പച്ചപ്പ് [®൦¥] 601

താൻ എതിർത്തപ്പോൾ ബലമായി തന്നെ കയറി പിടിക്കും എന്ന് വിചാരിച്ച മീരയ്ക്ക് പെട്ടന്ന് എന്തോ വിഷമം ആയി.

ശരിക്കും അവൾ ഒരു ആണിന്റെ ചൂട് അറിയാൻ കൊതിച്ചിരുന്നു. പക്ഷെ മകനെപോലെ കണ്ട രാജുവിനെ അവൾക്ക് അങ്ങനെ കാണാൻ സാധിച്ചിരുന്നില്ല.

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു മീര അവന്റെ റൂമിലേക്ക് പോയി.

,, രാജു വാ വന്ന് ഭക്ഷണം കഴിക്ക്

,, ഉം

അവൻ എഴുന്നേറ്റു അവളുടെ കൂടെ നടന്നു.

,, മാമി

,, എന്താ.

,, എനിക്ക് തെറ്റ് പറ്റിപോയി. എന്തോ പെട്ടന്ന് അങ്ങനെ ഒക്കെ തോന്നി ഇനി ഒരിക്കലും ഞാൻ അങ്ങനെ വരില്ല.

,, അത് വിട്ടേക്ക്. എനിക്ക് മനസിലാവും എല്ലാം നിന്റെ പ്രായത്തിന്റെ ആണ്. ഞാൻ നിന്റെ മാമി ആണ്.

,, ഉം.

അവന്റെ ആ നിഷ്കളങ്കമായ പെരുമാറ്റം മീരയുടെ മനസിനെ വല്ലാതെ അലട്ടി. അവൾ അവന് ഭക്ഷണം വിളമ്പി കൊടുത്തു.

അവളെ ഒന്ന് നോക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ രാജു ഭക്ഷണം കഴിച്ചു എഴുന്നേറ്റു.

വൈകുന്നേരം പതിവിലും നേരത്തേ രാജു സ്റ്റേഷനിൽ പോയി. അവൻ തന്നോട് ഒന്നും സംസാരിക്കാതെ പോയത് അവളെ വിഷമിപ്പിച്ചു.

രാത്രി പതിവ് പോലെ വാസു വന്നു. മീര ആകെ സങ്കടപ്പെട്ടു ഭക്ഷണം പോലും കഴിക്കാതെ കിടന്നു.

,, നിനക്ക് എന്താടി സുഖം ഇല്ലേ.

,, ചെറിയ തല വേദന

,, ഡോക്ടറെ കാണണോ

,, വേണ്ട

,, നീ ആ മുണ്ട് അഴിച്ചു മാറ്റിയെ

,, ഇന്ന് വേണോ

,, അതെന്താ അല്ലെങ്കിൽ നിനക്ക് അല്ലെ തിടുക്കം ഉണ്ടാവര്.

,, ഹേയ് ഒന്നും ഇല്ല.

,, ഇന്ന് എനിക്ക് നല്ല മൂഡ്.

മലർന്നു കിടക്കുന്ന മീരയുടെ മുണ്ട് വാസു തന്നെ അഴിച്ചു മാറ്റി. എന്നിട്ട് അവളുടെ പാന്റി താഴ്ത്തി തന്റെ 5 ഇഞ്ച് നീളം ഉള്ള കുട്ടനെ അയാൾ അവളുടെ പൂറിൽ വച്ചു തള്ളി.

ഒരു പ്രതിമയെപോലെ അവൾ കിടന്നുകൊടുത്തു. തന്റെ സ്വാന്തം കാര്യം മാത്രം നോക്കി ചെയ്യുന്ന വാസുവിനോട് അന്ന് ആദ്യമായി മീരയ്ക്ക് ഉള്ളിൽ വെറുപ്പ് തോന്നി.

തന്റെ മുലയെ ഒന്ന് സ്വാതന്ത്രം പോലും ആക്കാതെ തന്റെ വികാരം ശമിപ്പിക്കാൻ താഴെ മാത്രം തുറന്നു ചെയ്യുന്ന ആണിനെ ഏത് പെണ്ണ് ആണ് ഇഷ്ടപ്പെടുക.