പരസ്പരം [അൻസിയ] 1148

“ടീ ലീവ് എടുക്കാൻ പറ്റുമോ…??

“എന്തേ എന്ത് പറ്റി…??

“പറയ്…??

“അതൊക്കെ ചോദിച്ച വിടും…”

“എന്ന ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വരാം…”

“ഇപ്പോഴോ…??

“ആഹ്…”

“കാര്യം പറയ്…??

“നേരിൽ പറയാം…”

ചേട്ടന്റെ സംസാരത്തിൽ സന്തോഷം നിറഞ്ഞത് അവൾ അറിഞ്ഞു.. എന്തണാവോ കാര്യം… പ്രിൻസിപ്പാളിന്റെ റൂമിൽ പോയി നല്ലൊരു നുണയും കാച്ചി ലീവ് ചോദിച്ചു ഇറങ്ങുന്ന നേരം ചേട്ടൻ വന്നു നിന്നത് അവൾ കണ്ടു…. സ്റ്റാഫ് റൂമിൽ കയറി തന്റെ ബാഗും എടുത്ത് റീന കാറിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു…

“എന്താ ചേട്ടാ കാര്യം…??

സമീറിന്റെ കൂടെ ചാറ്റ് ചെയ്തത് മുഴുവൻ അവളെ കാണിച്ചു…. അതെല്ലാം വായിച്ചവൾ ഒന്നും പറയാനാവാതെ ഇരുന്നു…

“എന്തേ റീനെ…??

“ചേട്ടാ… ”

“നീ ഒക്കെ പറഞ്ഞിട്ടല്ലേ ഞാൻ…”

“അതല്ല…. ഇത്ര പെട്ടെന്ന്… അതും ചെറിയ പിള്ളേര്….”

“അതല്ലേ നല്ലത്….”

“എന്ത് നല്ലത്… ആ പെണ്കുട്ടിയെ കണ്ടോ… ചേട്ടനതിനെ എനിക്ക് ഓർക്കാൻ കൂടി വയ്യ….”

“അതെന്തേ…??

“അത് താങ്ങില്ല ചേട്ടന്റെ സാധനം… പിളർന്നു രണ്ട് തുണ്ടമാകും അത്… എന്ത് ചെറിയ കുട്ടിയ….”

“അതൊക്കെ തോന്നലാണ്…. ആ ചെക്കനും ചെറുതാണ്….”

“കൈ വിട്ട കളിയാണ് വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റുമോ…??

“അതൊക്കെ നൂറു വട്ടം… നീ കൂടെ നിന്ന മതി… നമ്മളെക്കാൾ പേടിയാ അവർക്ക്…”

“അവൻ പുറത്തല്ലേ….??

“അതൊക്കെ വരും… ഞാൻ ഒക്കെ പറയട്ടെ….??

“പറയാതെ വയ്യല്ലോ ഇനി…. എന്റെ ശരീരം തളരുന്നു… ഇതെല്ലാം ഓർത്തിട്ട്…”

“എനിക്കിവിടെ സാധനം എണീക്കുന്നു അവളെ ഓർത്തിട്ട്…”

“തോന്നി…. ചെറിയ മക്കളുടെ പോലത്തെ കുട്ടിത്തം മാറാത്ത മുഖം… ഇവളെങ്ങനെ സമ്മതിച്ചു….”

“അതൊക്കെ അവന്റെ കഴിവ്… നീ അവനൊരു മെസ്സേജ് അയക്ക് എന്റെ ഫോണിൽ നിന്ന്…”

“എന്ത്…”

“റീന ഒക്കെ പറഞ്ഞു എന്നും പറഞ്ഞ്….”

“വേണ…??

“നീയാണെന്ന് അറിയില്ലല്ലോ…”

ചേട്ടൻ പറഞ്ഞത് പോലെ അവന് മെസ്സേജ് അയച്ച് അവൾ ഫോണ് തിരികെ കൊടുത്തു….

“ചേട്ടാ എന്റെ നമ്പരോന്നും കൊടുക്കല്ലേ …”

“അതെന്തേ….??

“അതൊന്നും വേണ്ട… എല്ലാം നേരിട്ട് കണ്ടിട്ട് തീരുമാനിക്കാം…”

“അങ്ങനെ മതി….”

“വൈകീട്ട് വിളിക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് അവൻ…”