പാവാടത്തുമ്പികൾ [ക്യാ മറാ മാൻ] 210

ഞാൻ ; ” നിങ്ങൾക്കാർക്കും എതിർപ്പില്ലെങ്കിൽ തീർച്ചയായും ഞാൻ പോകും. പോയി ചിലതൊക്കെ അവളിൽ എനിക്ക് ചെയ്‌തു തീർക്കാനുണ്ട്. ”

ചേച്ചി ; ” അതിന്, ഞങ്ങടെ സമ്മതം എന്തിനാടാ ?. ഞങ്ങളുടെ അനുവാദം ചോദിച്ചിട്ടാണോ എപ്പോഴും നീ കള്ളവെടിവെക്കാൻ പോകുന്നത് ?.”

ഞാൻ; ” അല്ല, ഇവളെ കെട്ടിയാലുടൻ ഞാൻ ഇവിടുത്തെ മരുമകൻ ആവാൻ പോകുകയല്ലേ ?…അതുകൊണ്ട് ചോദിച്ചതാ….”

ചേച്ചി ; ” ഓ…നിനക്ക് ആ മര്യാദയൊക്കെ ഉണ്ടോ ?. സാരമില്ല, നീ എവിടെപ്പോയി ആരെ ഊക്കുന്നതിലും ആർക്ക് വെടിവെക്കുന്നതിലും ഞങ്ങൾക്കാർക്കും ഒരു എതിർപ്പുമില്ല. പിന്നെ, ഇവൾ !. ഇവൾക്കും ഒരു വിരോധവും ഉണ്ടാവാൻ വഴിയില്ല. പക്ഷെ, തിരിച്ചും അതുപോലൊക്കെ ആയിരിക്കണം. ഇവൾക്കും ഞങ്ങൾക്കും…എല്ലാവർക്കും അതുപോലെ എന്തിനും ഏതിനുമുള്ള എല്ലാ സ്വാതന്ത്ര്യവും ഇവിടുത്തെ ഇനിയുള്ള കുടുംബസ്‌ഥൻ എന്ന നിലയിൽ നീ ഞങ്ങൾക്കും നൽകണം. ”

ഞാൻ നിറഞ്ഞ സന്തോഷത്തോടെ….” അതിന് ഞാൻ എപ്പോഴേ റെഡി. പൂർണ്ണസന്തോഷത്തോടെ ഞാനത് സമ്മതിച്ചുതരുന്നു. എനിക്കും, എന്നെപ്പോലെ നിങ്ങളും ആവുന്നതിലാ സന്തോഷം മുഴുവൻ. അതിനുവേണ്ടി, നിങ്ങളെ നിങ്ങൾ പറയുന്നസ്‌ഥലത്തു കൊണ്ടെത്തിക്കുന്നതിനോ ?…മറ്റു എന്ത് സഹായവും സാഹസവും ഏതുനിമിഷവും ചെയ്തുതരാനും തയ്യാർ പോരേ ?.ചേച്ചിക്ക് അളിയൻപോലും തരാതിരുന്ന എല്ലാ സ്വാതന്ത്ര്യവും പരിപൂർണ്ണമായി ഇനിയങ്ങോട്ട് തരും ഞാൻ !. ”

ചേച്ചി ; ” എനിക്ക് ആര്, എന്ത് സ്വാതന്ത്ര്യം തന്നാലും…ഇല്ലെങ്കിലും എനിക്കിഷ്‌ടപ്പെടുന്ന പോലൊക്കെ ഞാൻ ജീവിക്കുന്നുണ്ട് എപ്പോഴും.”

ഞാൻ ; ” അപ്പോൾ ചേച്ചിമോളും മോശമല്ല, അല്ലേ?.അത് ആരൊക്കെയായി എന്നെങ്കിലും പറഞ്ഞുതരുമോ ചേച്ചിമോളെ?. ”

ചേച്ചി ; ” അതൊക്കെ, നിനക്ക് ഇപ്പോൾത്തന്നെ അറിഞ്ഞേതീരൂ എൻറെ അനിയൻമോനെ ?. ഇപ്പോൾ ഇത്രയൊക്കെ നീ അറിഞ്ഞില്ലേ ?…എല്ലാംകൂടി ഒരുമിച്ചറിഞ്ഞാൽ ഒരു സുഖവും കാണില്ല. അതുകൊണ്ട് ബാക്കിയൊക്കെ, അതിൻറെ സമയമാകുമ്പോൾ…ചേച്ചി ഓരോന്ന് ഓരോന്നായി കേൾപ്പിച്ചുതരാം. ഇപ്പോൾ എൻറെ പൊന്നുമോൻ ഒന്നടങ്ങു.ഇനിമുതൽ നീ എൻറെ വെറും മോൻ മാത്രമല്ല, മരുമകൻ കൂടിയല്ലേ ?… ”