പരമുവും ഭൂതവും [Jon snow] 821

ഞാൻ : ” പറഞ്ഞിട്ടെന്തിനാ എനിക്ക് കിട്ടില്ല ”

ബോബിയും കിരണും പരസ്പരം കണ്ണ് കൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചിട്ട് അവിടെ നിന്നും പോയി.

ഞാൻ പക്ഷെ അവന്മാര് പറയുന്നത് എന്താണെന്ന് കേൾക്കാൻ അവന്മാരുടെ പുറകെ നടന്നു.

ബോബി : ” മൈര് മണ്ടൻ പരമുവിനെ കൊണ്ട് നടക്കും എന്ന് തോന്നുന്നില്ല ”

കിരൺ : ” ശെരിയാ നമ്മള് ഊമ്പി ”

ഞാൻ അവന്മാരുടെ പുറകെ ചെന്നു.

ഞാൻ : ” ടാ എന്താടാ കാര്യം…. ”

ബോബി : ” ഒന്നുമില്ല മൈരേ മെനക്കെടുത്താതെ പോടാ ”

ഞാൻ : ” പ്ലീസ് ടാ പറയടാ ”

കിരൺ : ” മൈര്….. എടാ നിന്റെ വീടിന്റെ അടുത്തുള്ള ഒരു വത്സലയെയും മകൾ ആര്യയെയും അറിയാമോ ”

ഞാൻ : ” ഏത് ഭർത്താവില്ലാത്ത ആ വത്സല ചേച്ചി ആണോ ”

ബോബി : ” അത് തന്നെ മൈരേ ”

ഞാൻ : ” അവർക്ക് എന്ത് പറ്റി ”

ബോബി : ” അവർക്ക് ഒന്നും പറ്റിയില്ല. രണ്ടും നല്ല കൊടുപ്പാണ്. ഇന്ന് രാത്രി നമ്മള് പറഞ്ഞ് വച്ചിട്ടുണ്ട്. നിന്നെ കൂടി വിളിക്കാം എന്ന് കരുതി ”

ആദ്യം ഒരു ഞെട്ടൽ ഉണ്ടായി എനിക്ക്. കാരണം വത്സലയും മകൾ ആര്യയും ഭയങ്കര ഡെസന്റ് ആണെന്നാണ് ഞാൻ ധരിച്ചു വച്ചിരുന്നത്. എന്നാൽ ആ രണ്ട് മാദക തിടമ്പുകളെയും മനസ്സിൽ ഓർത്തപ്പോൾ എനിക്ക് അതിയായ ആഗ്രഹം തോന്നി.

വത്സല നല്ല ഒന്നാന്തരം ഒരു പെണ്ണാണ്. എല്ലാം ഒന്നിനൊന്നു മെച്ചം. മകൾ ആര്യ അതിലും കേമി. പലതവണ അവരെ വായിനോക്കിയിട്ടുണ്ട്.

ഞാൻ : ” ടാ എന്നെ കൂടി കൊണ്ടുപോകുവോ ”

ബോബി : ” നിന്റെ കയ്യിൽ കാശില്ലെന്ന് ഞങ്ങൾക്ക് അറിയാം. ഒരു ഫോൺ പോലും വാങ്ങാത്ത നിന്റെ കയ്യിൽ അഞ്ചിന്റെ പൈസ കണില്ല. ”

ഞാൻ : ” എത്രയാ റേറ്റ് ”

ബോബി : ” പോടാ വിട്ടു പോ ”

ഞാൻ : ” പ്ലീസ് ടാ പറ ”

ബോബിയും കിരണും പരസ്പരം നോക്കി. ബോബി കിരണിനോട് കണ്ണ് കൊണ്ട് ഒരു ആക്ഷൻ കാണിച്ചു.

കിരൺ : ” ആളൊന്നിന് മൂവായിരം അതാണ് അവരുടെ റേറ്റ് ”

യഥാർത്ഥത്തിൽ ഇതൊരു കള്ളത്തരം ആയിരുന്നു. ആളൊന്നിന് 1000 ആണ് അവരുടെ റേറ്റ്. ഇവന്മാർ എന്നെ പിഴിയാൻ വേണ്ടി മനപ്പൂർവം കാശ് കൂട്ടി പറഞ്ഞതാണെന്ന് പിന്നീട് എനിക്ക് മനസിലായി.

ഞാൻ നിരാശൻ ആയി.

കിരൺ : ” പറ്റുവോ ”

സത്യത്തിൽ ഒരു പെണ്ണിനെ അറിയാൻ എനിക്ക് ഭയങ്കര ആഗ്രഹം ഉണ്ടായിരുന്നു. കാരണം മര്യാദക്ക് ഒരു ലൈൻ പോലും ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് എനിക്ക് പെണ്ണുങ്ങളുടെ സാമിപ്യം ഒട്ടും അറിയില്ലായിരുന്നു. പോരാത്തതിന് വത്സലയും ആര്യയും.