നിന്നനില്‍പ്പില്‍ ഞാനുരുകിപ്പോയി. മനസാ വാചാ കര്‍മ്മണാ എനിക്കറിയാത്തതും ഞാന്‍ ചിന്തിച്ചിട്ടില്ലാത്തതുമായ കാര്യമാണ് ഈ മഹാപാപി പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്. വെറുതെയല്ല അച്ഛന്‍ എന്നെ വിലക്കിയത്. കോപം പെരുവിരല്‍ മുതല്‍ എന്നെ കീഴടക്കി. ഇനി ഇവന്റെ പെണ്ണുമ്പിള്ള തരുന്ന തൂശന്‍ വേണ്ട എന്ന് തീരുമാനമെടുത്ത ഞാന്‍ സൈക്കിള്‍ സ്റ്റാന്റില്‍ വച്ചിട്ട് കോപത്തോടെ മുണ്ടുമടക്കിക്കുത്തി. എന്നിട്ട് നേരെ അയാളുടെ മുന്‍പിലേക്ക് ചെന്നു.
“എന്താടോ താന്‍ പറഞ്ഞെ? തന്റെ പെണ്ണുംപിള്ളേ കാണാനാ ഞാന്‍ വന്നേന്നോ? എടൊ ഞരമ്പുരോഗി, തന്റെ തൊലിഞ്ഞ ഭാര്യെ ഞാനിതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ല. ആരാണ്ട് പറഞ്ഞറിഞ്ഞതാണ് താന്‍ കള്ളുംകുടിച്ചു തലേം കുത്തി നടക്കുന്ന കൊണ്ട് ആ പാവം സ്ത്രീ ജീവിക്കാന്‍ മറ്റു മാര്‍ഗ്ഗമില്ലാതെ ട്യൂഷനെടുക്കുന്നുണ്ടെന്ന വിവരം. ഞാന്‍ കോളജിലാടോ കോപ്പേ പഠിക്കുന്നത്. നല്ല പൂവന്‍പഴം പോലുള്ള ചരക്ക് പെമ്പിള്ളാര് ഇഷ്ടംപോലെ ഉള്ള കോളജില്‍. അപ്പഴാ തന്റെ മുതുക്ക് ഭാര്യ..ത്ഫൂ” അയാളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട്‌ നിലത്തേക്ക് കാറിത്തുപ്പിയശേഷം സൈക്കളിന്റെ സ്റ്റാന്റില്‍ ഊക്കോടെ തട്ടിയിറക്കി.
എന്റെ പ്രതികരണം അയാളെ ഞെട്ടിച്ചെന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി. മറുപടി ഇല്ലാതെയുള്ള അയാളുടെ നില്‍പ്പ് നോക്കി ഭീഷണിയോടെ വപ്പു കടിച്ചിട്ട്‌ ഞാന്‍ സൈക്കിളിലേക്ക് ചാടിക്കയറി.
“കുട്ടീ ഒന്ന് നിന്നേ”
കാതില്‍ തേന്മഴ പോലെ വന്നുപതിച്ച ആ ശബ്ദം കേട്ടു ഞാന്‍ ബ്രേക്കില്‍ കൈയമര്‍ത്തി. സുകുമാരനങ്കിള്‍ എന്നെ നോക്കാതെ എന്തോ പിറുപിറുത്തുകൊണ്ട് ചടുലമായി പുറത്തേക്ക് നടന്നുപോയി. ഞാന്‍ സൈക്കിള്‍ തിരിക്കാതെ അതിലിരുന്നുകൊണ്ടുതന്നെ തിരിഞ്ഞുനോക്കി.
പെരുവിരല്‍മുതല്‍ ഒരു തരിപ്പ് എന്റെ ശിരസ്സുവരെ പടര്‍ന്നുപിടിച്ചത് ഞാനറിഞ്ഞു. എന്ത് നിമ്മി! എന്ത് കോളജ്! അവിടെ ഏതു ചരക്ക്? അവരൊക്കെ ഇവരുടെ മുന്‍പില്‍ എന്ത്?? ഈശ്വരാ ഈ സ്ത്രീയായിരുന്നോ പാര്‍വ്വതി? അടിമുടി ഒരു വിറയല്‍ എന്നെ ബാധിച്ചു.
“ഒന്നിങ്ങു വന്നേ” അവരെന്നെ നോക്കി വിളിച്ചു.
യാന്ത്രികമായി തലയാട്ടിയ ഞാന്‍ ഒരു യന്ത്രത്തെപ്പോലെ ഇറങ്ങി സൈക്കിളുരുട്ടി അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.
ഓടിട്ട ചെറിയൊരു വീടായിരുന്നു അവരുടേത്. നിലത്ത് നിന്നും മൂന്നടിയോളം ഉയരത്തിലാണ് അത് നില്‍ക്കുന്നത്. ഉയരമുള്ള തിണ്ണയെ രണ്ടുഭാഗങ്ങളായി തിരിച്ച് പലകകള്‍ അടിച്ച മറകള്‍ ഉണ്ട്. അതിന്റെ നടുവില്‍, മുകളിലായി നില്‍ക്കുന്നത് സാക്ഷാല്‍ പാര്‍വ്വതീദേവി തന്നെയാണോ എന്ന് ഞാന്‍ ശങ്കിക്കാതിരുന്നില്ല.
ലാസ്റ്റ് വന്ന വരികളിൽ കുറച്ചു പ്രശ്നം അത് അല്ലാതെ ബാക്കി ഓക്കേ ആണ്
ഇതുപോലെ 10 ജന്മം ജനിച്ചാലും എനിക്ക് എഴുതാൻ കഴിയില്ല
10 ജന്മം ജനിച്ചാലും എനിക്ക് ഇതുപോലെ എഴുതാൻ കഴിയില്ല
Mastere oru upakaram cheyyumo
Njan aduthide oru Kambi katha vayichu nalla katha ayirunnu ennal ippol aa katha kanunnilla aa kathayude perum orkkunnilla
Amma work cheyyunna company yile m.d avalude makale kalikkan konduvarunnathum avide vech ammayum molum kandumuttunnathum aanu. Ammayude name keerthana
Please master aa katha onnude ayakkumo
Aarude katha anenn ariyilla
മാഷേ,
പാർവ്വതി…എനിക്കു വളരെയധികം ഇഷ്ടമുള്ള പേരാണ്‌. ഉമ.. മറ്റൊന്ന്. ഈ കഥയിലെ നായികയെ പ്രിയംവദയാക്കാൻ മാസ്റ്ററിന്റെ വർണ്ണന കൂടിയായാൽ…
പിന്നെ കഥയിൽ മിക്കവാറുമുള്ള കഴപ്പി പെണ്ണുങ്ങളിൽ നിന്നുമൊരു മാറ്റം. സുന്ദരമായിട്ടുണ്ട്‌.
ധാരാളം അറേൻജ്‌ഡ്‌ കല്ല്യാണങ്ങൾ പൊട്ടിത്തകരുന്നതും എത്രയോ പ്രേമവിവാഹങ്ങൾ നിലനിന്നുപോരുന്നതും കണ്ടിട്ടുണ്ട്. തമ്മിലുള്ള പൊരുത്തം, അഡ്‌ജസ്റ്റു ചെയ്യാനുള്ള വിശാലമായ മനസ്സ്‌..ഇതു മതിയെന്നു തോന്നുന്നു.
മാസ്റ്ററുടെ പ്രണയത്തിനോടുള്ള എതിർപ്പെനിക്കു മനസ്സിലാവുന്നില്ല.പിന്നെ ഈ സൈറ്റിൽ വരുന്ന, ഞാൻ പണ്ടു വായിച്ച, മിക്ക പ്രണയകഥകളും എന്നെ ബോറടിപ്പിച്ചു. വേറൊന്ന്‌ ഞാനിവിടെ കമ്പി മാത്രം തേടുന്നതു കൊണ്ടാവാം.
പുതിയ വർഷത്തിൽ ആരോഗ്യം നേരുന്നു.
ഋഷി
സമകാലീന സംഭവങ്ങളാണ് എന്നെ പ്രണയത്തോട് വെറുപ്പ് ഉളവാക്കിയത് എന്ന് പറയാമെങ്കിലും, മറ്റൊന്ന്, ഒറ്റ പ്രണയ വിവാഹം പോലും വിജയമായി ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടുമില്ല എന്നതാണ്. അതിനര്‍ത്ഥം വീട്ടുകാര്‍ ആലോചിച്ചു നടത്തുന്ന എല്ലാ വിവാഹങ്ങളും വിജയമാണെന്നല്ല. അതിലുമുണ്ട് ധാരാളം പരാജയങ്ങളും നരകങ്ങളും. പക്ഷെ പ്രണയം അങ്ങനെയല്ലല്ലോ? ഒരു സമയത്ത് നീയില്ലെങ്കില്‍ ഞാനില്ല ഞാനില്ലെങ്കില്‍ നീയില്ല എന്ന് പറയുകയും ഒരുമിച്ചു കഴിയുമ്പോള്‍ ധ്രുവങ്ങളുടെ അകലം ഉണ്ടാകുന്നതും വളരെ വലിയ വൈരുധ്യമല്ലേ?
ഈ അടുത്തിടെ പത്രങ്ങളില്‍ വന്ന ചില നരഹത്യകള്‍, ആത്മഹത്യകള്‍, മുന്‍പ് നടന്നിട്ടുള്ള ആസിഡ് ആക്രമണങ്ങള്‍ തുടങ്ങിയവയും പ്രണയിച്ച് ചതിച്ച് വേശ്യകള്‍ ആയി മാറിയ ധാരാളം സ്ത്രീകളും എല്ലാം എനിക്ക് ഈയൊരു വികാരത്തോട് എതിര്‍പ്പുണ്ടാക്കിയിരിക്കുന്നു. ഇതിനെ നിരുത്സാഹപ്പെടുത്തണം എന്നുതന്നെയാണ് എന്റെ അഭിപ്രായം. വിവാഹശേഷം ദമ്പതികള്‍ തമ്മില്‍ പ്രണയിക്കട്ടെ, ആജീവനാന്തം.
നന്ദി സ്വാമീ അനുഗ്രഹങ്ങള്‍ക്ക്..