“ഒന്നാമതായി കുട്ടി ചെയ്യേണ്ടത്, മലയാളം ഇംഗ്ലീഷായി പറയരുത് എന്നതാണ്. നമ്മള് പൊതുവേ ഇംഗ്ലീഷ് പറയുന്നത് മലയാള ശൈലിയെ തര്ജ്ജമ ചെയുതുകൊണ്ടാണ്. ഫൊര് എക്സാമ്പിള് എനിക്ക് വിശക്കുന്നു എന്ന് എങ്ങനെയാണ് ഇംഗ്ലീഷില് പറയുന്നത്?” ചേച്ചി ക്ലാസ് ആരംഭിച്ചുകൊണ്ട് എന്നോട് ചോദിച്ചു.
ഞാന് ആലോചിച്ചു. എങ്ങനെയാണ് പറയുന്നത്. എനിക്ക് എന്നാല് മി. അതോ ടു മിയോ? വിശക്കുന്നു എന്നത് ഫീലിംഗ് ഹംഗര്? അവസാനം ഞാന് മടിച്ചുമടിച്ച് പറഞ്ഞു:
“മി ഫീലിംഗ് ഹംഗര്”
ചേച്ചി ചിരിച്ചു. പിന്നെയിങ്ങനെ പറഞ്ഞു:
“ഇതാണ് മംഗ്ലീഷ്. ഇംഗ്ലീഷില് പറയുന്നത് അയാം ഹംഗ്രി എന്നാണ്. നിങ്ങള് വീട്ടിലുണ്ടോ എന്നെങ്ങനെ ചോദിക്കും?” ചേച്ചി അടുത്ത ചോദ്യമുതിര്ത്തു.
“ആര് യു ഇന് ഹോം?”
“നോ, ആര് യു ഹോം. അത്രയും മതി”
“ഒരു വര്ഷമായി ഞാന് പഠിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു; ഒന്ന് പറഞ്ഞേ”
“ഫോര് വണ് ഇയര് അയാം സ്റ്റഡിയിംഗ് ആന്ഡ് സ്റ്റഡിയിംഗ്”
ചേച്ചി കുടുകുടെ ചിരിച്ചു എന്റെ ഇംഗ്ലീഷിന്റെ പ്രഭാവത്തില്. ആ ചിരി മനോഹരങ്ങളായ തുടുത്ത കവിളുകളില് വിരിയിച്ച നുണക്കുഴികളിലേക്കും ചുവന്നുതുടുത്ത മോണകളിലേക്കും മനോഹരമായ ദന്തനിരകളിലേക്കും തുടുത്ത നാവിലേക്കും കൊതിയോടെ ഞാന് നോക്കിയിരുന്നുപോയി.
“ഐ ഹാവ് ബീന് സ്റ്റഡിയിംഗ് ഫോര് ലാസ്റ്റ് വണ് ഇയര്” ചിരി നിര്ത്തിയിട്ട് ചേച്ചി എന്നെ തിരുത്തി.
അങ്ങനെ എന്റെ പഠനം തുടങ്ങി. പ്രത്യേകിച്ച് സമയം ഒന്നും നോക്കാതെ രണ്ടും മൂന്നും മണിക്കൂറുകള് ചേച്ചി എന്നെ പരിശീലിപ്പിച്ചു. ഏതാണ്ട് പത്തു ദിവസങ്ങളായി ഞാന് പഠിക്കാന് വന്നിട്ടും അങ്കിളിന് എന്നെ കാണാന് സാധിച്ചില്ല. എന്റെ തിരിച്ചുപോക്ക് പുഴയുടെ അരികിലൂടെയായിരുന്നു. അതിലേ കുറെ മുന്പോട്ടു ചെന്നാല് മറ്റൊരു ഇടറോഡ് പുഴയിലേക്ക് എത്തുന്നുണ്ട്. ആ വഴിയിലൂടെ എനിക്ക് വീട്ടിലേക്കുള്ള റോഡില് എത്താന് പറ്റും. സത്യം പറഞ്ഞാല് തുടക്കത്തില് ചേച്ചിയോട് തോന്നിയ കാമം എന്റെ ഉള്ളില് ഇപ്പോഴും ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും, നിര്മ്മലമായ ആ പെരുമാറ്റം എന്നെ അങ്ങനെ ചിന്തിക്കുന്നതില് നിന്നും പിന്തിരിപ്പിച്ചു. ചേച്ചിയെ കണ്ടിരിക്കുന്നത് തന്നെ ഒരു ഭാഗ്യമായി ഞാന് കരുതി. എന്റെ ഭാഗത്തുനിന്നും മോശമായ പെരുമാറ്റം ഉണ്ടായി ആ ബന്ധം ഇല്ലാതാക്കാന് എനിക്ക് മനസില്ലായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് ഞാന് പഠനത്തില് ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചു; അങ്ങനെ എന്റെ ഇംഗ്ലീഷ് പരിജ്ഞാനം നല്ലതോതില് കൂടുകയും ചെയ്തു. ഇപ്പോള് എനിക്ക് ഒരുമാതിരി നല്ല രീതിയില് സംസാരിക്കാന് സാധിക്കുന്നുണ്ട്.
ലാസ്റ്റ് വന്ന വരികളിൽ കുറച്ചു പ്രശ്നം അത് അല്ലാതെ ബാക്കി ഓക്കേ ആണ്
ഇതുപോലെ 10 ജന്മം ജനിച്ചാലും എനിക്ക് എഴുതാൻ കഴിയില്ല
10 ജന്മം ജനിച്ചാലും എനിക്ക് ഇതുപോലെ എഴുതാൻ കഴിയില്ല
Mastere oru upakaram cheyyumo
Njan aduthide oru Kambi katha vayichu nalla katha ayirunnu ennal ippol aa katha kanunnilla aa kathayude perum orkkunnilla
Amma work cheyyunna company yile m.d avalude makale kalikkan konduvarunnathum avide vech ammayum molum kandumuttunnathum aanu. Ammayude name keerthana
Please master aa katha onnude ayakkumo
Aarude katha anenn ariyilla
മാഷേ,
പാർവ്വതി…എനിക്കു വളരെയധികം ഇഷ്ടമുള്ള പേരാണ്. ഉമ.. മറ്റൊന്ന്. ഈ കഥയിലെ നായികയെ പ്രിയംവദയാക്കാൻ മാസ്റ്ററിന്റെ വർണ്ണന കൂടിയായാൽ…
പിന്നെ കഥയിൽ മിക്കവാറുമുള്ള കഴപ്പി പെണ്ണുങ്ങളിൽ നിന്നുമൊരു മാറ്റം. സുന്ദരമായിട്ടുണ്ട്.
ധാരാളം അറേൻജ്ഡ് കല്ല്യാണങ്ങൾ പൊട്ടിത്തകരുന്നതും എത്രയോ പ്രേമവിവാഹങ്ങൾ നിലനിന്നുപോരുന്നതും കണ്ടിട്ടുണ്ട്. തമ്മിലുള്ള പൊരുത്തം, അഡ്ജസ്റ്റു ചെയ്യാനുള്ള വിശാലമായ മനസ്സ്..ഇതു മതിയെന്നു തോന്നുന്നു.
മാസ്റ്ററുടെ പ്രണയത്തിനോടുള്ള എതിർപ്പെനിക്കു മനസ്സിലാവുന്നില്ല.പിന്നെ ഈ സൈറ്റിൽ വരുന്ന, ഞാൻ പണ്ടു വായിച്ച, മിക്ക പ്രണയകഥകളും എന്നെ ബോറടിപ്പിച്ചു. വേറൊന്ന് ഞാനിവിടെ കമ്പി മാത്രം തേടുന്നതു കൊണ്ടാവാം.
പുതിയ വർഷത്തിൽ ആരോഗ്യം നേരുന്നു.
ഋഷി
സമകാലീന സംഭവങ്ങളാണ് എന്നെ പ്രണയത്തോട് വെറുപ്പ് ഉളവാക്കിയത് എന്ന് പറയാമെങ്കിലും, മറ്റൊന്ന്, ഒറ്റ പ്രണയ വിവാഹം പോലും വിജയമായി ഞാന് കണ്ടിട്ടുമില്ല എന്നതാണ്. അതിനര്ത്ഥം വീട്ടുകാര് ആലോചിച്ചു നടത്തുന്ന എല്ലാ വിവാഹങ്ങളും വിജയമാണെന്നല്ല. അതിലുമുണ്ട് ധാരാളം പരാജയങ്ങളും നരകങ്ങളും. പക്ഷെ പ്രണയം അങ്ങനെയല്ലല്ലോ? ഒരു സമയത്ത് നീയില്ലെങ്കില് ഞാനില്ല ഞാനില്ലെങ്കില് നീയില്ല എന്ന് പറയുകയും ഒരുമിച്ചു കഴിയുമ്പോള് ധ്രുവങ്ങളുടെ അകലം ഉണ്ടാകുന്നതും വളരെ വലിയ വൈരുധ്യമല്ലേ?
ഈ അടുത്തിടെ പത്രങ്ങളില് വന്ന ചില നരഹത്യകള്, ആത്മഹത്യകള്, മുന്പ് നടന്നിട്ടുള്ള ആസിഡ് ആക്രമണങ്ങള് തുടങ്ങിയവയും പ്രണയിച്ച് ചതിച്ച് വേശ്യകള് ആയി മാറിയ ധാരാളം സ്ത്രീകളും എല്ലാം എനിക്ക് ഈയൊരു വികാരത്തോട് എതിര്പ്പുണ്ടാക്കിയിരിക്കുന്നു. ഇതിനെ നിരുത്സാഹപ്പെടുത്തണം എന്നുതന്നെയാണ് എന്റെ അഭിപ്രായം. വിവാഹശേഷം ദമ്പതികള് തമ്മില് പ്രണയിക്കട്ടെ, ആജീവനാന്തം.
നന്ദി സ്വാമീ അനുഗ്രഹങ്ങള്ക്ക്..