പാൽക്കാരിപ്പെണ്ണ് 4 [പോക്കർ ഹാജി] [Climax] 238

‘നിങ്ങളൊന്നടങ്ങു മനുഷ്യാ ദേ പിള്ളേരിരിക്കുന്നു കേട്ടൊ അല്ലേല്‍ ഞാന്‍ വേറെ വല്ലോം വിളിച്ചു പറഞ്ഞേനെ.’
‘ചെയ്യുന്നതിനു കൊഴപ്പമില്ല അല്ലേ എന്റെ പൊന്നു ചേട്ടാ നിങ്ങളു വിഷമിക്കണ്ട അവനിനി അവളുടെ അവിടൊന്നും പിടിക്കത്തില്ല പോരെ’
‘ആരു പറഞ്ഞു അവനിനീം പിടിക്കും ഇല്ലേല്‍ നീ പിടിപ്പിക്കും’
‘ഹൊ ഈ മനുഷ്യനെ എങ്ങനെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കും ഞാന്‍.എന്റെ പൊന്നു ചേട്ടാ അവനിനി അവളെ പിടിക്കാനൊന്നും വരത്തില്ല.ഇനി പിടിച്ചാല്‍ അച്ചന്‍ അടിക്കുമെന്നു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടു.അമ്മച്ചീടെ അമ്മിഞ്ഞേല്‍ കളിക്കുന്നതു പോലെ ചേച്ചീടെ അമ്മിഞ്ഞേലു കളിച്ചാല്‍ അച്ചന്‍ ചന്തിയടിച്ചു പൊട്ടിക്കുമെന്നാ പറഞ്ഞേക്കുന്നെ.ചേച്ചീടെ അമ്മിഞ്ഞ അച്ചനുള്ളതാണെന്നും വൈകിട്ടു അച്ചന്‍ വരുമ്പൊ നീ പിടിച്ചിട്ടുണ്ടോന്നു അറിയാനായി ചേച്ചീടെ അമ്മിഞ്ഞ കയ്യിലെടുത്തു നോക്കും.എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു വെച്ചിരിക്കുവാ.അതോണ്ടിനി അവന്‍ തൊടില്ല.’
സുമതി അവസാനം തന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞതു രമേശന്‍ ശരിക്കു കേട്ടില്ല
‘ന്തു ന്താടീ പറഞ്ഞെ’
‘അതാ ചേട്ടാ പറഞ്ഞെ അവനിനി അവളുടെ മൊലേലൊന്നും പിടിക്കാന്‍ വരത്തില്ലെന്നു.കാരണം അവളുടെ അമ്മിഞ്ഞ കുഞ്ചൂസിനും പിന്നെ അച്ചനും ഉള്ളതാണെന്നു.അതു പറഞ്ഞപ്പൊ അവന്‍ പിന്നെ അതിനെ പറ്റി ചോദിച്ചിട്ടില്ല.അവന്‍ പിടിച്ച കാര്യം അച്ചനോടു പറയരുതെന്നു പറഞ്ഞു ശട്ടം കെട്ടി വെച്ചിരിക്കുവാ ഞങ്ങളോടു.’
അതു കേട്ടപ്പോള്‍ രമേശന്‍ സുമതിയുടെ തോളിലൂടെ തലയിട്ടു തന്നെ നോക്കുന്ന ചിഞ്ചുവിന്റെ മുത്തേക്കു നോക്കി.അതു കണ്ടു അവള്‍ പെട്ടന്നു കണ്ണുകള്‍ പിന്‍ വലിച്ചു.അവളുടെ മുന്നില്‍ വെച്ചു തന്നെ സുമതി അങ്ങനെ പറഞ്ഞതു കൊണ്ടു രമേശന്റേയും ചിഞ്ചുവിന്റേയും ഇടയിലെ മറ ഒന്നു കൂടി അലിഞ്ഞു.അതിന്റെ ഒരു സ്വാതന്ത്ര്യം അവരുടെ രണ്ടു പേരുടേയും പ്രവൃത്തികളില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു.
അടുത്ത ദിവസംരാവിലെ ഞായറാഴ്ചാ ആയതു കൊണ്ടു രമേശന്‍ കുഞ്ഞിനേം കളിപ്പിച്ചോണ്ട് അടുക്കളയില്‍ ജോലി ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്ന സുമതിയുടെ അടുത്തേക്കു ചെന്നിട്ടു ചോദിച്ചു
‘എടി ഇന്നു പാലു കറന്നില്ലെ.’
‘ഒന്നടങ്ങു മനുഷ്യാ അവളിപ്പൊ കുളിച്ചു വന്നതേയുള്ളു.ഒന്നു റെഡിയാവട്ടെ ന്നിട്ടു കുഞ്ചൂസിനുള്ളതു കൊടുക്കട്ടെ അതു കഴിഞ്ഞു പോരെ.’
‘ഊം മതി ‘
അപ്പോഴേക്കും കുഞ്ഞു ചെറുതായി കരഞ്ഞു തുടങ്ങി.അതു കണ്ട സുമതി പോയി കൈ കഴുകിയിട്ടു വന്നു അയാളുടെ കയ്യില്‍ നിന്നും കുഞ്ഞിനെ മേടിച്ചു.