“ഇരു ഇരു …. നീ എന്ന സൊല്ലറെൻ … എനക്ക് ഒന്നുമേ പുരിയിലെ …”
ഏറെ നേരത്തിനു ശേഷം ഒരു മനുഷ്യജീവിയെ കണ്ട ആശ്വാസത്തിൽ ഫൈസൽ നെഞ്ചത്ത് കൈ വച്ച് ശ്വാസം പിടിച്ചു , എന്നിട്ടു പറഞ്ഞു
“വഴി തെറ്റി , എനിക്ക് വീട്ടി പോണം ”
“ങ്ങാ…” കേട്ടത് മനസിലാകാത്തത് കൊണ്ടാണോ എന്തോ , ഉഷയുടെ മറുപടി പതുക്കെയായിരുന്നു.
“ഇരുട്ടിയതു കൊണ്ട് വഴി തെറ്റുന്നു , ചേച്ചിക്ക്……. കൂടെ ….ഒന്ന് കൂടെ വരവോ?”
“അയ്യായ …. ഒത്ത പുരുഷൻ കേക്കര കേൾവിയ ഇത് ,എന്ന ഏതവത് പാത്തു ഭയന്താച്ചാ ?” ഉഷ വെള്ളത്തിലിരുന്ന് മുഖം പൊതി ചിരിച്ചു .അതായതു കുണ്ണക്ക് കനം വച്ച ആണൊരുത്തൻ ചോദിയ്ക്കാൻ പാടില്ലാത്ത ഒരു ഊമ്പിയ സഹായം ?
അണ്ടി ! അതെന്താ ആണുങ്ങക്ക് പേടിക്കാനും ,സഹായം ചോദിക്കാനും ഒന്നും പാടില്ലേ , എന്തൊരു മൂഞ്ചിയ ലോകമാണിത്.ജൻഡർ ന്യൂട്രാലിറ്റിക്ക് ഈ കാട്ടു മുക്കിൽ ഒരു വിലയുമില്ല…..?
ഫൈസലിന്റെ മുഖഭാവം കണ്ടത് കൊണ്ടാകണം ഉഷയുടെ മനസ്സലിഞ്ഞു “കൊണ്ടൊന്നും വിട മൂടിയത്, ദോ അന്ത വളിയിൽ സുമാർ 2 കിലോമീറ്റര് പോണ മെയിൻ റോഡ് , ആന പാത്തു പോങ്ങ പുലി ,യാന , എയെല്ലാമെ ഇറങ്ങാന് ടൈം , റൊമ്പ ഡൈഞ്ചർ. ”
ഫൈസൽ തളർന്ന് നിലത്തെ പുല്ലിൽ മലർന്നു കിടന്നു , തർക്കിക്കാനുള്ള ഊർജ്ജം ബാക്കിയില്ല.
“ദോ വേണെന്ന എൻ കൂടെ നൈറ്റ് താങ്ങിക്കോ”
ഫൈസൽ ചിന്തിച്ചു – വേണോ വേണ്ടേ ?, ഇവൾ പറഞ്ഞു തന്ന വഴി പോകാനാണെങ്കിൽ ഒറ്റ പീസ് ആയി വീട്ടിൽ എത്തുമെന്ന് ഒരു പ്രതീക്ഷയുമില്ല. ഇവളുടെ വീട്ടിൽ പോകാനെങ്കിൽ കാട്ടു പൂച്ചയും നരിച്ചീരും മൂങ്ങയും , എല്ലാം സാത്താന്റെ കൂതികൾ.
മാഷെ ‘കഞ്ഞി വെയ്പ്പ്’ വായിച്ച് അന്നേ ഒരു ഫാനായവളാ ഈയുള്ളവൾ. ആനാൽ മാഷിൻ്റെ എന്ത കത ആനാലും എനക്ക് ഇനിപ്പ്
ഡേയ് ഡി ഡി ടീ ..എന്തമാതിരി കതയെടാ ഇത്. അൾട്രാ മോഡേൺ അവലും കഞ്ഞീം. ഒന്നാന്തരം ഉരുക്കിയൊഴിച്ച കൊഴുത്ത ഭാഷ. പേപ്പറും കത്രികയും തോൽക്കുന്ന ചടുലത. അവസാനത്തെ ചാരുലത.
നാട്ടിലെ കുരീക്കാടി ഗൗരീടെ കൊട്ടാരം വീടും വയലിറമ്പിലെ കൈത്തോടിൻ്റെ കരയിൽ ഓലമേഞ്ഞ് അന്തസ്സോടെ ഒറ്റയ്ക്ക് നിന്നിരുന്നു. മകൾ ഓമന രാജകുമാരിയുമായി ഗൗരി ആ ഇരട്ട മുറി വീട്ടിൽ രാജ്ഞിയായി പായ വിരിച്ച് കാത്തിരുന്നു, കന്നി അയ്യപ്പന്മാർക്ക് ഇരുമുടി കെട്ടാനും ഗുരുസ്വാമിമാർക്ക് തെളിഞ്ഞ വാറ്റിനൊപ്പം ശിവമൂലി തെറുത്ത് കൊടുക്കാനും.
പാലച്ചോട്ടിലെ തോട്ടിൽ ഇപ്പൊഴുമുണ്ടോ ആ തെഴുത്ത യക്ഷി
ആരെ …. വാഹ് …..
Nice bro
എഴുത്തിനു ഒരു ഭംഗിയുണ്ട്, തുടരുക ഒരു രണ്ടാം ഭാഗം പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു!