പേടി പ്രണയമായി 5 [മരുമകൾ] 271

കണ്ടപ്പോൾ എനിക്കെന്തോ നാണം വന്നു. ഒന്നുമില്ലേലും എന്റെ കഴുത്തിൽ താലി കെട്ടാൻ പോകുന്ന ആൾ അല്ലെ. ഞാൻ അച്ഛന്റെ മുഖത്തു നോക്കിയില്ല. അച്ഛൻ വാ മോളേ ചായ കുടിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞു. അപ്പോയെക്കും അമ്മ ചായയും ദോശയും റെഡി ആക്കി വെച്ചിരുന്നു. അച്ഛൻ ടേബിളിൽ എന്റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു. ഇന്നേ വരെ എനിക്ക് ഇല്ലാത്ത ഒരു തരം പേടി അപ്പോൾ എനിക്ക് തോന്നി തുടങ്ങി. എന്റെ കൈകൾ വിറക്കാൻ തുടങ്ങി. എന്നാലും ഞാൻ അച്ഛനും അമ്മയും കാണാതെ വിറയൽ മറക്കാൻ ശ്രെമിച്ചു. അച്ഛൻ എനിക്ക് ദോശ ഇട്ട് തന്നു. അപ്പോൾ ആണ് ഞാൻ അച്ഛനെ ഒന്ന് നോക്കിയത്. അതെ എന്റെ ഊഹം ശെരിയാണ്. അച്ചനും വെള്ള വസ്ത്രങ്ങൾ ആണ്. അത് കണ്ടപ്പോ എനിക്കെന്തോ എന്തെന്നില്ലാത്ത സന്തോഷം ആയി.

ഞാനും അച്ഛനും ഒരേ മൈൻഡ് ആണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. ഞാൻ എന്താണോ മനസ്സിൽ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്. അത് തന്നെ ആണ് അച്ഛനും ചെയ്യുന്നത്.

അങ്ങിനെ ഞങ്ങൾ ഭക്ഷണം ഒക്കെ കഴിച്ചിട്ട് അമ്മയോട് യാത്ര പറഞ്ഞു ഇറങ്ങി. അമ്മ യോട് യാത്ര പറയുമ്പോൾ അമ്മയുടെ സ്ഥാനം ഇന്ന് മുതൽ ഞാൻ ഏറ്റെടുക്കാൻ പോകുക ആണ് അമ്മേ അനുഗ്രഹിക്കണം എന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. ഇനി മുതൽ അമ്മേടെ ഭർത്താവിനെ ഞാൻ പൊന്ന് പോലെ നോക്കിക്കോളാം. അമ്മക്ക് ഇനി എന്തായാലും അച്ഛനെ സുഖിപ്പിക്കാൻ കഴിയില്ല. അത്കൊണ്ടാണല്ലോ അവർ രണ്ട് റൂമിൽ കിടക്കുന്നത്. അമ്മക്ക് ഇപ്പൊ അതൊന്നോടൊന്നും താല്പര്യവും ഇല്ല. അമ്മ അമ്പലം വഴിപാട് എന്ന് പറഞ്ഞു നടപ്പാണ് ഇപ്പൊ. വേറെ ചിന്തകൾ ഒന്നും ഇല്ല.

ഞാൻ മനസ്സ് കൊണ്ട് അമ്മയുടെ സ്ഥാനത്ത് ഇരിക്കാൻ അമ്മയുടെ തന്നെ അനുഗ്രഹം വാങ്ങി. അമ്മക്കറിയില്ലല്ലോ ഞാൻ അച്ഛനെ എന്റെ എല്ലാം എല്ലാം ആക്കിയത്. അമ്മ നോക്കുമ്പോൾ അച്ഛനും മോളും ആണ് ഞങ്ങൾ. അത്കൊണ്ട് തന്നെ അവർക്കൊന്നും ഞങ്ങൾ എത്ര അടുത്ത് ഇടപെയകിയാലും ഒരു സംശയവും ഉണ്ടാവില്ല. മാത്രമല്ല അമ്മക്ക് അച്ഛനെ അത്രക്ക് വിശ്വാസം ആണ്. അതിന് ഒരു കാരണവും ഉണ്ട്. ഇത്രേം കാലം ആയിട്ട് അമ്മയെ അല്ലാതെ മറ്റൊരു പെണ്ണിന്റെ സുഖം അച്ഛൻ അനുഭവിക്കാൻ പോയിട്ടില്ല. ഇപ്പൊ എന്റെ സൗന്ദര്യത്തിൽ മാത്രമാണ് അച്ഛന് അടിതെറ്റിയത്.

അങ്ങിനെ അച്ഛൻ കാർ സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തു. ഞാൻ ഫ്രണ്ട് സീറ്റിൽ തന്നെ ഇരുന്നു. അങ്ങിനെ ഞങ്ങൾ വീട്ടിൽ നിന്നും അമ്പലത്തിലേക്ക് അല്ല…. അച്ഛനും മകളും എന്നുള്ളതിൽ നിന്ന് ഭാര്യയും ഭർത്താവും എന്നതിലേക്ക് യാത്ര തുടങ്ങി. ഒന്നര മണിക്കൂർ യാത്ര ഉണ്ട് അമ്പലത്തിലേക്ക്. കുറച്ച് ഉള്ളിൽ ആണ് അമ്പലം എന്ന് അച്ഛൻ പറഞ്ഞു. അത്കൊണ്ട് അറിയുന്ന ആരെയും അവിടെ പ്രതീക്ഷിക്കണ്ട. നമുക്ക് സേഫ് ആയിട്ട് കല്യാണം കഴിക്കാം എന്ന് അച്ഛൻ പറഞ്ഞു. അത് എനിക്കും ആശ്വാസം ആയി. ആരേലും അറിഞ്ഞാൽ എന്റെ ഭാവി ആണ് പോവുക. അച്ഛന് നഷ്ടപ്പെടാൻ ഇനി ഒന്നും ഇല്ല. ഞാൻ ജീവിതം തുടങ്ങിയിട്ടേ ഒള്ളു.

അങ്ങിനെ ഞങ്ങൾ കല്യാണത്തെയും ഭാവി ജീവതത്തെയും പറ്റി സംസാരിച്ചുകൊണ്ട് യാത്ര തുടർന്നു. അങ്ങിനെ പുലർച്ചെ അഞ്ചര ആയപ്പോൾ ഞങ്ങൾ ഏകദേശം അടുത്ത് എത്തി. ഇനി കുറച്ച് ദൂരം കൂടി ഒള്ളു എന്ന് അച്ഛൻ പറഞ്ഞു. അപ്പോൾ തൊട്ട് എന്റെ നെഞ്ചിടിപ്പ് കൂടാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ എന്തൊക്കെയാ