പേടി പ്രണയമായി 8 [മരുമകൾ] 282

ഞാൻ ജനാലയുടെ കൊളുത്തുകൾ തുറന്ന് മെല്ലെ ജനാല തുറന്നു.

പതിയെ ജനാല തുറക്കുമ്പോൾ ഞാൻ മനസ്സിൽ ആഗ്രഹിച്ച കാര്യം ഇന്ന് തന്നെ സഫലാമായ സന്തോഷത്തിൽ നക്ഷത്രങ്ങളെ നോക്കി ഞാൻ പുഞ്ചിരിച്ചു. എന്റെ സന്തോഷം അവർക്കും മനസ്സിലായി കാണും അവ ഒന്ന് വെട്ടി തിളങ്ങിയ പോലെ എനിക്ക് തോന്നി.

ജനാലയിലൂടെ ആകാശത്തിലെ നക്ഷത്രങ്ങളെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന എന്റെ പിറകിൽ അച്ഛന്റെ അനക്കം ഞാൻ അറിഞ്ഞു.

അച്ചൻ എന്നെ പിറകിൽ നിന്നും ചുറ്റി പിടിച്ചു. എന്നിട്ട് എന്റെ വയറിനു മുകളിൽ മെല്ലെ തലോടി എന്നിട്ട് എന്റെ ചെവിയിൽ മെല്ലെ സ്വകാര്യം പറഞ്ഞു

അച്ഛൻ : മോളെ… എന്റെ മകന് മാത്രം അനുവദിച്ച ഈ മേനി അച്ഛനും വേണ്ടുവോളം നുകർന്നിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ ഇങ്ങിനൊരു ഫീൽ ആദ്യമായിട്ടാണ്.

ഞാൻ : അതല്ലേ അച്ഛാ ഞാൻ അച്ചനേം കൊണ്ട് ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്.

അച്ഛൻ : നിന്റെ അമ്മ നമുക്ക് വേണ്ടി കിടക്ക വിരിച്ചിട്ടുണ്ട്. നമുക്ക് അതിൽ കിടക്കണ്ടേ

ഞാൻ : വേണോ… നമുക്ക് ഇത്പോലെ കുറച്ചു നേരം ആകാശത്തിലെ നക്ഷത്രങ്ങളെ നോക്കി നിന്നൂടെ

അച്ഛൻ : അതിനെന്താ മോളെ. നീ അല്ലെ എന്റെ നക്ഷത്രം. ഞാൻ നിന്നെയും നോക്കി ആസ്വദിക്കട്ടെ

ഞൻ : ഒന്ന് പൊ അച്ഛാ…

അച്ഛൻ : മോളെ… നിന്റെ പിറകിൽ നിന്ന് ആകാശ കായ്ച്ച കാണാൻ എന്ന ഭംഗിയാ

ഞാൻ അച്ഛന് നേരെ തിരിഞ്ഞു നിന്നു

ഞാൻ : അച്ഛാ… എന്റെ വയറ്റിൽ ചെവി വെച്ച് നോക്കിയേ…. കുഞ് അനങ്ങുന്നുണ്ടോ ന്ന്

അച്ഛൻ അച്ഛന്റെ ചെവി മെല്ലെ എന്റെ വയറ്റിൽ മുട്ടിച്ചു അച്ഛൻ : ആഹ് എന്റെ സുന്ദരക്കുട്ടൻ അനങ്ങുന്നുണ്ട്.

ഞാൻ : അച്ഛാ അവനോട് വേഗം ഇങ്ങു വരാൻ പറ എനിക്ക് കാണാൻ കൊതിയാവുന്നു.

അച്ഛൻ : മോളെ നീ ഇപ്പയെ ഉറപ്പിച്ചോ ഇത് ആൺകുഞ് ആണെന്ന്.

ഞാൻ : എനിക്ക് അങ്ങിനെ തോന്നുന്നു അച്ഛാ…

അച്ഛൻ : മോൾക്ക് ആൺകുഞ്ഞാണോ പെൺകുഞ്ഞാണോ വേണ്ടേ

ഞാൻ : ആൺകുഞായാലും പെൺകുഞായാലും കുഴപ്പമില്ല. എന്റെ അച്ഛന്റെ കുഞ്ഞല്ലേ ഞാൻ രണ്ട് കയ്യും നീട്ടി സ്വീകരിക്കും.