ഒടുവിൽ കവിതയുടെ സഹായം തേടാൻ തീരുമാനിച്ചു….
” മോളേ….? ”
” എന്താ… ചേട്ടാ..? ”
” ഒന്നിങ്ങു വന്നേ.. ”
ധൃതിയിൽ മുടി വാരി കെട്ടിക്കൊണ്ട് കവിത ഇറങ്ങി വന്നു..
കവിതയുടെ നഗ്നമായ കക്ഷത്തിൽ അന്നത്തെ ഷേവിങ്ങിന് ഉള്ള കുറ്റി മുടി കണ്ടു ശ്യാമിന്റെ കുട്ടൻ കേറി മൂത്തു…
” കുറുക്കന്റെ കണ്ണ് എപ്പോഴും കോഴിക്കൂട്ടിൽ തന്നെ…!”
ശ്യാമിനെ കളിയാക്കി, മുടി കെട്ട് പൂർത്തിയാകാതെ ലേശം അസഹിഷ്ണുത നടിച്ചു ചോദിച്ചു..,
” എന്താ…? അടുക്കളയിൽ നൂറു കൂട്ടം പണിയുണ്ട്… ”
” ഏടി, ഒരു മീശ രോമം മൂക്കിൽ കേറി നിന്ന് വല്ലാത്ത ഇറിറ്റേഷൻ… നീ ഒന്നു നോക്കി വെട്ടിക്കെ… ”
” ഓ.. ഞാൻ കരുതി എന്തോ ആനക്കാര്യമാവും എന്ന്.. ”
” എന്തോ ആവട്ടെ… നീ നോക്ക്…. ”
” ഈ പട്ടാപകൽ… എല്ലാരും കാണകെ… എനിക്കെങ്ങും വയ്യ… നാണക്കേട്…!”
കവിത ഒഴിഞ്ഞു മാറി…
” എന്നാൽ അകത്തു പോകാം…”
” വേല കയ്യിൽ ഇരിക്കട്ടെ, മോനെ… ”
ചുണ്ട് കോട്ടി കവിത പറഞ്ഞു…
” അയ്യോ.. അതിനൊന്നും അല്ല… ”
ശ്യാം കവിതയുടെ തെറ്റിധാരണ മാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു…
” രാത്രിയത്തെ ക്ഷീണം ബാക്കി കിടക്കുന്നു… എവിടെയൊക്കെ നീറ്റൽ ഉണ്ടെന്ന് വെള്ളം വീഴുമ്പോൾ അറിയാം…! ഹോ… ഭ്രാന്ത് പിടിച്ച പോലല്ലായിരുന്നോ… ദുഷ്ടൻ…? “
