നിമ്മി ഭാസ്കർക്ക് ജാക്കി വയ്ക്കുമ്പോൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ തന്നെ അറിയാം ആരാണ് നിലവിൽ ജാക്കി പ്രയോഗിക്കുന്നത് എന്ന്…. കാരണം അളവ് കൊണ്ട് അറിയാം അത് മാർട്ടീനോ ബഷീറോ ആൻഡ്രുസോ അതോ മറ്റാരെങ്കിലും ആണോ എന്ന്…പക്ഷേ, അന്ന് നിമ്മിക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ വയ്യെന്നായി… നാളിത് വരെ അനുഭവിക്കാത്ത ഒരു അനുഭൂതി…. ആളറിയാതെ തന്നെ നിമ്മി യാന്ത്രികമായി കാൽ അകത്തി സൗകര്യം ചെയ്തു കൊടുത്തു…. ഒരു അഞ്ചു സെൽ ടോർച്ചു പോലെ…

” തന്റെ നേരെ ഇത്രയും സ്വാതന്ത്ര്യം എടുക്കാൻ.. ആര് ഇവൻ? ” എന്ന മട്ടിൽ ചിറഞ്ഞു കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോഴും ഉള്ളിൽ കുളിരു കോരുകയായിരുന്നു, നിമ്മിക്ക്..

ഒന്നും അല്ലേലും ഇത്ര കണ്ടു റൊമാന്റിക് ആയി ക്ലാസിക് നിലവാരത്തിൽ ജാക്കി പ്രദാനം ചെയ്ത “ഉടയോനെ ” നിമ്മിക്ക് കാണേണ്ടതുണ്ടായിരുന്നു…..

വെളുത്തു സുമുഖൻ ആയ നല്ല ആരോഗ്യം ഉള്ള ചെറുപ്പകാരൻ… അഞ്ചാറ് നാളത്തെ വളർച്ചയുള്ള കുറ്റി രോമങ്ങൾ ഉണ്ട്, മുഖത്ത്…

ഷേവ് ചെയ്തിരുന്നെങ്കിൽ.. ഇത്രേം ഭംഗി ഉണ്ടാവില്ലായിരുന്നു… എന്ന് തോന്നി …

“ജാക്കി ഒക്കെ എനിക്ക് ഇഷ്ടായി… പക്ഷേ… ഇത്രേം സ്വാതന്ത്ര്യം എടുക്കാൻ ആരാ… താൻ…? ”

എന്ന മട്ടിൽ നിമ്മി രൂക്ഷമായി നോക്കുമ്പോഴും ദുസ്വാതന്ത്ര്യം എടുത്ത് അയാൾ പുഞ്ചിരിക്കുക കൂടി ചെയ്‍തത് നിമ്മിക്ക് ഇഷമായില്ല..

അപ്പോഴാണ്… “കുഴപ്പോല്ല… നമ്മുടെ ആളാ… ”

എന്ന പോലെ… ബഷീർ കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചത്…

“അതോണ്ടല്ലേ… നേരത്തെ തന്നെ ഞാൻ പരിചയം കാണിച്ചത്? ” എന്ന മട്ടിൽ ആ ചുള്ളൻ അപ്പോഴും ചിരിച്ചു തന്നെ ഇരുന്നു.

ബഷീറിന്റെ ഇടപെടൽ കാരണം ചുള്ളനെ ഗ്യാങ്ങിൽ ഉൾപെടുത്താൻ നിമ്മി നിർബന്ധിതയായി…

ബസ് ഇറങ്ങിയപ്പോൾ നിമ്മി ആദ്യം ശ്രദ്ധിച്ചത്… ആ ചുള്ളനെ ആയിരുന്നു ..

ഇൻ ചെയ്ത ആ ചെറുപ്പക്കാരന്റെ മർമ്മ സ്ഥാനത്തു നിമ്മി കള്ളക്കണ്ണു കൊണ്ട് ഇടയ്ക്കൊന്ന് ഉഴിഞ്ഞു ബലത്തിന്റെ ഉറവിടം ഉറപ്പ്‌ വരുത്തി…

“നിമ്മി, ഞാൻ പരിചയപ്പെടുത്തിയില്ലല്ലോ? ഇത് കിരൺ… കെമിസ്ട്രിയാ… ഇന്നലെ ജോയിൻ ചെയ്തു ”

“ഞങ്ങൾ… നേരത്തെ പരിചയപെട്ടല്ലോ ”

എന്ന ഭാവം ആയിരുന്നു കിരണിന്റെ എങ്കിലും… അവർ പരസ്പരം ഹസ്ത ദാനം ചെയ്തു..

കൂട്ടത്തിൽ… മൃദുലമായ നിമ്മിയുടെ വിരലിൽ ചെറുതായി ഞോണ്ടാൻ കിരൺ മറന്നില്ല…

ഹസ്തദാനത്തിന് ശേഷം.. നിമ്മി, കീഴ്ച്ചുണ്ട് കടിച്ചു, “നീ ആളു തെറ്റില്ലല്ലോ? ” എന്ന പോലെ… കിരന്റെ നേരെ ഒരു കള്ള നോട്ടം എറിഞ്ഞു.

നിമ്മി ധൃതിയിൽ മുന്നിൽ പോയി…