന്റെ പകുതി പോലും എന്നില്‍ നിന്നും പ്രതീക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ടാകില്ല. ഇങ്ങനെയൊരു സംഗതി ഭൂമിയില്‍ ഇല്ല എന്ന് അല്‍പ്പം മുന്‍പ് വരെ വിശ്വസിച്ചിരുന്ന, ഓര്‍ത്താല്‍ വാളുവയ്ക്കാന്‍ തോന്നും എന്ന് പറഞ്ഞ ഞാനാണ് ഗ്രഹണി പിടിച്ച നായെപ്പോലെ ചേച്ചിയുടെ പൂവിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് നാക്ക് കൂര്‍പ്പിച്ചു കടത്തി എന്തൊക്കെയോ തേടുന്നത്.