പാവാടത്തുമ്പികൾ 2 [ക്യാ മറാ മാൻ] 117

പൂറ്റിൽ പറന്നടിച്ചുള്ള രണ്ട്പ്രാവശ്യത്തെ വെള്ളം കളയലും…എല്ലാംകൂടി ശരീരത്തെ ആകെമൊത്തം ക്ഷീണിപ്പിച്ചു കശക്കികളഞ്ഞിരുന്നു. അതേസമയം, ദിവ്യയുടെ അവസ്‌ഥ എന്നാൽ അപ്പോൾ എന്തായിരിക്കും എന്ന്കൂടി ചിന്തിച്ചു ഞാൻ അത്ഭുതപ്പെടുകയും ചെയ്‌തു. എന്നാൽ, അങ്ങനെ ആ കോലത്തിൽ എല്ലാം കണ്ട ചേച്ചിയെകൂടി അന്നേരം ഒന്ന് നന്നായി ഉപ്പുനോക്കണം എന്നൊരാഗ്രഹവും എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു. അത് സാധിച്ചെടുക്കാൻ എൻറെ അപ്പോഴത്തെ ശാരീരിക അവസ്‌ഥ വിഘ്‌നമായ് വരുന്നത് ആലോചിച്ചപ്പോൾ… എനിക്ക് അതിലെല്ലാം ഏറെ വിഷമവും നിരാശയും അനുഭവപെട്ടു എന്നതും മറ്റൊരു തള്ളിക്കളയാനാവാത്ത സത്യം തന്നെയായിരുന്നു.

തളർന്നുകിടക്കുമ്പോഴും…ദിവ്യ എന്നെ തെല്ലും കൈവിടാതെ , ചുംബിച്ചു കൊതിയടങ്ങാതെ…അപ്പോഴും ചുറ്റിപിടിച്ചു പുണർന്നു തികഞ്ഞൊരു കാമദാഹിയായി കിടക്കുകയായിരുന്നു. ഇവൾക്ക് ഇതെന്താ?…ഒരിക്കലും അണയാത്ത വല്ലാതുള്ള കാട്ടുകഴപ്പോ ?…അതോ ഇനി എന്നോട് എന്തെങ്കിലും കാമാർത്തപ്രണയമോ ?….ഞാൻ ശരിക്കും ചിന്താകുലനായിപ്പോയി. എന്നാൽ, അപ്പോഴേക്കും എല്ലാം കണ്ടും സുഖിച്ചും മടുത്തു ചേച്ചിയും സ്വന്തം കിടക്കയിലേക്ക് മടങ്ങി ചെറുമയക്കത്തിലേക്ക് കാലെടുത്തു വച്ചിരുന്നു. നൈറ്റി തിരികെയെടുത്തു ധരിക്കുവാൻ മറന്നുപോയിട്ടോ ഇനിയത് ആവശ്യമില്ലെന്ന് തോന്നിയിട്ടോ…

എന്തോ, അരികിൽ കിടന്നൊരു ബഡ്ഡ്ഷീറ്റ് എടുത്തു സ്വശരീരം ചേച്ചിതന്നെ മറച്ചു കിടന്നു. എനിക്കപ്പോൾ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞു ഒന്നുകൂടി ചേച്ചിയെ വിളിച്ചുണർത്തുവാനോ…ദിവ്യയെ തള്ളിമാറ്റി അവിടുന്നെഴുന്നേറ്റ് സ്വന്തം മുറിയിലേക്ക് മടങ്ങുവാനോ…ഒന്നിനും തോന്നിയില്ല, കഴിഞ്ഞുമില്ല. ആ ശരീരതളർച്ചയും ആലസ്യവും അധികം താമസിയാതെ എന്നെയും നിദ്രയിലേക്ക് തന്നെ തള്ളിയിട്ടേക്കും എന്നെനിക്ക് നല്ല ഉറപ്പുണ്ടായിരുന്നു. എനിക്കങ്ങനെ വരൂന്നത് ഞാൻ അറിയുന്നതിന് മുൻപേ ദിവ്യയിൽ സംഭവിച്ചു, അമ്മയെപ്പോലെ മകളും ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീഴുന്നത് കാണുന്നത് മാത്രം എനിക്ക് നല്ല ഓർമ്മയുണ്ട്.

പിറ്റേന്നു….എന്നെ വിടാതെ കെട്ടിപ്പുണർന്ന് എന്നെപോലെ കൊടുനഗ്നതയിൽ ചുറ്റിവരിഞ്ഞുകിടന്ന എൻറെ അനിയത്തി സുന്ദരിയെയോ?….മേലെ ബെഡ്‌ഡിൽ ബെഡ്ഷീറ്റ് പുതച്ചുറങ്ങിയ ചേച്ചിപ്പെണ്ണിനെയോ ?…ആരെയും ആ ഒരു പരിസരത്തും കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ഞാൻ മാത്രം പിറന്നവേഷത്തിൽ താഴെ ബെഡിൽ കമഴ്ന്നടിച്ചു കിടപ്പുണ്ട്. തുണി എല്ലാം എടുത്തുടുത്തു പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോൾ അടുക്കളയിൽ വലിയ പെരുമാറ്റ ശബ്ദം. അങ്ങോട്ടേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ…

എല്ലാം ഉണ്ടവിടെ. കൂട്ടത്തിൽ ദീപപ്പെണ്ണിന് തന്നെ കൊഞ്ചിച്ചിരി കൂടുതൽ. അതിൽ നിന്ന്തന്നെ എല്ലാം അവൾ അറിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു എന്നെനിക്ക് നൂറുശതമാനം ബോധ്യമായി. എല്ലാവരും നല്ല ചിരിയും കളിയും സംസാരവും ബഹളവും ഒക്കെയായി അടിച്ചുപൊളിച്ചുള്ള തിമിർപ്പിൽ തന്നെയാണ്. എങ്കിലും ആ എല്ലാ തകർക്കലിൽ നിന്നും എനിക്ക് വല്യ അത്ഭുതമായി തോന്നിയത്…പതിവിലും വിട്ടുള്ള അവരുടെ വസ്ത്രധാരണം തന്നെയായിരുന്നു.