“ചേച്ചി… ” ഫൈസൽ വീട്ടിനകത്തെക്കു കയറി. ചെറിയ വരാന്തയും ഒരു മുറിയും കടന്ന് ഫൈസൽ അടുക്കളയിൽ എത്തി. അഭിസാരിണി അകത്തെങ്ങും ഇല്ല. പാത്രങ്ങൾ കൂട്ടി മുട്ടുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് അവൻ പിന്നാമ്പുറത്തെക്കിറങ്ങി.
തൊഴുത്തിൽ എണ്ണ കറുപ്പുള്ള പശു നിന്ന് അയവെട്ടുന്നു. പശുവിൻ്റെ അടുത്തായി ഒരു ചരിവം തനിയെ നിന്ന് കറങ്ങുന്നു.
“എന്ന ഇങ്ക വന്ത് നിക്കറെ?” എവിടെ നിന്നോ ഒരു കെട്ട് വൈക്കോലുമായി ഉഷ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു.
“അത് പിന്നെ… ”
അവൾ വൈക്കോൽ പശുവിനു മുന്നിൽ കുടഞ്ഞിട്ടു.
” ഉന്നക്ക് എന്ന പ്രച്ചനം തമ്പി, ദോ ഇപ്പവേ എടുത്ത് തറെൻ. ” ഉഷ കൈലി തുടയുടെ മുക്കാലോളം കാണത്തക്ക വിധത്തിൽ എടുത്ത് എളിയിൽ കുത്തി. പശുവിൻ്റെ അടുത്തേക്ക് ഒരു പലക വലിച്ചിട്ട് ചരിവം എടുത്ത് ഇരു തുടകൾക്കിടയിലും വച്ച് കുന്തിച്ചിരുന്നു.
ഫൈസലിൻ്റെ തൊണ്ട വറ്റിവരണ്ടു. വാഴ പിണ്ടി തുടകൾ, പണി ചെയ്ത് ഉറച്ചതെങ്കിലും ഒരൽപം ചാടിയ വയറിൽ കുഴിഞ്ഞ പൊക്കിൾ. സുന്ദരമായ വട്ട മുഖം . ഇപ്പോ പൊട്ടും എന്ന മട്ടിൽ വൈലറ്റ് ബ്ലൗസിൽ തിങ്ങി നിറഞ്ഞിരിക്കുന്ന മുലകൾ, ആ ചാലുകളിലെക്ക് ഒഴുകി മറയുന്ന വിയർപ്പു തുള്ളികൾ. വിയർത്ത കക്ഷങ്ങളിൽ നിന്ന് പശുവിൻ്റെ അകിട്ടിലെക്കു പോകുന്ന കൊഴുത്ത കൈകൾ. മൃദുവായി പശുവിനെ കറക്കുംബോൾ മെല്ലെ ഉലയുന്ന ശരീരം.
കോടമഞ്ഞ് കൂടി കൂടി വന്നു. പാല പൂവിൻ്റെ മനം മയക്കുന്ന ഗന്ധം.
സ്വപ്നത്തിലെന്നപോലെ യാന്ത്രികമായി ഫൈസൽ ഉഷയുടെ അടുത്തു ചെന്ന് കുത്തിയിരുന്നു.. പാൽ പാത്രത്തിലെക്കു വീഴുന്ന താളാത്മകമായ ശബ്ദം.
മാഷെ ‘കഞ്ഞി വെയ്പ്പ്’ വായിച്ച് അന്നേ ഒരു ഫാനായവളാ ഈയുള്ളവൾ. ആനാൽ മാഷിൻ്റെ എന്ത കത ആനാലും എനക്ക് ഇനിപ്പ്
ഡേയ് ഡി ഡി ടീ ..എന്തമാതിരി കതയെടാ ഇത്. അൾട്രാ മോഡേൺ അവലും കഞ്ഞീം. ഒന്നാന്തരം ഉരുക്കിയൊഴിച്ച കൊഴുത്ത ഭാഷ. പേപ്പറും കത്രികയും തോൽക്കുന്ന ചടുലത. അവസാനത്തെ ചാരുലത.
നാട്ടിലെ കുരീക്കാടി ഗൗരീടെ കൊട്ടാരം വീടും വയലിറമ്പിലെ കൈത്തോടിൻ്റെ കരയിൽ ഓലമേഞ്ഞ് അന്തസ്സോടെ ഒറ്റയ്ക്ക് നിന്നിരുന്നു. മകൾ ഓമന രാജകുമാരിയുമായി ഗൗരി ആ ഇരട്ട മുറി വീട്ടിൽ രാജ്ഞിയായി പായ വിരിച്ച് കാത്തിരുന്നു, കന്നി അയ്യപ്പന്മാർക്ക് ഇരുമുടി കെട്ടാനും ഗുരുസ്വാമിമാർക്ക് തെളിഞ്ഞ വാറ്റിനൊപ്പം ശിവമൂലി തെറുത്ത് കൊടുക്കാനും.
പാലച്ചോട്ടിലെ തോട്ടിൽ ഇപ്പൊഴുമുണ്ടോ ആ തെഴുത്ത യക്ഷി
ആരെ …. വാഹ് …..
Nice bro
എഴുത്തിനു ഒരു ഭംഗിയുണ്ട്, തുടരുക ഒരു രണ്ടാം ഭാഗം പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു!