“എന്നയ്യാ ഇത്. ഇത്ക്ക് മുന്നാടി പൊംബളയെ പാത്തതെ ഇല്ലയാ ” ഫൈസലിൻ്റെ നോട്ടം കണ്ട് ഉഷക്ക് ചിരി വന്നു.
ഫൈസൽ യാന്ത്രികമായി തലയാട്ടി. നെഞ്ച് പട പടാന്ന് ഇടിക്കുന്നു
“ചേച്ചി…”
”എന്നയ്യാ , ” ഉഷ കറക്കുന്നത് നിർത്തി.
” നീ എന്തോരു സുന്ദരിയാ ”
”മ്മ് പാത്തപ്പഴെ നെചാച്ച് , കൈയ്യിലെ എതാവത് ഉരുക്കാ? അതോ അപ്പിടിയെ തൂക്കിട്ട് വന്തതാ ? “.
ഫൈസൽ പോക്കറ്റിൽ നിന്നും ഗാന്ധി തപ്പിടെയുത്തു അവളെ കാണിച്ചു. ഉഷയുടെ കണ്ണ് വിടർന്നു.
”മൊതലെ സോല്ലവേണ്ടിയതാനെ , ഉള്ളെപ്പോയി ഇരി നാൻ ഇന്ത പണി തീർത്ത് വരെൻ ”
ശ്യംഗാരച്ചിരിയോടുകൂടി ഉഷ അഞ്ഞൂറ് ഫൈസലിൻ്റെ കൈയ്യിൽ നിന്നും നുള്ളിയെടുത്ത് അരയിൽ തിരുകി. അവൻ്റെ ശ്വാസം നേരെ വീണു. അപ്പോ ചേച്ചി പൊളിയാണ് ! .
“ഞാനിവിടിരുന്നോളാം ചേച്ചി കറക്കുന്നതു കാണാൻ നല്ല രസം.”
”അപ്പിടിയാ…… ആനാൽ മാറ്റർ മുടിഞ്ചാൽ നാൻ വെറും കവിവേപ്പില.ഇല്ലെയ ?”
”ഞാൻ അപ്പിടിയൊന്നും അല്ല ” അവൻ കുടിനീരിറക്കി.
“ശേരിയങ്കപ്പ…. നിങ്ക എന്ത ഊര് , മുന്നാടി ഇങ്കെ പാക്കവേ ഇല്ലെ?” ഉഷ വേഗത്തിൽ പശുവിനെ കറക്കാൻ തുടങ്ങി.
” വീടാണോ ? തിരുവന്തപുരത്താ…. ബാപ്പ ഇവിടെയൊരു ഏലത്തോട്ടം മേടിച്ചു. വല്ലപ്പോഴും വരുമ്പോ ഞാനും കൂടെ കേറി വരും.”
“അന്ത അനു അമ്മാവുടെ തോട്ടമാ? “ഉഷ കവ നിർത്തി ഒട്ടൊരമ്പരപ്പോടെ ചോദിച്ചു.
“ആ അതു തന്നെ. ”
“എൻ സ്വാമി.. അന്ത പെരിയ മനുഷ്യൻ്റെ പുള്ളയാ നീ… എതുക്ക് ഇന്ത മാതിരി എടത്തിലെ , ചിന്ന പുള്ള നീങ്കെ.”
“ഓ പിന്നെ…. ഒന്ന് പോയേച്ചി. ചിന്ന പുള്ള, മൈരാണ് ” ” ഫൈസലിൻ്റെ വിരലുകൾ ഉഷയുടെ തോളിലൂടെ ഇഴഞ്ഞ് കഴുത്തിൽ ഇക്കിളി കൂട്ടി.
മാഷെ ‘കഞ്ഞി വെയ്പ്പ്’ വായിച്ച് അന്നേ ഒരു ഫാനായവളാ ഈയുള്ളവൾ. ആനാൽ മാഷിൻ്റെ എന്ത കത ആനാലും എനക്ക് ഇനിപ്പ്
ഡേയ് ഡി ഡി ടീ ..എന്തമാതിരി കതയെടാ ഇത്. അൾട്രാ മോഡേൺ അവലും കഞ്ഞീം. ഒന്നാന്തരം ഉരുക്കിയൊഴിച്ച കൊഴുത്ത ഭാഷ. പേപ്പറും കത്രികയും തോൽക്കുന്ന ചടുലത. അവസാനത്തെ ചാരുലത.
നാട്ടിലെ കുരീക്കാടി ഗൗരീടെ കൊട്ടാരം വീടും വയലിറമ്പിലെ കൈത്തോടിൻ്റെ കരയിൽ ഓലമേഞ്ഞ് അന്തസ്സോടെ ഒറ്റയ്ക്ക് നിന്നിരുന്നു. മകൾ ഓമന രാജകുമാരിയുമായി ഗൗരി ആ ഇരട്ട മുറി വീട്ടിൽ രാജ്ഞിയായി പായ വിരിച്ച് കാത്തിരുന്നു, കന്നി അയ്യപ്പന്മാർക്ക് ഇരുമുടി കെട്ടാനും ഗുരുസ്വാമിമാർക്ക് തെളിഞ്ഞ വാറ്റിനൊപ്പം ശിവമൂലി തെറുത്ത് കൊടുക്കാനും.
പാലച്ചോട്ടിലെ തോട്ടിൽ ഇപ്പൊഴുമുണ്ടോ ആ തെഴുത്ത യക്ഷി
ആരെ …. വാഹ് …..
Nice bro
എഴുത്തിനു ഒരു ഭംഗിയുണ്ട്, തുടരുക ഒരു രണ്ടാം ഭാഗം പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു!